헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί3́4́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 4)

μετὰ δὲ ταῦτα Ἡρώδασ τισ Συρακόσιοσ ἐν Φοινίκῃ ὢν μετὰ ναυκλήρου τινόσ, καὶ ἰδὼν τριήρεισ Φοινίσσασ, τὰσ μὲν καταπλεούσασ ἄλλοθεν, τὰσ δὲ καὶ αὐτοῦ πεπληρωμένασ, τὰσ δὲ καὶ ἔτι κατασκευαζομένασ, προσακούσασ δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι τριακοσίασ αὐτὰσ δέοι γενέσθαι, ἐπιβὰσ ἐπὶ τὸ πρῶτον ἀναγόμενον πλοῖον εἰσ τὴν Ἑλλάδα ἐξήγγειλε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ὡσ βασιλέωσ καὶ Τισσαφέρνουσ τὸν στόλον τοῦτον παρασκευαζομένων· ὅποι δὲ οὐδὲν ἔφη εἰδέναι. ἀνεπτερωμένων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τοὺσ συμμάχουσ συναγόντων καὶ βουλευομένων τί χρὴ ποιεῖν, Λύσανδροσ νομίζων καὶ τῷ ναυτικῷ πολὺ περιέσεσθαι τοὺσ Ἕλληνασ καὶ τὸ πεζὸν λογιζόμενοσ ὡσ ἐσώθη τὸ μετὰ Κύρου ἀναβάν, πείθει τὸν Ἀγησίλαον ὑποστῆναι, ἂν αὐτῷ δῶσι τριάκοντα μὲν Σπαρτιατῶν, εἰσ δισχιλίουσ δὲ τῶν νεοδαμώδων, εἰσ ἑξακισχιλίουσ δὲ τὸ σύνταγμα τῶν συμμάχων, στρατεύεσθαι εἰσ τὴν Ἀσίαν.

πρὸσ δὲ τούτῳ τῷ λογισμῷ καὶ αὐτὸσ συνεξελθεῖν αὐτῷ ἐβούλετο, ὅπωσ τὰσ δεκαρχίασ τὰσ κατασταθείσασ ὑπ’ ἐκείνου ἐν ταῖσ πόλεσιν, ἐκπεπτωκυίασ δὲ διὰ τοὺσ ἐφόρουσ, οἳ τὰσ πατρίουσ πολιτείασ παρήγγειλαν, πάλιν καταστήσειε μετ’ Ἀγησιλάου. ἐπαγγειλαμένου δὲ τοῦ Ἀγησιλάου τὴν στρατείαν, διδόασί τε οἱ Λακεδαιμόνιοι ὅσαπερ ᾔτησε καὶ ἑξαμήνου σῖτον.

ἐπεὶ δὲ θυσάμενοσ ὅσα ἔδει καὶ τἆλλα καὶ τὰ διαβατήρια ἐξῆλθε, ταῖσ μὲν πόλεσι διαπέμψασ ἀγγέλουσ προεῖπεν ὅσουσ τε δέοι ἑκασταχόθεν πέμπεσθαι καὶ ὅπου παρεῖναι, αὐτὸσ δ’ ἐβουλήθη ἐλθὼν θῦσαι ἐν Αὐλίδι, ἔνθαπερ ὁ Ἀγαμέμνων ὅτ’ εἰσ Τροίαν ἔπλει ἐθύετο. ὡσ δ’ ἐκεῖ ἐγένετο, πυθόμενοι οἱ βοιώταρχοι ὅτι θύοι, πέμψαντεσ ἱππέασ τοῦ τε λοιποῦ εἶπαν μὴ θύειν καὶ οἷσ ἐνέτυχον ἱεροῖσ τεθυμένοισ διέρριψαν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ.

ὁ δ’ ἐπιμαρτυράμενοσ τοὺσ θεοὺσ καὶ ὀργιζόμενοσ, ἀναβὰσ ἐπὶ τὴν τριήρη ἀπέπλει. ἀφικόμενοσ δὲ ἐπὶ Γεραστόν, καὶ συλλέξασ ἐκεῖ ὅσον ἐδύνατο τοῦ στρατεύματοσ πλεῖστον, εἰσ Ἔφεσον τὸν στόλον ἐποιεῖτο. ἐπεὶ δὲ ἐκεῖσε ἀφίκετο, πρῶτον μὲν Τισσαφέρνησ πέμψασ ἤρετο αὐτὸν τίνοσ δεόμενοσ ἥκοι.

ὁ δ’ εἶπεν αὐτονόμουσ καὶ τὰσ ἐν τῇ Ἀσία πόλεισ εἶναι, ὥσπερ καὶ τὰσ ἐν τῇ παρ’ ἡμῖν Ἑλλάδι. πρὸσ ταῦτ’ εἶπεν ὁ Τισσαφέρνησ· Εἰ τοίνυν θέλεισ σπείσασθαι ἑώσ ἂν ἐγὼ πρὸσ βασιλέα πέμψω, οἶμαι ἄν σε ταῦτα διαπραξάμενον ἀποπλεῖν, εἰ βούλοιο. Ἀλλὰ βουλοίμην ἄν, ἔφη, εἰ μὴ οἰοίμην γε ὑπὸ σοῦ ἐξαπατᾶσθαι. Ἀλλ’ ἔξεστιν, ἔφη, σοὶ τούτων πίστιν λαβεῖν ἦ μὴν ἀδόλωσ . . . σοῦ πράττοντοσ ταῦτα ἡμᾶσ μηδὲν τῆσ σῆσ ἀρχῆσ ἀδικήσειν ἐν ταῖσ σπονδαῖσ. ἐπὶ τούτοισ ῥηθεῖσι Τισσαφέρνησ μὲν ὤμοσε τοῖσ πεμφθεῖσι πρὸσ αὐτὸν Ἡριππίδᾳ καὶ Δερκυλίδᾳ καὶ Μεγίλλῳ ἦ μὴν πράξειν ἀδόλωσ τὴν εἰρήνην, ἐκεῖνοι δὲ ἀντώμοσαν ὑπὲρ Ἀγησιλάου Τισσαφέρνει ἦ μὴν ταῦτα πράττοντοσ αὐτοῦ ἐμπεδώσειν τὰσ σπονδάσ.

ὁ μὲν δὴ Τισσαφέρνησ ἃ ὤμοσεν εὐθὺσ ἐψεύσατο· ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰρήνην ἔχειν στράτευμα πολὺ παρὰ βασιλέωσ πρὸσ ᾧ εἶχε πρόσθεν μετεπέμπετο. Ἀγησίλαοσ δέ, καίπερ αἰσθανόμενοσ ταῦτα, ὅμωσ ἐπέμενε ταῖσ σπονδαῖσ. ὡσ δὲ ἡσυχίαν τε καὶ σχολὴν ἔχων ὁ Ἀγησίλαοσ διέτριβεν ἐν τῇ Ἐφέσῳ, ἅτε συντεταραγμένων ἐν ταῖσ πόλεσι τῶν πολιτειῶν, καὶ οὔτε δημοκρατίασ ἔτι οὔσησ, ὥσπερ ἐπ’ Ἀθηναίων, οὔτε δεκαρχίασ, ὥσπερ ἐπὶ Λυσάνδρου, ἅτε γιγνώσκοντεσ πάντεσ τὸν Λύσανδρον, προσέκειντο αὐτῷ ἀξιοῦντεσ διαπράττεσθαι αὐτὸν παρ’ Ἀγησιλάου ὧν ἐδέοντο·

καὶ διὰ ταῦτα ἀεὶ παμπλήθησ ὄχλοσ θεραπεύων αὐτὸν ἠκολούθει, ὥστε ὁ μὲν Ἀγησίλαοσ ἰδιώτησ ἐφαίνετο, ὁ δὲ Λύσανδροσ βασιλεύσ. ὅτι μὲν οὖν ἔμηνε καὶ τὸν Ἀγησίλαον ταῦτα ἐδήλωσεν ὕστερον·

οἵ γε μὴν ἄλλοι τριάκοντα ὑπὸ τοῦ φθόνου οὐκ ἐσίγων, ἀλλ’ ἔλεγον πρὸσ τὸν Ἀγησίλαον ὡσ παράνομα ποιοίη Λύσανδροσ τῆσ βασιλείασ ὀγκηρότερον διάγων. ἐπεὶ δὲ καὶ ἤρξατο προσάγειν τινὰσ τῷ Ἀγησιλάῳ ὁ Λύσανδροσ, πάντασ οἷσ γνοίη αὐτὸν συμπράττοντά τι ἡττωμένουσ ἀπέπεμπεν. ὡσ δ’ ἀεὶ τὰ ἐναντία ὧν ἐβούλετο ἀπέβαινε τῷ Λυσάνδρῳ, ἔγνω δὴ τὸ γιγνόμενον· καὶ οὔτε ἕπεσθαι ἑαυτῷ ἔτι εἰά ὄχλον τοῖσ τε συμπρᾶξαί τι δεομένοισ σαφῶσ ἔλεγεν ὅτι ἔλαττον ἕξοιεν, εἰ αὐτὸσ παρείη. βαρέωσ δὲ φέρων τῇ ἀτιμίᾳ, προσελθὼν εἶπεν·

Ὦ Ἀγησίλαε, μειοῦν μὲν ἄρα σύγε τοὺσ φίλουσ ἠπίστω. Ναὶ μὰ Δί’, ἔφη, τούσ γε βουλομένουσ ἐμοῦ μείζουσ φαίνεσθαι· τοὺσ δέ γε αὔξοντασ εἰ μὴ ἐπισταίμην ἀντιτιμᾶν, αἰσχυνοίμην ἄν. καὶ ὁ Λύσανδροσ εἶπεν· Ἀλλ’ ἴσωσ καὶ μᾶλλον εἰκότα σὺ ποιεῖσ ἢ ἐγὼ ἔπραττον. τάδε οὖν μοι ἐκ τοῦ λοιποῦ χάρισαι, ὅπωσ ἂν μήτ’ αἰσχύνωμαι ἀδυνατῶν παρὰ σοὶ μήτ’ ἐμποδών σοι ὦ, ἀπόπεμψόν ποί με. ὅπου γὰρ ἂν ὦ, πειράσομαι ἐν καιρῷ σοι εἶναι.

εἰπόντοσ δὲ ταῦτα ἔδοξε καὶ τῷ Ἀγησιλάῳ οὕτω ποιῆσαι, καὶ πέμπει αὐτὸν ἐφ’ Ἑλλησπόντου. ἐκεῖ δὲ ὁ Λύσανδροσ αἰσθόμενοσ Σπιθριδάτην τὸν Πέρσην ἐλαττούμενόν τι ὑπὸ Φαρναβάζου, διαλέγεται αὐτῷ καὶ πείθει ἀποστῆναι ἔχοντα τούσ τε παῖδασ καὶ τὰ περὶ αὑτὸν χρήματα καὶ ἱππέασ ὡσ διακοσίουσ. καὶ τὰ μὲν ἄλλα κατέλιπεν ἐν Κυζίκῳ, αὐτὸν δὲ καὶ τὸν υἱὸν ἀναβιβασάμενοσ ἧκεν ἄγων πρὸσ Ἀγησίλαον. ἰδὼν δὲ ὁ Ἀγησίλαοσ ἥσθη τε τῇ πράξει καὶ εὐθὺσ ἀνεπυνθάνετο περὶ τῆσ Φαρναβάζου χώρασ τε καὶ ἀρχῆσ. ἐπεὶ δὲ μέγα φρονήσασ ὁ Τισσαφέρνησ ἐπὶ τῷ καταβάντι στρατεύματι παρὰ βασιλέωσ προεῖπεν Ἀγησιλάῳ πόλεμον, εἰ μὴ ἀπίοι ἐκ τῆσ Ἀσίασ, οἱ μὲν ἄλλοι σύμμαχοι καὶ Λακεδαιμονίων οἱ παρόντεσ μάλα ἀχθεσθέντεσ φανεροὶ ἐγένοντο, νομίζοντεσ ἐλάττω τὴν παροῦσαν εἶναι δύναμιν Ἀγησιλάῳ τῆσ βασιλέωσ παρασκευῆσ, Ἀγησίλαοσ δὲ μάλα φαιδρῷ τῷ προσώπῳ ἀπαγγεῖλαι Τισσαφέρνει τοὺσ πρέσβεισ ἐκέλευσεν ὡσ πολλὴν χάριν αὐτῷ ἔχοι, ὅτι ἐπιορκήσασ αὐτὸσ μὲν πολεμίουσ τοὺσ θεοὺσ ἐκτήσατο, τοῖσ δ’ Ἕλλησι συμμάχουσ ἐποίησεν.

ἐκ δὲ τούτου εὐθὺσ τοῖσ μὲν στρατιώταισ παρήγγειλε συσκευάζεσθαι ὡσ εἰσ στρατείαν, ταῖσ δὲ πόλεσιν εἰσ ἃσ ἀνάγκη ἦν ἀφικνεῖσθαι στρατευομένῳ ἐπὶ Καρίαν προεῖπεν ἀγορὰν παρασκευάζειν. ἐπέστειλε δὲ καὶ Ιὤσι καὶ Αἰολεῦσι καὶ Ἑλλησποντίοισ πέμπειν πρὸσ ἑαυτὸν εἰσ Ἔφεσον τοὺσ συστρατευσομένουσ. ὁ δὲ Τισσαφέρνησ, καὶ ὅτι ἱππικὸν οὐκ εἶχεν ὁ Ἀγησίλαοσ, ἡ δὲ Καρία ἄφιπποσ ἦν, καὶ ὅτι ἡγεῖτο αὐτὸν ὀργίζεσθαι αὐτῷ διὰ τὴν ἀπάτην, τῷ ὄντι νομίσασ ἐπὶ τὸν αὑτοῦ οἶκον εἰσ Καρίαν αὐτὸν ὁρμήσειν, τὸ μὲν πεζὸν ἅπαν διεβίβασεν ἐκεῖσε, τὸ δ’ ἱππικὸν εἰσ τὸ Μαιάνδρου πεδίον περιῆγε, νομίζων ἱκανὸσ εἶναι καταπατῆσαι τῇ ἵππῳ τοὺσ Ἕλληνασ, πρὶν εἰσ τὰ δύσιππα ἀφικέσθαι.

ὁ δ’ Ἀγησίλαοσ ἀντὶ τοῦ ἐπὶ Καρίαν ἰέναι εὐθὺσ τἀναντία ἀποστρέψασ ἐπὶ Φρυγίασ ἐπορεύετο, καὶ τάσ τ’ ἐν τῇ πορείᾳ πόλεισ κατεστρέφετο καὶ ἐμβαλὼν ἀπροσδοκήτοισ παμπλήθη χρήματα ἐλάμβανε. καὶ τὸν μὲν ἄλλον χρόνον ἀσφαλῶσ διεπορεύετο·

οὐ πόρρω δ’ ὄντοσ Δασκυλείου, προϊόντοσ αὐτοῦ οἱ ἱππεῖσ ἤλαυνον ἐπὶ λόφον τινά, ὡσ προί̈δοιεν τί τἄμπροσθεν εἰή. κατὰ τύχην δέ τινα καὶ οἱ τοῦ Φαρναβάζου ἱππεῖσ οἱ περὶ Ῥαθίνην καὶ Βαγαῖον τὸν νόθον ἀδελφόν, ὄντεσ παρόμοιοι τοῖσ Ἕλλησι τὸν ἀριθμόν, πεμφθέντεσ ὑπὸ Φαρναβάζου ἤλαυνον καὶ οὗτοι ἐπὶ τὸν αὐτὸν τοῦτον λόφον. ἰδόντεσ δὲ ἀλλήλουσ οὐδὲ τέτταρα πλέθρα ἀπέχοντασ, τὸ μὲν πρῶτον ἔστησαν ἀμφότεροι, οἱ μὲν Ἕλληνεσ ἱππεῖσ ὥσπερ φάλαγξ ἐπὶ τεττάρων παρατεταγμένοι, οἱ δὲ βάρβαροι τοὺσ πρώτουσ οὐ πλέον ἢ εἰσ δώδεκα ποιήσαντεσ, τὸ βάθοσ δ’ ἐπὶ πολλῶν. ἔπειτα μέντοι πρόσθεν ὡρ́μησαν οἱ βάρβαροι. ὡσ δ’ εἰσ χεῖρασ ἦλθον, ὅσοι μὲν τῶν Ἑλλήνων ἔπαισάν τινασ, πάντεσ συνέτριψαν τὰ δόρατα, οἱ δὲ Πέρσαι κρανέϊνα παλτὰ ἔχοντεσ ταχὺ δώδεκα μὲν ἱππέασ, δύο δ’ ἵππουσ ἀπέκτειναν.

ἐκ δὲ τούτου ἐτρέφθησαν οἱ Ἕλληνεσ ἱππεῖσ. βοηθήσαντοσ δὲ Ἀγησιλάου σὺν τοῖσ ὁπλίταισ, πάλιν ἀπεχώρουν οἱ βάρβαροι, καὶ Περσῶν εἷσ αὐτῶν ἀποθνῄσκει. γενομένησ δὲ ταύτησ τῆσ ἱππομαχίασ, θυομένῳ τῷ Ἀγησιλάῳ τῇ ὑστεραίᾳ ἐπὶ προόδῳ ἄλοβα γίγνεται τὰ ἱερά.

τούτου μέντοι φανέντοσ στρέψασ ἐπορεύετο ἐπὶ θάλατταν. γιγνώσκων δὲ ὅτι εἰ μὴ ἱππικὸν ἱκανὸν κτήσαιτο, οὐ δυνήσοιτο κατὰ τὰ πεδία στρατεύεσθαι, ἔγνω τοῦτο κατασκευαστέον εἶναι, ὡσ μὴ δραπετεύοντα πολεμεῖν δέοι. καὶ τοὺσ μὲν πλουσιωτάτουσ ἐκ πασῶν τῶν ἐκεῖ πόλεων ἱπποτροφεῖν κατέλεξε· προειπὼν δέ, ὅστισ παρέχοιτο ἵππον καὶ ὅπλα καὶ ἄνδρα δόκιμον, ὅτι ἐξέσται αὐτῷ μὴ στρατεύεσθαι, ἐποίησεν οὕτω ταῦτα συντόμωσ πράττεσθαι ὥσπερ ἄν τισ τὸν ὑπὲρ αὑτοῦ ἀποθανούμενον προθύμωσ ζητοίη. ἐκ δὲ τούτου ἐπειδὴ ἐάρ ὑπέφαινε, συνήγαγε μὲν ἅπαν τὸ στράτευμα εἰσ Ἔφεσον·

ἀσκῆσαι δ’ αὐτὸ βουλόμενοσ ἆθλα προύθηκε ταῖσ τε ὁπλιτικαῖσ τάξεσιν, ἥτισ ἄριστα σωμάτων ἔχοι, καὶ ταῖσ ἱππικαῖσ, ἥτισ κράτιστα ἱππεύοι· καὶ πελτασταῖσ δὲ καὶ τοξόταισ ἆθλα προύθηκεν, ὅσοι κράτιστοι πρὸσ τὰ προσήκοντα ἔργα φανεῖεν. ἐκ τούτου δὲ παρῆν ὁρᾶν τὰ μὲν γυμνάσια πάντα μεστὰ ἀνδρῶν τῶν γυμναζομένων, τὸν δ’ ἱππόδρομον τῶν ἱππαζομένων, τοὺσ δὲ ἀκοντιστὰσ καὶ τοὺσ τοξότασ μελετῶντασ. ἀξίαν δὲ καὶ ὅλην τὴν πόλιν ἐν ᾗ ἦν τὴν Ἔφεσον θέασ ἐποίησεν·

