헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΤιτυσΦλ́12́

(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 12)

ταῦτα δὴ τοὺσ Ἕλληνασ ὑπῄει· καὶ τὰ τῶν ἔργων ὁμολογοῦντα τοῖσ κηρύγμασιν. ἅμα γὰρ ἐξέπεμπεν ὁ Τίτοσ Λέντλον μὲν εἰσ Ἀσίαν Βαργυλιήτασ ἐλευθερώσοντα, Στερτίνιον δὲ εἰσ Θρᾴκην τὰσ αὐτόθι πόλεισ καὶ νήσουσ ἀπαλλάξοντα τῶν Φιλίππου φρουρῶν. Πόπλιοσ δὲ Οὐίλλιοσ ἔπλει διαλεξόμενοσ Ἀντιόχῳ περὶ τῆσ τῶν ὑπ’ αὐτὸν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ. αὐτὸσ δὲ ὁ Τίτοσ εἰσ Χαλκίδα παρελθών, εἶτα πλεύσασ ἐκεῖθεν ἐπὶ Μαγνησίαν, ἐξῆγε τὰσ φρουρὰσ καὶ τὰσ πολιτείασ ἀπεδίδου τοῖσ δήμοισ.

ἀγωνοθέτησ δὲ Νεμείων ἀποδειχθεὶσ ἐν Ἄργει τήν τε πανήγυριν ἄριστα διέθηκε, καὶ πάλιν ἐκεῖ τοῖσ Ἕλλησι τήν ἐλευθερίαν ὑπὸ κήρυκοσ ἀνεῖπεν. ἐπιφοιτῶν τε ταῖσ πόλεσιν εὐνομίαν ἅμα καὶ δίκην πολλὴν ὁμόνοιάν τε καὶ φιλοφροσύνην πρὸσ ἀλλήλουσ παρεῖχε, καταπαύων μὲν τὰσ στάσεισ, κατάγων δὲ τὰσ φυγάσ, ἀγαλλόμενοσ δὲ τῷ πείθειν καὶ διαλλάσσειν τοὺσ Ἕλληνασ οὐχ ἧττον ἢ τῷ κεκρατηκέναι τῶν Μακεδόνων, ὥστε μικρότατον ἤδη τήν ἐλευθερίαν δοκεῖν ὧν εὐεργετοῦντο.

"τῷ πατρὶ χάριν ἀποδίδωμι·

οὐ γὰρ προσδεχόμενοι μόνον τοὺσ ἡγεμόνασ αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ μεταπεμπόμενοι καὶ καλοῦντεσ ἐνεχείριζον αὑτούσ, οὐδὲ δῆμοι καὶ πόλεισ, ἀλλὰ καὶ βασιλεῖσ ὑφ’ ἑτέρων ἀδικούμενοι βασιλέων κατέφευγον εἰσ τὰσ ἐκείνων χεῖρασ, ὥστε ἐν βραχεῖ χρόνῳ, τάχα που καὶ θεοῦ συνεφαπτομένου, πάντ’ αὐτοῖσ ὑπήκοα γενέσθαι, καὶ αὐτὸσ δὲ μέγιστον ἐφρόνησεν ἐπὶ τῇ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐλευθερώσει, ἀνατιθεὶσ γὰρ εἰσ Δελφοὺσ ἀσπίδασ ἀργυρᾶσ καὶ τὸν ἑαυτοῦ θυρεόν ἐπέγραψε·

Ζηνὸσ ἰὼ κραιπναῖσι γεγαθότεσ ἱπποσύναισι κοῦροι, ἰὼ Σπάρτασ Τυνδαρίδαι βασιλεῖσ, Αἰνεάδασ Τίτοσ ὔμμιν ὑπέρτατον ὤπασε δῶρον.

Ἑλλἠνωντεύξασ παισὶν ἐλευθερίαν. ἀνέθηκε δὲ καὶ χρυσοῦν τῷ Ἀπόλλωνι στέφανον ἐπιγράψασ.

τόνδε τοι ἀμβροσίοισιν ἐπὶ πλοκάμοισιν ἐοίκε κεῖσθαι, Λατοΐδα, χρυσοφαῆ στέφανον, ὃν πόρεν Αἰνεαδᾶν ταγὸσ μέγασ. ἀλλ’, ἑκάεργε, ἀλκᾶσ τῷ θείῳ κῦδοσ ὄπαζε Τίτῳ. τῇ δ’ οὖν Κορινθίων πόλει πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ τὸ αὐτὸ δὶσ ἤδη συμβέβηκε·

καὶ γὰρ Τίτοσ ἐν Κορίνθῳ τότε καὶ Νέρων αὖθισ καθ’ ἡμᾶσ ἐν Κορίνθῳ παραπλησίωσ Ἰσθμίων ἀγομένων τοὺσ Ἕλληνασ ἐλευθέρουσ καὶ αὐτονόμουσ ἀφῆκαν, ὁ μὲν διὰ κήρυκοσ, ὡσ εἴρηται, Νέρων δὲ αὐτὸσ ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ ἀπὸ βήματοσ ἐν τῷ πλήθει δημηγορήσασ. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὕστερον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Titus Flamininus, chapter 12

(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION