Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 19:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 19:)

ἀμφοῖν γὰρ ὄντοιν <τῶν> κακῶν καὶ φευκτὰ ἔδει ἄμφω εἶναι, τῶν μηδετέρων δὲ μηδέτερον ἢ ὁμοίωσ· νῦν δὲ φαίνονται τὴν μὲν φεύγοντεσ ὡσ κακόν, τὴν δ’ αἱρούμενοι ὡσ ἀγαθόν· οὕτω δὴ καὶ ἀντίκειται. οὐ μὴν οὐδ’ εἰ μὴ τῶν ποιοτήτων ἐστὶν ἡ ἡδονή, διὰ τοῦτ’ οὐδὲ τῶν ἀγαθῶν· οὐδὲ γὰρ αἱ τῆσ ἀρετῆσ ἐνέργειαι ποιότητέσ εἰσιν, οὐδ’ ἡ εὐδαιμονία. λέγουσι δὲ τὸ μὲν ἀγαθὸν ὡρίσθαι, τὴν δ’ ἡδονὴν ἀόριστον εἶναι, ὅτι δέχεται τὸ μᾶλλον καὶ τὸ ἧττον.

상위

Book 10

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION