Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 125:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 125:)

θεοφιλέστατοσ ἄρα. τὸν αὐτὸν δ’ εἰκὸσ καὶ εὐδαιμονέστατον· ὥστε κἂν οὕτωσ εἰή ὁ σοφὸσ μάλιστ’ εὐδαίμων. ἆρ’ οὖν εἰ περί τε τούτων καὶ τῶν ἀρετῶν, ἔτι δὲ καὶ φιλίασ καὶ ἡδονῆσ, ἱκανῶσ εἴρηται τοῖσ τύποισ, τέλοσ ἔχειν οἰητέον τὴν προαίρεσιν;