Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 111:

ὃ καὶ βέλτιστον ἔχουσιν. συμβαίνει δ’ αὐτοῖσ τοῦτο, ὅτι οὐ κατέχουσι τὴν ὀργὴν ἀλλ’ ἀνταποδιδόασιν ᾗ φανεροί εἰσι διὰ τὴν ὀξύτητα, εἶτ’ ἀποπαύονται. ὑπερβολῇ δ’ εἰσὶν οἱ ἀκρόχολοι ὀξεῖσ καὶ πρὸσ πᾶν ὀργίλοι καὶ ἐπὶ παντί· ὅθεν καὶ τοὔνομα. οἱ δὲ πικροὶ δυσδιάλυτοι, καὶ πολὺν χρόνον ὀργίζονται·