Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 239:

ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦ λόγου κοινωνεῖν τοῦ τυχόντοσ ἕτερον τοιοῦτον· ἅμα τε οὔτε διδάσκειν οὔτε μανθάνειν τοῖσ αὐταρκέσι φίλοισ οἱο͂́ν τε· μανθάνων μὲν γὰρ αὐτὸσ οὐκ ἔχει ὡσ δεῖ, διδάσκοντοσ δ’ ὁ φίλοσ, ἡ δ’ ὁμοιότησ φιλία· ἀλλὰ μὴν φαίνεταί γε, καὶ πάντεσ ἥδιον τῶν ἀγαθῶν μετὰ τῶν φίλων κοινωνοῦμεν, καθ’ ὅσον ἐπιβάλλει ἕκαστον καὶ οὗ δύναται ἀρίστου, ἀλλὰ τούτων τῷ μὲν ἡδονῆσ σωματικῆσ, τῷ δὲ θεωρίασ μουσικῆσ, τῷ δὲ φιλοσοφίασ.