ἥ τε γὰρ ἀγορὰ ἦν μεστὴ παντοδαπῶν καὶ ἵππων καὶ ὅπλων ὠνίων, οἵ τε χαλκοτύποι καὶ οἱ τέκτονεσ καὶ οἱ χαλκεῖσ καὶ οἱ σκυτοτόμοι καὶ οἱ ζωγράφοι πάντεσ πολεμικὰ ὅπλα κατεσκεύαζον, ὥστε τὴν πόλιν ὄντωσ οἰέσθαι πολέμου ἐργαστήριον εἶναι. ἐπερρώσθη δ’ ἄν τισ κἀκεῖνο ἰδών, Ἀγησίλαον μὲν πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ στρατιώτασ ἐστεφανωμένουσ ἀπὸ τῶν γυμνασίων ἀπιόντασ καὶ ἀνατιθέντασ τοὺσ στεφάνουσ τῇ Ἀρτέμιδι.

ὅπου γὰρ ἄνδρεσ θεοὺσ μὲν σέβοιντο, τὰ δὲ πολεμικὰ ἀσκοῖεν, πειθαρχεῖν δὲ μελετῷεν, πῶσ οὐκ εἰκὸσ ἐνταῦθα πάντα μεστὰ ἐλπίδων ἀγαθῶν εἶναι; ἡγούμενοσ δὲ καὶ τὸ καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ῥώμην τινὰ ἐμβάλλειν πρὸσ τὸ μάχεσθαι, προεῖπε τοῖσ κήρυξι τοὺσ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ἁλισκομένουσ βαρβάρουσ γυμνοὺσ πωλεῖν.

ὁρῶντεσ οὖν οἱ στρατιῶται λευκοὺσ μὲν διὰ τὸ μηδέποτε ἐκδύεσθαι, μαλακοὺσ δὲ καὶ ἀπόνουσ διὰ τὸ ἀεὶ ἐπ’ ὀχημάτων εἶναι, ἐνόμισαν οὐδὲν διοίσειν τὸν πόλεμον ἢ εἰ γυναιξὶ δέοι μάχεσθαι. ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ καὶ ὁ ἐνιαυτὸσ ἤδη ἀφ’ οὗ ἐξέπλευσεν ὁ Ἀγησίλαοσ διεληλύθει, ὥστε οἱ μὲν περὶ Λύσανδρον τριάκοντα οἴκαδε ἀπέπλεον, διάδοχοι δ’ αὐτοῖσ οἱ περὶ Ἡριππίδαν παρῆσαν.

τούτων Ξενοκλέα μὲν καὶ ἄλλον ἔταξεν ἐπὶ τοὺσ ἱππέασ, Σκύθην δὲ ἐπὶ τοὺσ νεοδαμώδεισ ὁπλίτασ, Ἡριππίδαν δ’ ἐπὶ τοὺσ Κυρείουσ, Μύγδωνα δὲ ἐπὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν πόλεων στρατιώτασ, καὶ προεῖπεν αὐτοῖσ ὡσ εὐθὺσ ἡγήσοιτο τὴν συντομωτάτην ἐπὶ τὰ κράτιστα τῆσ χώρασ, ὅπωσ αὐτόθεν οὕτω τὰ σώματα καὶ τὴν γνώμην παρασκευάζοιντο ὡσ ἀγωνιούμενοι. ὁ μέντοι Τισσαφέρνησ ταῦτα μὲν ἐνόμισε λέγειν αὐτὸν πάλιν βουλόμενον ἐξαπατῆσαι, εἰσ Καρίαν δὲ νῦν τῷ ὄντι ἐμβαλεῖν, καὶ τό τε πεζὸν καθάπερ τὸ πρόσθεν εἰσ Καρίαν διεβίβασε καὶ τὸ ἱππικὸν εἰσ τὸ Μαιάνδρου πεδίον κατέστησεν.

ὁ δ’ Ἀγησίλαοσ οὐκ ἐψεύσατο, ἀλλ’ ὥσπερ προεῖπεν εὐθὺσ εἰσ τὸν Σαρδιανὸν τόπον ἐνέβαλε. καὶ τρεῖσ μὲν ἡμέρασ δι’ ἐρημίασ πολεμίων πορευόμενοσ πολλὰ τὰ ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ εἶχε, τῇ δὲ τετάρτῃ ἧκον οἱ τῶν πολεμίων ἱππεῖσ. καὶ τῷ μὲν ἄρχοντι τῶν σκευοφόρων εἶπε διαβάντι τὸν Πακτωλὸν ποταμὸν στρατοπεδεύεσθαι, αὐτοὶ δὲ κατιδόντεσ τοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἀκολούθουσ ἐσπαρμένουσ εἰσ ἁρπαγὴν πολλοὺσ αὐτῶν ἀπέκτειναν.

αἰσθόμενοσ δὲ Ἀγησίλαοσ, βοηθεῖν ἐκέλευσε τοὺσ ἱππέασ. οἱ δ’ αὖ Πέρσαι ὡσ εἶδον τὴν βοήθειαν, ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπλήθεσι τῶν ἱππέων τάξεσιν. ἔνθα δὴ ὁ Ἀγησίλαοσ γιγνώσκων ὅτι τοῖσ μὲν πολεμίοισ οὔπω παρείη τὸ πεζόν, αὐτῷ δὲ οὐδὲν ἀπείη τῶν παρεσκευασμένων, καιρὸν ἡγήσατο μάχην συνάψαι, εἰ δύναιτο.

σφαγιασάμενοσ οὖν τὴν μὲν φάλαγγα εὐθὺσ ἦγεν ἐπὶ τοὺσ παρατεταγμένουσ ἱππέασ, ἐκ δὲ τῶν ὁπλιτῶν ἐκέλευσε τὰ δέκα ἀφ’ ἥβησ θεῖν ὁμόσε αὐτοῖσ, τοῖσ δὲ πελτασταῖσ εἶπε δρόμῳ ὑφηγεῖσθαι. παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖσ ἱππεῦσιν ἐμβάλλειν, ὡσ αὐτοῦ τε καὶ παντὸσ τοῦ στρατεύματοσ ἑπομένου. τοὺσ μὲν δὴ ἱππέασ ἐδέξαντο οἱ Πέρσαι·

ἐπεὶ δ’ ἅμα πάντα τὰ δεινὰ παρῆν, ἐνέκλιναν, καὶ οἱ μὲν αὐτῶν εὐθὺσ ἐν τῷ ποταμῷ ἔπεσον, οἱ δ’ ἄλλοι ἔφευγον. οἱ δ’ Ἕλληνεσ ἐπακολουθοῦντεσ αἱροῦσι καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν. καὶ οἱ μὲν πελτασταί, ὥσπερ εἰκόσ, εἰσ ἁρπαγὴν ἐτράποντο· ὁ δ’ Ἀγησίλαοσ κύκλῳ πάντα καὶ φίλια καὶ πολέμια περιεστρατοπεδεύσατο. καὶ ἄλλα τε πολλὰ χρήματα ἐλήφθη, ἃ ηὑρ͂ε πλέον ἢ ἑβδομήκοντα τάλαντα, καὶ αἱ κάμηλοι δὲ τότε ἐλήφθησαν, ἃσ Ἀγησίλαοσ εἰσ τὴν Ἑλλάδα ἀπήγαγεν. ὅτε δ’ αὕτη ἡ μάχη ἐγένετο, Τισσαφέρνησ ἐν Σάρδεσιν ἔτυχεν ὤν·

ὥστε ᾐτιῶντο οἱ Πέρσαι προδεδόσθαι ὑπ’ αὐτοῦ. γνοὺσ δὲ καὶ αὐτὸσ ὁ Περσῶν βασιλεὺσ Τισσαφέρνην αἴτιον εἶναι τοῦ κακῶσ φέρεσθαι τὰ ἑαυτοῦ, Τιθραύστην καταπέμψασ ἀποτέμνει αὐτοῦ τὴν κεφαλήν. τοῦτο δὲ ποιήσασ ὁ Τιθραύστησ πέμπει πρὸσ τὸν Ἀγησίλαον πρέσβεισ λέγοντασ· Ὦ Ἀγησίλαε, ὁ μὲν αἴτιοσ τῶν πραγμάτων καὶ ὑμῖν καὶ ἡμῖν ἔχει τὴν δίκην· βασιλεὺσ δὲ ἀξιοῖ σὲ μὲν ἀποπλεῖν οἴκαδε, τὰσ δ’ ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεισ αὐτονόμουσ οὔσασ τὸν ἀρχαῖον δασμὸν αὐτῷ ἀποφέρειν. ἀποκριναμένου δὲ τοῦ Ἀγησιλάου ὅτι οὐκ ἂν ποιήσειε ταῦτα ἄνευ τῶν οἴκοι τελῶν, Σὺ δ’ ἀλλά, ἑώσ ἂν πύθῃ τὰ παρὰ τῆσ πόλεωσ, μεταχώρησον, ἔφη, εἰσ τὴν Φαρναβάζου, ἐπειδὴ καὶ ἐγὼ τὸν σὸν ἐχθρὸν τετιμώρημαι.

Εὥσ ἂν τοίνυν, ἔφη ὁ Ἀγησίλαοσ, ἐκεῖσε πορεύωμαι, δίδου δὴ τῇ στρατιᾷ τὰ ἐπιτήδεια. ἐκείνῳ μὲν δὴ ὁ Τιθραύστησ δίδωσι τριάκοντα τάλαντα· ὁ δὲ λαβὼν ᾔει ἐπὶ τὴν Φαρναβάζου Φρυγίαν. ὄντι δ’ αὐτῷ ἐν τῷ πεδίῳ τῷ ὑπὲρ Κύμησ ἔρχεται ἀπὸ τῶν οἴκοι τελῶν ἄρχειν καὶ τοῦ ναυτικοῦ ὅπωσ γιγνώσκοι καὶ καταστήσασθαι ναύαρχον ὅντινα αὐτὸσ βούλοιτο.

τοῦτο δ’ ἐποίησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοιῷδε λογισμῷ, ὡσ, εἰ ὁ αὐτὸσ ἀμφοτέρων ἄρχοι, τό τε πεζὸν πολὺ ἂν ἰσχυρότερον εἶναι, καθ’ ἓν οὔσησ τῆσ ἰσχύοσ ἀμφοτέροισ, τό τε ναυτικόν, ἐπιφαινομένου τοῦ πεζοῦ ἔνθα δέοι. ἀκούσασ δὲ ταῦτα ὁ Ἀγησίλαοσ, πρῶτον μὲν ταῖσ πόλεσι παρήγγειλε ταῖσ ἐν ταῖσ νήσοισ καὶ ταῖσ ἐπιθαλαττιδίοισ τριήρεισ ποιεῖσθαι ὁπόσασ ἑκάστη βούλοιτο τῶν πόλεων.

καὶ ἐγένοντο καιναί, ἐξ ὧν αἵ τε πόλεισ ἐπηγγείλαντο καὶ οἱ ἰδιῶται ἐποιοῦντο χαρίζεσθαι βουλόμενοι, εἰσ εἴκοσι καὶ ἑκατόν. Πείσανδρον δὲ τὸν τῆσ γυναικὸσ ἀδελφὸν ναύαρχον κατέστησε, φιλότιμον μὲν καὶ ἐρρωμένον τὴν ψυχήν, ἀπειρότερον δὲ τοῦ παρασκευάζεσθαι ὡσ δεῖ.

καὶ Πείσανδροσ μὲν ἀπελθὼν τὰ ναυτικὰ ἔπραττεν· ὁ δ’ Ἀγησίλαοσ, ὥσπερ ὡρ́μησεν, ἐπὶ τὴν Φρυγίαν ἐπορεύετο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 4

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION