Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 71:

οὐ γὰρ ἂν εἰδείησ ἀνδρὸσ νόον οὐδὲ γυναικόσ,πρὶν πειραθείησ ὥσπερ ὑποζυγίου. οὐδ’ ἄνευ χρόνου φίλοσ, ἀλλὰ βούλονται φίλοι, καὶ μάλιστα λανθάνει ἡ τοιαύτη ἕξισ ὡσ φιλία. ὅταν γὰρ προθύμωσ ἔχωσι φίλοι εἶναι, διὰ τὸ πάνθ’ ὑπηρετεῖν τὰ φιλικὰ ἀλλήλοισ, οἰόνται οὐ βούλεσθαι φίλοι, ἀλλ’ εἶναι φίλοι.