Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 36:

ἀλλ’ ἔτι δακρυχέουσα παρίστασαι ὡσ δὲ δοκεύω, οὐκέτι δυστήνου μόρον Ἕκτοροσ, οὐδὲ ταλαίνησ Ἀνδρομάχησ βαρὺ πένθοσ ὀδύρεαι, ἀλλὰ πεσοῦσαν πατρίδα σήν· φᾶροσ γὰρ ἐπικρεμὲσ ἀμφὶ προσώπῳ πήματα μὲν δείκνυσιν, ἀπαγγέλλουσι δὲ πέπλοι πένθοσ ὑποβρύχιον κεχαλασμένοι ἄχρι πεδίλων ἄλγεϊ γὰρ πυμάτῳ δέδεσαι φρένα, καδδὲ παρειῆσ δάκρυα μὲν σταλάεισ, τὸ δὲ δάκρυον ἔσβεσε τέχνη, ἄπλετον ἀγγέλλουσα δυσαλθέοσ αὐχμὸν ἀνίησ.