Plutarch, De liberis educandis, section 5

(플루타르코스, De liberis educandis, section 5)

περὶ δὲ τροφῆσ ἐχόμενον ἂν εἰή λέγειν. δεῖ δέ, ὡσ ἐγὼ ἂν φαίην, αὐτὰσ τὰσ μητέρασ τά τέκνα τρέφειν καὶ τούτοισ τοὺσ μαστοὺσ ὑπέχειν· συμπαθέστερόν τε γὰρ θρέψουσι καὶ διὰ πλείονοσ ἐπιμελείασ, ὡσ ἂν ἔνδοθεν καὶ τὸ δὴ λεγόμενον ἐξ ὀνύχων ἀγαπῶσαι τὰ τέκνα. αἱ τίτθαι δὲ καὶ αἱ τροφοὶ τὴν εὔνοιαν ὑποβολιμαίαν καὶ παρέγγραπτον ἔχουσιν, ἅτε μισθοῦ φιλοῦσαι.

δηλοῖ δὲ καὶ ἡ φύσισ ὅτι δεῖ τὰσ μητέρασ ἃ γεγεννήκασιν αὐτὰσ τιτθεύειν καὶ τρέφειν· διὰ γὰρ τοῦτο παντὶ ζῴῳ τεκόντι τὴν ἐκ τοῦ γάλακτοσ τροφὴν ἐχορήγησε. σοφὸν δ’ ἄρα καὶ ἡ πρόνοια·

διττοὺσ ἐνέθηκε ταῖσ γυναιξὶ τοὺσ μαστούσ, ἵνα, κἂν εἰ δίδυμα τέκοιεν, διττὰσ ἔχοιεν τὰσ τῆσ τροφῆσ πηγάσ. χωρὶσ δὲ τούτων εὐνούστεραι τοῖσ τέκνοισ γίγνοιντ’ ἂν καὶ φιλητικώτεραι. καὶ μὰ Δί’ οὐκ ἀπεικότωσ·

ἡ συντροφία γὰρ ὥσπερ ἐπιτόνιόν ἐστι τῆσ εὐνοίασ.

καὶ γὰρ τὰ θηρία τῶν συντρεφομένων ἀποσπώμενα ταῦτα ποθοῦντα φαίνεται. μάλιστα μὲν οὖν ὅπερ ἔφην αὐτὰσ πειρατέον τὰ τέκνα τρέφειν τὰσ μητέρασ· ἢ διὰ σώματοσ ἀσθένειαν γένοιτο γὰρ ἄν τι καὶ τοιοῦτον ἢ πρὸσ ἑτέρων τέκνων σπεύδουσαι γένεσιν, ἀλλὰ τάσ γε τίτθασ καὶ τὰσ τροφοὺσ οὐ τὰσ τυχούσασ ἀλλ’ ὡσ ἔνι μάλιστα σπουδαίασ δοκιμαστέον ἐστί πρῶτον μὲν τοῖσ ἤθεσιν Ἑλληνίδασ.

ὥσπερ γὰρ τὰ μέλη τοῦ σώματοσ εὐθὺσ ἀπὸ γενέσεωσ πλάττειν τῶν τέκνων ἀναγκαῖόν ἐστιν, ἵνα ταῦτ’ ὀρθὰ καὶ ἀστραβῆ φύηται, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐξ ἀρχῆσ τὰ τῶν τέκνων ἤθη ῥυθμίζειν προσήκει.

εὔπλαστον γὰρ καὶ ὑγρὸν ἡ νεότησ , καὶ ταῖσ τούτων ψυχαῖσ ἁπαλαῖσ ἔτι τὰ μαθήματα ἐντήκεται·

πᾶν δὲ τὸ σκληρὸν χαλεπῶσ μαλάττεται.

καθάπερ γὰρ σφραγῖδεσ τοῖσ ἁπαλοῖσ ἐναπομάττονται κηροῖσ, οὕτωσ αἱ μαθήσεισ ταῖσ τῶν ἔτι παιδίων ψυχαῖσ ἐναποτυποῦνται. ἀναπίμπλασθαι συμβαίνῃ.

κινδυνεύει δὲ καὶ Φωκυλίδησ ὁ ποιητὴσ καλῶσ παραινεῖν λέγων χρὴ παῖδ’ ἔτ’ ἐόντα καλὰ διδάσκειν ἔργα οὐ τοίνυν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION