Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 164:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 164:)

οὐθεὶσ γὰρ ὀρέγεται μηθὲν πεπονθὼσ τούτων. θυμὸσ μὲν οὖν καὶ ἐπιθυμία καὶ τοῖσ θηρίοισ ὑπάρχει, προαίρεσισ δ’ οὔ. ἔτι δὲ καὶ οἷσ ὑπάρχει ἄμφω ταῦτα, πολλὰ καὶ ἄνευ θυμοῦ καὶ ἐπιθυμίασ προαιροῦνται· καὶ ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντεσ οὐ προαιροῦνται, ἀλλὰ καρτεροῦσιν.