Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 3

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 3)

μετὰ δὲ τοῦτο Ἆγισ ἀφικόμενοσ εἰσ Δελφοὺσ καὶ τὴν δεκάτην ἀποθύσασ, πάλιν ἀπιὼν ἔκαμεν ἐν Ἡραίᾳ, γέρων ἤδη ὤν, καὶ ἀπηνέχθη μὲν εἰσ Λακεδαίμονα ἔτι ζῶν, ἐκεῖ δὲ ταχὺ ἐτελεύτησε· καὶ ἔτυχε σεμνοτέρασ ἢ κατὰ ἄνθρωπον ταφῆσ. ἐπεὶ δὲ ὡσιώθησαν αἱ ἡμέραι, καὶ ἔδει βασιλέα καθίστασθαι, ἀντέλεγον περὶ βασιλείασ Λεωτυχίδησ, υἱὸσ φάσκων Ἄγιδοσ εἶναι, Ἀγησίλαοσ δὲ ἀδελφόσ. εἰπόντοσ δὲ τοῦ Λεωτυχίδου·

ἀφ’ οὗ γάρ τοι ἔφυσέ <σε> καὶ ἐφάνη ἐν τῷ θαλάμῳ, δεκάτῳ μηνὶ ἐγένου. Ἀλλ’ ὁ νόμοσ, ὦ Ἀγησίλαε, οὐκ ἀδελφὸν ἀλλ’ υἱὸν βασιλέωσ βασιλεύειν κελεύει· εἰ δὲ υἱὸσ ὢν μὴ τυγχάνοι, ὁ ἀδελφόσ κα ὣσ βασιλεύοι. Ἐμὲ ἂν δέοι βασιλεύειν. Πῶσ, ἐμοῦ γε ὄντοσ; Ὅτι ὃν τὺ καλεῖσ πατέρα, οὐκ ἔφη σε εἶναι ἑαυτοῦ. Ἀλλ’ ἡ πολὺ κάλλιον ἐκείνου εἰδυῖα μήτηρ καὶ νῦν ἔτι φησίν. Ἀλλὰ ὁ Ποτειδὰν ὡσ μάλα σευ ψευδομένω κατεμήνυσεν ἐκ τοῦ θαλάμου ἐξελάσασ σεισμῷ εἰσ τὸ φανερὸν τὸν σὸν πατέρα. συνεμαρτύρησε δὲ ταῦτ’ αὐτῷ καὶ ὁ ἀληθέστατοσ λεγόμενοσ χρόνοσ εἶναι· οἱ μὲν τοιαῦτ’ ἔλεγον.

Διοπείθησ δέ, μάλα χρησμολόγοσ ἀνήρ, Λεωτυχίδῃ συναγορεύων εἶπεν ὡσ καὶ Ἀπόλλωνοσ χρησμὸσ εἰή φυλάξασθαι τὴν χωλὴν βασιλείαν. Λύσανδροσ δὲ πρὸσ αὐτὸν ὑπὲρ Ἀγησιλάου ἀντεῖπεν ὡσ οὐκ οἰοίτο τὸν θεὸν τοῦτο κελεύειν φυλάξασθαι, μὴ προσπταίσασ τισ χωλεύσαι, ἀλλὰ μᾶλλον μὴ οὐκ ὢν τοῦ γένουσ βασιλεύσειε. παντάπασι γὰρ ἂν χωλὴν εἶναι τὴν βασιλείαν ὁπότε μὴ οἱ ἀφ’ Ἡρακλέουσ τῆσ πόλεωσ ἡγοῖντο. τοιαῦτα δὲ ἀκούσασα ἡ πόλισ ἀμφοτέρων Ἀγησίλαον εἵλοντο βασιλέα.

οὔπω δ’ ἐνιαυτὸν ὄντοσ ἐν τῇ βασιλείᾳ Ἀγησιλάου, θύοντοσ αὐτοῦ τῶν τεταγμένων τινὰ θυσιῶν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ εἶπεν ὁ μάντισ ὅτι ἐπιβουλήν τινα τῶν δεινοτάτων φαίνοιεν οἱ θεοί.

ἐπεὶ δὲ πάλιν ἔθυεν, ἔτι δεινότερα ἔφη τὰ ἱερὰ φαίνεσθαι. τὸ τρίτον δὲ θύοντοσ, εἶπεν· Ὦ Ἀγησίλαε, ὥσπερ εἰ ἐν αὐτοῖσ εἰήμεν τοῖσ πολεμίοισ, οὕτω μοι σημαίνεται. ἐκ δὲ τούτου θύοντεσ καὶ τοῖσ ἀποτροπαίοισ καὶ τοῖσ σωτῆρσι, καὶ μόλισ καλλιερήσαντεσ, ἐπαύσαντο. ληγούσησ δὲ τῆσ θυσίασ ἐντὸσ πένθ’ ἡμερῶν καταγορεύει τισ πρὸσ τοὺσ ἐφόρουσ ἐπιβουλὴν καὶ τὸν ἀρχηγὸν τοῦ πράγματοσ Κινάδωνα. οὗτοσ δ’ ἦν καὶ τὸ εἶδοσ νεανίσκοσ καὶ τὴν ψυχὴν εὔρωστοσ, οὐ μέντοι τῶν ὁμοίων.

ἐρομένων δὲ τῶν ἐφόρων πῶσ φαίη τὴν πρᾶξιν ἔσεσθαι, εἶπεν ὁ εἰσαγγείλασ ὅτι ὁ Κινάδων ἀγαγὼν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἔσχατον τῆσ ἀγορᾶσ ἀριθμῆσαι κελεύοι ὁπόσοι εἰε͂ν Σπαρτιᾶται ἐν τῇ ἀγορᾷ. καὶ ἐγώ, ἔφη, ἀριθμήσασ βασιλέα τε καὶ ἐφόρουσ καὶ γέροντασ καὶ ἄλλουσ ὡσ τετταράκοντα, ἠρόμην· Τί δή με τούτουσ, ὦ Κινάδων, ἐκέλευσασ ἀριθμῆσαι; ὁ δὲ εἶπε· Τούτουσ, ἔφη, νόμιζέ σοι πολεμίουσ εἶναι, τοὺσ δ’ ἄλλουσ πάντασ συμμάχουσ πλέον ἢ τετρακισχιλίουσ ὄντασ τοὺσ ἐν τῇ ἀγορᾷ. ἐπιδεικνύναι δ’ αὐτὸν ἔφη ἐν ταῖσ ὁδοῖσ ἔνθα μὲν ἕνα, ἔνθα δὲ δύο πολεμίουσ ἀπαντῶντασ, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἅπαντασ συμμάχουσ· καὶ ὅσοι δὴ ἐν τοῖσ χωρίοισ Σπαρτιατῶν τύχοιεν ὄντεσ, ἕνα μὲν πολέμιον τὸν δεσπότην, συμμάχουσ δ’ ἐν ἑκάστῳ πολλούσ. ἐρωτώντων δὲ τῶν ἐφόρων πόσουσ φαίη καὶ τοὺσ συνειδότασ τὴν πρᾶξιν εἶναι, λέγειν καὶ περὶ τούτου ἔφη αὐτὸν ὡσ σφίσι μὲν τοῖσ προστατεύουσιν οὐ πάνυ πολλοί, ἀξιόπιστοι δὲ συνειδεῖεν·

αὐτοὶ μέντοι πᾶσιν ἔφασαν συνειδέναι καὶ εἵλωσι καὶ νεοδαμώδεσι καὶ τοῖσ ὑπομείοσι καὶ τοῖσ περιοίκοισ· ὅπου γὰρ ἐν τούτοισ τισ λόγοσ γένοιτο περὶ Σπαρτιατῶν, οὐδένα δύνασθαι κρύπτειν τὸ μὴ οὐχ ἡδέωσ ἂν καὶ ὠμῶν ἐσθίειν αὐτῶν. πάλιν οὖν ἐρωτώντων·

Ὅπλα δὲ πόθεν ἔφασαν λήψεσθαι; τὸν δ’ εἰπεῖν ὅτι οἱ μὲν δήπου συντεταγμένοι ἡμῶν αὐτοὶ ἔφασάν γε ὅπλα κεκτήμεθα, τῷ δ’ ὄχλῳ, ἀγαγόντα εἰσ τὸν σίδηρον ἐπιδεῖξαι αὐτὸν ἔφη πολλὰσ μὲν μαχαίρασ, πολλὰ δὲ ξίφη, πολλοὺσ δὲ ὀβελίσκουσ, πολλοὺσ δὲ πελέκεισ καὶ ἀξίνασ, πολλὰ δὲ δρέπανα. λέγειν δ’ αὐτὸν ἔφη ὅτι καὶ ταῦτα ὅπλα πάντ’ εἰή ὁπόσοισ ἄνθρωποι καὶ γῆν καὶ ξύλα καὶ λίθουσ ἐργάζονται, καὶ τῶν ἄλλων δὲ τεχνῶν τὰσ πλείστασ τὰ ὄργανα ὅπλα ἔχειν ἀρκοῦντα, ἄλλωσ τε καὶ πρὸσ ἀόπλουσ. πάλιν αὖ ἐρωτώμενοσ ἐν τίνι χρόνῳ μέλλοι ταῦτα πράττεσθαι, εἶπεν ὅτι ἐπιδημεῖν οἱ παρηγγελμένον εἰή. ἀκούσαντεσ ταῦτα οἱ ἔφοροι ἐσκεμμένα τε λέγειν ἡγήσαντο αὐτὸν καὶ ἐξεπλάγησαν, καὶ οὐδὲ τὴν μικρὰν καλουμένην ἐκκλησίαν συλλέξαντεσ, ἀλλὰ συλλεγόμενοι τῶν γερόντων ἄλλοσ ἄλλοθι ἐβουλεύσαντο πέμψαι τὸν Κινάδωνα εἰσ Αὐλῶνα σὺν ἄλλοισ τῶν νεωτέρων καὶ κελεῦσαι ἥκειν ἄγοντα τῶν Αὐλωνιτῶν τέ τινασ καὶ τῶν εἱλώτων τοὺσ ἐν τῇ σκυτάλῃ γεγραμμένουσ.

ἀγαγεῖν δὲ ἐκέλευον καὶ τὴν γυναῖκα, ἣ καλλίστη μὲν αὐτόθι ἐλέγετο εἶναι, λυμαίνεσθαι δ’ ἐῴκει τοὺσ ἀφικνουμένουσ Λακεδαιμονίων καὶ πρεσβυτέρουσ καὶ νεωτέρουσ. ὑπηρετήκει δὲ καὶ ἄλλ’ ἤδη ὁ Κινάδων τοῖσ ἐφόροισ τοιαῦτα.

καὶ τότε δὴ ἔδοσαν τὴν σκυτάλην ἐκείνῳ, ἐν ᾗ γεγραμμένοι ἦσαν οὓσ ἔδει συλληφθῆναι. ἐρομένου δὲ τίνασ ἄγοι μεθ’ ἑαυτοῦ τῶν νέων, Ἴθι, ἔφασαν, καὶ τὸν πρεσβύτατον τῶν ἱππαγρετῶν κέλευέ σοι συμπέμψαι ἓξ ἢ ἑπτὰ οἳ ἂν τύχωσι παρόντεσ. ἐμεμελήκει δὲ αὐτοῖσ ὅπωσ ὁ ἱππαγρέτησ εἰδείη οὓσ δέοι πέμπειν, καὶ οἱ πεμπόμενοι εἰδεῖεν ὅτι Κινάδωνα δέοι συλλαβεῖν. εἶπον δὲ καὶ τοῦτο τῷ Κινάδωνι, ὅτι πέμψοιεν τρεῖσ ἁμάξασ, ἵνα μὴ πεζοὺσ ἄγωσι τοὺσ ληφθέντασ, ἀφανίζοντεσ ὡσ ἐδύναντο μάλιστα ὅτι ἐφ’ ἕνα ἐκεῖνον ἔπεμπον. ἐν δὲ τῇ πόλει οὐ συνελάμβανον αὐτόν, ὅτι τὸ πρᾶγμα οὐκ ᾔδεσαν ὁπόσον τὸ μέγεθοσ εἰή, καὶ ἀκοῦσαι πρῶτον ἐβούλοντο τοῦ Κινάδωνοσ οἵτινεσ εἰε͂ν οἱ συμπράττοντεσ, πρὶν αἰσθέσθαι αὐτοὺσ ὅτι μεμήνυνται, ἵνα μὴ ἀποδρῶσιν.

ἔμελλον δὲ οἱ συλλαβόντεσ αὐτὸν μὲν κατέχειν, τοὺσ δὲ συνειδότασ πυθόμενοι αὐτοῦ γράψαντεσ ἀποπέμπειν τὴν ταχίστην τοῖσ ἐφόροισ. οὕτω δ’ ἔσχον οἱ ἔφοροι πρὸσ τὸ πρᾶγμα, ὥστε καὶ μόραν ἱππέων ἔπεμψαν τοῖσ ἐπ’ Αὐλῶνοσ. ἐπεὶ δ’ εἰλημμένου τοῦ ἀνδρὸσ ἧκεν ἱππεὺσ φέρων τὰ ὀνόματα ὧν ὁ Κινάδων ἀπέγραψε, παραχρῆμα τόν τε μάντιν Τισαμενὸν καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ἐπικαιριωτάτουσ συνελάμβανον.

ὡσ δ’ ἀνήχθη ὁ Κινάδων καὶ ἠλέγχετο, καὶ ὡμολόγει πάντα καὶ τοὺσ συνειδότασ ἔλεγε, τέλοσ αὐτὸν ἤροντο τί καὶ βουλόμενοσ ταῦτα πράττοι. ὁ δ’ ἀπεκρίνατο, μηδενὸσ ἥττων εἶναι ἐν Λακεδαίμονι. ἐκ τούτου μέντοι ἤδη δεδεμένοσ καὶ τὼ χεῖρε καὶ τὸν τράχηλον ἐν κλοιῷ μαστιγούμενοσ καὶ κεντούμενοσ αὐτόσ τε καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ κατὰ τὴν πόλιν περιήγοντο. καὶ οὗτοι μὲν δὴ τῆσ δίκησ ἔτυχον.

상위

Hellenica

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION