Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 139:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 139:)

ὥστ’ οὐ βίᾳ οὐδέτεροσ, ἀλλ’ ἑκὼν διά γε ταῦτα πράττοι ἄν, οὐδ’ ἀναγκαζόμενοσ. τὴν γὰρ ἔξωθεν ἀρχήν, τὴν παρὰ τὴν ὁρμὴν ἢ ἐμποδίζουσαν ἢ κινοῦσαν, ἀνάγκην λέγομεν, ὥσπερ εἴ τισ λαβὼν τὴν χεῖρα τύπτοι τινὰ ἀντιτείνοντοσ καὶ τῷ βούλεσθαι καὶ τῷ ἐπιθυμεῖν· ὅταν δ’ ἔσωθεν ἡ ἀρχή, οὐ βίᾳ. ἔτι καὶ ἡδονὴ καὶ λύπη ἐν ἀμφοτέροισ ἔνεστι.

상위

Aristotle (아리스토텔레스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION