ᾗ δ’ ἄνθρωπόσ ἐστι καὶ πλείοσι συζῇ, αἱρεῖται τὰ κατὰ τὴν ἀρετὴν πράττειν· δεήσεται οὖν τῶν τοιούτων πρὸσ τὸ ἀνθρωπεύεσθαι. ἡ δὲ τελεία εὐδαιμονία ὅτι θεωρητική τισ ἐστὶν ἐνέργεια, καὶ ἐντεῦθεν ἂν φανείη. τοὺσ θεοὺσ γὰρ μάλιστα ὑπειλήφαμεν μακαρίουσ καὶ εὐδαίμονασ εἶναι·
