Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 101:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 101:)

δόξειε δ’ ἂν καὶ εἶναι ἕκαστοσ τοῦτο, εἴπερ τὸ κύριον καὶ ἄμεινον. ἄτοπον οὖν γίνοιτ’ ἄν, εἰ μὴ τὸν αὑτοῦ βίον αἱροῖτο ἀλλά τινοσ ἄλλου. τὸ λεχθέν τε πρότερον ἁρμόσει καὶ νῦν·