Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 22:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 22:)

οὐθὲν γὰρ ἀτελὲσ εὔδαιμον· οὐ γὰρ ὅλον· ἔτι δ’ οἱ ἔπαινοι τῆσ ἀρετῆσ διὰ τὰ ἔργα, καὶ τὰ ἐγκώμια τῶν ἔργων· καὶ στεφανοῦνται οἱ νικῶντεσ, ἀλλ’ οὐχ οἱ δυνάμενοι νικᾶν, μὴ νικῶντεσ δέ·