Andocides, Speeches, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 17:

(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 17:)

καίτοι ἐγὼ τότ’ αὐτὸσ γνοὺσ τὰσ ἐμαυτοῦ συμφοράσ, ᾧ τινι κακῶν τε καὶ αἰσχρῶν οὐκ οἶδ’ εἴ τι ἀπεγένετο, τὰ μὲν παρανοίᾳ τῇ ἐμαυτοῦ, τὰ δ’ ἀνάγκῃ τῶν παρόντων πραγμάτων, ἔγνων ἥδιστον εἶναι πράττειν τε τοιαῦτα καὶ διαιτᾶσθαι ἐκεῖ, ὅπου ἥκιστα μέλλοιμι ὀφθήσεσθαι ὑφ’ ὑμῶν. ἐπειδὴ δὲ χρόνῳ ὕστερον εἰσῆλθέ μοι, ὥσπερ εἰκόσ, ἐπιθυμία τῆσ τε μεθ’ ὑμῶν πολιτείασ ἐκείνησ καὶ διαίτησ, ἐξ ἧσ δευρὶ μετέστην, ἔγνων λυσιτελεῖν μοι ἢ τοῦ βίου ἀπηλλάχθαι, ἢ τὴν πόλιν ταύτην ἀγαθόν τι τοσοῦτον ἐργάσασθαι, ὥστε ὑμῶν ἑκόντων εἶναί ποτέ μοι πολιτεύσασθαι μεθ’ ὑμῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION