Andocides, Speeches, Περὶ τῶν μυστηρίων 222:

οὐκ ἐξῆν αὐτοῖσ ποιῆσαι μηδὲ ταφῆσ τὸ σῶμα ἀξιωθῆναι; ἔτι δὲ πολέμου γενομένου καὶ τριήρων ἀεὶ κατὰ θάλατταν οὐσῶν καὶ λῃστῶν, ὑφ’ ὧν πολλοὶ ληφθέντεσ, ἀπολέσαντεσ τὰ ὄντα, δουλεύοντεσ τὸν βίον διετέλεσαν, οὔσησ δὲ χώρασ βαρβάρου, εἰσ ἣν πολλοὶ ἤδη ἐκπεσόντεσ αἰκείαισ ταῖσ μεγίσταισ περιέπεσον καὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν σώματα αἰκισθέντεσ ἀπέθανον, ‐ εἶτα οἱ μὲν θεοὶ ἐκ τοσούτων κινδύνων ἔσῳζόν με, σφῶν δὲ αὐτῶν προὐστήσαντο τιμωρὸν γενέσθαι Κηφίσιον τὸν πονηρότατον Ἀθηναίων, ὧν οὗτόσ φησι πολίτησ εἶναι οὐκ ὤν, ᾧ οὐδ’ ὑμῶν τῶν καθημένων οὐδεὶσ ἂν ἐπιτρέψειεν οὐδὲν τῶν ἰδίων, εἰδὼσ τοῦτον οἱο͂́σ ἐστιν;