Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 105:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 105:)

τὸ μὲν γὰρ πάθοσ ἐστὶν ὀργή, τὰ δ’ ἐμποιοῦντα πολλὰ καὶ διαφέροντα. ὁ μὲν οὖν ἐφ’ οἷσ δεῖ καὶ οἷσ δεῖ ὀργιζόμενοσ, ἔτι δὲ καὶ ὡσ δεῖ καὶ ὅτε καὶ ὅσον χρόνον, ἐπαινεῖται· πρᾶοσ δὴ οὗτοσ ἂν εἰή, εἴπερ ἡ πραότησ ἐπαινεῖται.