Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 128:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 128:)

οὐδὲ δὴ περὶ ἀρετῆσ ἱκανὸν τὸ εἰδέναι, ἀλλ’ ἔχειν καὶ χρῆσθαι πειρατέον, ἢ εἴ πωσ ἄλλωσ ἀγαθοὶ γινόμεθα; εἰ μὲν οὖν ἦσαν οἱ λόγοι αὐτάρκεισ πρὸσ τὸ ποιῆσαι ἐπιεικεῖσ, πολλοὺσ ἂν μισθοὺσ καὶ μεγάλουσ δικαίωσ ἔφερον κατὰ τὸν Θέογνιν, καὶ ἔδει ἂν τούτουσ πορίσασθαι·