Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 50:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 50:)

ἣ δ’ ἐστὶ μέν, ὥσπερ εἴρηται, φιλία, οὐκ ἐκείνη δέ, ἀλλ’ ἀπ’ ἐκείνησ. τὸ μὲν οὖν ἐκείνωσ μόνον λέγειν τὸν φίλον βιάζεσθαι τὰ φαινόμενα ἐστί, καὶ παράδοξα λέγειν ἀναγκαῖον· καθ’ ἕνα δὲ λόγον πάσασ ἀδύνατον.