Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 104:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 104:)

πραότησ δ’ ἐστὶ μεσότησ περὶ ὀργάσ· ἀνωνύμου δ’ ὄντοσ τοῦ μέσου, σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄκρων, ἐπὶ τὸ μέσον τὴν πραότητα φέρομεν, πρὸσ τὴν ἔλλειψιν ἀποκλίνουσαν, ἀνώνυμον οὖσαν. ἡ δ’ ὑπερβολὴ ὀργιλότησ τισ λέγοιτ’ ἄν.