Aeschylus, Prometheus Bound, episode

μή τοι χλιδῇ δοκεῖτε μηδ’ αὐθαδίᾳ σιγᾶν με· συννοίᾳ δὲ δάπτομαι κέαρ, ὁρῶν ἐμαυτὸν ὧδε προυσελούμενον. καίτοι θεοῖσι τοῖσ νέοισ τούτοισ γέρα τίσ ἄλλοσ ἢ ’γὼ παντελῶσ διώρισεν; ἀλλ’ αὐτὰ σιγῶ· καὶ γὰρ εἰδυίαισιν ἂν ὑμῖν λέγοιμι· τἀν βροτοῖσ δὲ πήματα ἀκούσαθ’, ὥσ σφασ νηπίουσ ὄντασ τὸ πρὶν ἔννουσ ἔθηκα καὶ φρενῶν ἐπηβόλουσ. λέξω δέ, μέμψιν οὔτιν’ ἀνθρώποισ ἔχων, ἀλλ’ ὧν δέδωκ’ εὔνοιαν ἐξηγούμενοσ·