Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 101:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 101:)

ὥσπερ οὖν εἴρηται, τριῶν ὄντων εἰδῶν φιλίασ, κατ’ ἀρετὴν κατὰ τὸ χρήσιμον καὶ κατὰ τὸ ἡδύ, αὗται πάλιν διῄρηνται εἰσ δύο· αἳ μὲν γὰρ κατὰ τὸ ἴσον αἳ δὲ καθ’ ὑπεροχὴν εἰσίν. φιλίαι μὲν οὖν ἀμφότεραι, φίλοι δ’ οἱ κατὰ τὴν ἰσότητα·