헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεγενιό22́0́00́

(플루타르코스, De genio Socratis, section 22)

"ἔφη δὲ καταβὰσ εἰσ τὸ μαντεῖον περιτυχεῖν σκότῳ πολλῷ τὸ πρῶτον, εἶτ’ ἐπευξάμενοσ κεῖσθαι πολὺν χρόνον, οὐ μάλα συμφρονῶν ἐναργῶσ εἴτ’ ἐγρήγορεν εἴτ’ ὠνειροπόλει πλὴν δόξαι γε, τῆσ κεφαλῆσ ἅμα ψόφῳ προσπεσόντι πληγείσησ, τὰσ ῥαφὰσ διαστάσασ μεθιέναι τὴν ψυχήν. ὡσ δ’ ἀναχωροῦσα κατεμίγνυτο πρὸσ ἀέρα διαυγῆ καὶ καθαρὸν ἀσμένη, πρῶτον μὲν ἀναπνεῦσαι τότε δοκεῖν διὰ χρόνου συχνοῦ σιεινομένην τέωσ, καὶ πλείονα γίγνεσθαι τῆσ πρότερον ὥσπερ ἱστίον ἐκπεταννύμενον ἔπειτα κατακούειν ἀμαυρῶσ ῥοίζου τινὸσ ὑπὲρ κεφαλῆσ περιελαυνομένου φωνὴν ἡδεῖαν ἱέντοσ. "ἀναβλέψασ δὲ τὴν μὲν γῆν οὐδαμοῦ καθορᾶν, νήσουσ δὲ λαμπομένασ μαλακῷ πυρί, κατ’ ἀλλήλων ἐξαμειβούσασ ἄλλην ἄλλοτε χρόαν, ὥσπερ βαφὴν ἄγειν τῷ φωτὶ ποικιλλομένῳ κατὰ τὰσ μεταβολάσ. φαίνεσθαι δὲ πλήθει μὲν ἀναρίθμουσ μεγέθει δ’ ὑπερφυεῖσ, οὐκ ἴσασ δὲ πάσασ ἀλλ’ ὁμοίωσ κυκλοτερεῖσ· "οἰέσθαι δὲ ταύταισ τὸν αἰθέρα κύκλῳ φερομέναισ ὑπορροιζεῖν εἶναι γὰρ ὁμολογουμένην τῇ τῆσ κινήσεωσ λειότητι τὴν πραότητα τῆσ φωνῆσ ἐκείνησ ἐκ πασῶν συνηρμοσμένησ. "διὰ μέσου δ’ αὐτῶν θάλασσαν ἢ λίμνην ὑποκεχύσθαι τοῖσ χρώμασι διαλάμπουσαν διὰ τῆσ γλαυκότητοσ ἐπιμιγνυμένοισ· "καὶ τῶν νήσων ὀλίγασ μὲν ἐκπλεῖν κατὰ πόρον καὶ διακομίζεσθαι πέραν τοῦ ῥεύματοσ, ἄλλασ δὲ πολλὰσ ἐφέλκεσθαι τῇ σχεδὸν ὑποφερομένασ. "εἶναι δὲ τῆσ θαλάσσησ πῆ μὲν πολὺ βάθοσ κατὰ νότον, μάλιστα δ’ ἀραιὰ τενάγη καὶ βραχέα, πολλαχῆ δὲ καὶ ὑπερχεῖσθαι καὶ ἀπολείπειν αὖθισ οὐ μεγάλασ ἐκβολὰσ λαμβάνουσαν, καὶ τῆσ χρόασ τὸ μὲν ἄκρατον καὶ πελάγιον, τὸ δ’ οὐ καθαρὸν ἀλλὰ συγκεχυμένον καὶ λιμνῶδεσ. "τῶν· "δὲ ῥοθίων τὰσ νήσουσ ἅμα περαινομένασ ἐπανάγειν οὐδὲν εἰσ ταὐτὸ τῇ ἀρχῇ συνάπτειν πέρασ οὐδὲ ποιεῖν κύκλον, ἀλλ’ ἡσυχῆ παραλλάσσειν τὰσ ἐπιβολὰσ ἕλικα ποιούσασ μίαν ἐν τῷ περιστρέφεσθαι. "τούτων δὲ πρὸσ τὸ μέσον μάλιστα τοῦ περιέχοντοσ καὶ μέγιστον ἐγκεκλίσθαι τὴν θάλασσαν ὀλίγῳ τῶν ὀκτὼ μερῶν τοῦ παντὸσ ἔλαττον, ὡσ αὐτῷ κατεφαίνετο· "δύο δ’ αὐτὴν ἔχειν ἀναστομώσεισ πυρὸσ ἐμβάλλοντασ ἐναντίουσ ποταμοὺσ δεχομένασ, ὡσ ἐπὶ πλεῖστον ἀνακοπτομένην κοχλάζειν καὶ ἀπολευκαίνεσθαι τὴν γλαυκότητα. "ταῦτα μὲν οὖν ὁρᾶν τερπόμενοσ τῇ θέᾳ· "κάτω δ’ ἀπιδόντι φαίνεσθαι χάσμα μέγα στρογγύλον οἱο͂ν ἐκτετμημένησ σφαίρασ, φοβερὸν δὲ δεινῶσ καὶ βαθύ, πολλοῦ σκότουσ πλῆρεσ οὐχ ἡσυχάζοντοσ ἀλλ’ ἐκταραττομένου καὶ ἀνακλύζοντοσ πολλάκισ· "ὅθεν ἀκούεσθαι μυρίασ μὲν ὠρυγὰσ καὶ στεναγμοὺσ ζῴων μυρίων δὲ κλαυθμὸν βρεφῶν καὶ μεμιγμένουσ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ὀδυρμούσ, ψόφουσ δὲ παντοδαποὺσ καὶ θορύβουσ ἐκ βάθουσ πόρρωθεν ἀμυδροὺσ ἀναπεμπομένουσ οἷσ οὐ μετρίωσ αὐτὸσ ἐκπεπλῆχθαι. "χρόνου δὲ προϊόντοσ, εἰπεῖν τινα πρὸσ αὐτὸν οὐχ ὁρώμενον ὦ Τίμαρχε, τί ποθεῖσ πυθέσθαι φράσαι δ’ αὐτὸν ὅτι πάντα, τί γὰρ οὐ θαυμάσιον; "ἀλλ’ ἡμῖν φάναι τῶν ἄνω μέτεστι μικρόν· "ἄλλων γὰρ θεῶν ἐκεῖνα· "τὴν δὲ Φερσεφόνησ μοῖραν, ἣν ἡμεῖσ διέπομεν , τῶν τεττάρων μίαν οὖσαν ὧν ἡ Στὺξ ὁρίζει, βουλομένῳ σοι σκοπεῖν πάρεστιν ἐρομένου δ’ αὐτοῦ τίσ ἡ Στύξ ἐστιν; "ὁδὸσ εἰσ Αἵδου φάναι καὶ πρόεισιν ἐξ ἐναντίασ, αὐτῇ σχίζουσα τῇ κορυφῇ τὸ φῶσ ἀνατείνουσα δ’ , ὡσ ὁρᾷσ, ἐκ τοῦ Αἵδου κάτωθεν ᾗ ψαύει περιφερομένη καὶ τοῦ φωτόσ, ἀφορίζει τὴν ἐσχάτην μερίδα τῶν ὅλων. "τέσσαρεσ δ’ εἰσὶν ἀρχαὶ πάντων, ζωῆσ μὲν ἡ πρώτη κινήσεωσ δ’ ἡ δευτέρα γενέσεωσ δ’ ἡ τρίτη φθορᾶσ; "δ’ ἡ τελευταία· "συνδεῖ δὲ τῇ μὲν δευτέρᾳ τὴν πρώτην Μονὰσ κατὰ τὸ ἀόρατον; "τὴν δὲ δευτέραν τῇ τρίτῃ Νοῦσ καθ’ , ἣλιον, τὴν δὲ τρίτην πρὸσ τετάρτην Φύσισ κατὰ σελήνην; "τῶν δὲ συνδέσμων ἑκάστου Μοῖρα κλειδοῦχοσ Ἀνάγκησ θυγάτηρ κάθηται, τοῦ μὲν πρώτου Ἄτροποσ τοῦ δὲ δευτέρου Κλωθώ, τοῦ δὲ πρὸσ σελήνην Λάχεσισ, περὶ ἣν ἡ καμπὴ τῆσ γενέσεωσ. "αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι, νῆσοι θεοὺσ ἔχουσι σελήνη δὲ δαιμόνων, ἐπιχθονίων οὖσα φεύγει τὴν Στύγα μικρὸν ὑπερφέρουσα· "λαμβάνεται δ’ ἅπαξ ἐν μέτροισ δευτέροισ ἑκατὸν ἑβδομήκοντα ἑπτά· "καὶ τῆσ Στυγὸσ ἐπιφερομένησ αἱ ψυχαὶ βοῶσι δειμαίνουσαι πολλὰσ γὰρ ὁ Αἵδησ ἀφαρπάζει περιολισθανούσασ ἄλλασ δ’ ἀνακομίζεται κάτωθεν ἡ σελήνη προσνηχομένασ, αἷσ εἰσ καιρὸν τῆσ γενέσεωσ ἡ τελευτὴ συνέπεσε, πλὴν ὅσαι μιαραὶ καὶ ἀκάθαρτοι ταύτασ δ’ ἀστράπτουσα καὶ μυκωμένη φοβερὸν οὐκ ἐᾷ πελάζειν, ἀλλὰ θρηνοῦσαι τὸν ἑαυτῶν πότμον ἀποσφαλλόμεναι φέρονται κάτω πάλιν ἐπ’ ἄλλην γένεσιν, ὡσ ὁρᾷσ. ἀλλ’ οὐδὲν ὁρῶ τὸν Τίμαρχον εἰπεῖν ἢ πολλοὺσ ἀστέρασ περὶ τὸ χάσμα παλλομένουσ, ἑτέρουσ δὲ καταδυομένουσ εἰσ αὐτό, τοὺσ δ’ ᾅττοντασ αὖ κάτωθεν. "αὐτοὺσ ἄρα φάναι τοὺσ δαίμονασ ὁρῶν ἀγνοεῖσ. ἔχει γὰρ ὧδε· "ψυχὴ πᾶσα νοῦ μετέσχεν, ἄλογοσ δὲ καὶ ἄνουσ οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ὅσον ἂν αὐτῆσ σαρκὶ μιχθῇ καὶ πάθεσιν, ἀλλοιούμενον τρέπεται καθ’ ἡδονὰσ καὶ ἀλγηδόνασ εἰσ τὸ ἄλογον. "μίγνυται δ’ οὐ πᾶσα τὸν αὐτὸν τρόπον· "ἀλλ’ αἱ μὲν ὅλαι κατέδυσαν εἰσ σῶμα, καὶ δι’ ὅλων ἀναταραχθεῖσαι τὸ σύμπαν ὑπὸ παθῶν. διαφέρονται κατὰ τὸν βίον· "αἱ δὲ πῆ μὲν ἀνεκράθησαν, πῆ δ’ ἔλιπον ἔξω τὸ καθαρώτατον, οὐκ ἐπισπώμενον ἀλλ’ οἱο͂ν ἀκρόπλουν ἐπιψαῦον ἐκ κεφαλῆσ τοῦ ἀνθρώπου καθάπερ ἐν βυθῷ δεδυκότοσ ἄρτημα κορυφαῖον, ὀρθουμένησ περὶ αὐτὸ τῆσ ψυχῆσ ἀνέχον ὅσον ὑπακούει καὶ οὐ κρατεῖται τοῖσ πάθεσιν. "τὸ μὲν οὖν ὑποβρύχιον ἐν τῷ σώματι φερόμενον ψυχὴ λέγεται· "τὸ δὲ φθορᾶσ λειφθὲν οἱ πολλοὶ νοῦν καλοῦντεσ ἐντὸσ εἶναι νομίζουσιν αὑτῶν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ἐσόπτροισ τὰ φαινόμενα κατ’ ἀνταύγειαν οἱ δ’ ὀρθῶσ ὑπονοοῦντεσ, ὡσ ἐκτὸσ ὄντα δαίμονα προσαγορεύουσι. "τοὺσ μὲν οὖν ἀποσβέννυσθαι δοκοῦντασ ἀστέρασ, ὦ Τίμαρχε φάναι τὰσ εἰσ σῶμα καταδυομένασ ὅλασ ψυχὰσ ὁρᾶν νόμιζε, τοὺσ δ’ οἱο͂ν ἀναλάμποντασ πάλιν καὶ ἀναφαινομένουσ κάτωθεν, ἀχλύν τινα καὶ ζόφον ὥσπερ πηλὸν ἀποσειομένουσ, τὰσ ἐκ τῶν σωμάτων ἐπαναπλεούσασ μετὰ τὸν θάνατον· "οἱ δ’ ἄνω διαφερόμενοι δαίμονὲσ εἰσι τῶν νοῦν ἔχειν λεγομένων ἀνθρώπων. "πειράθητι δὲ κατιδεῖν ἑκάστου τὸν σύνδεσμον, ᾧ τῇ ψυχῇ συμπέφυκε. "ταῦτ’ ἀκούσασ αὐτὸσ ἀκριβέστερον προσέχειν καὶ θεᾶσθαι τῶν ἀστέρων ἀποσαλεύοντασ τοὺσ μὲν ἧττον τοὺσ δὲ μᾶλλον, ὥσπερ τοὺσ τὰ δίκτυα διασημαίνοντασ ἐν τῇ θαλάσσῃ φελλοὺσ ὁρῶμεν ἐπιφερομένουσ· "ἐνίουσ δὲ τοῖσ κλωθομένοισ ἀτράκτοισ ὁμοίωσ ἐγκατατεταραγμένην καὶ ἀνώμαλον ἕλκοντασ, οὐ δυναμένουσ καταστῆσαι τὴν κίνησιν ἐπ’ εὐθείασ. "λέγειν δὲ τὴν φωνὴν τοὺσ μὲν εὐθεῖαν καὶ τεταγμένην κίνησιν ἔχοντασ εὐηνίοισ ψυχαῖσ χρῆσθαι διὰ τροφὴν καὶ παίδευσιν ἀστείαν, οὐκ ἄγαν σκληρὸν καὶ ἄγριον παρεχομέναισ τὸ ἄλογον τοὺσ δ’ ἄνω καὶ κάτω πολλάκισ ἀνωμάλωσ καὶ τεταραγμένωσ ἐγκλίνοντασ, οἱο͂ν ἐκ δεσμοῦ σπαραττομένουσ, δυσπειθέσι καὶ ἀναγώγοισ δι’ ἀπαιδευσίαν ζυγομαχεῖν ἤθεσι, πῆ μὲν κρατοῦντασ καὶ περιάγοντασ; "ἐπὶ δεξιάν, πῆ δὲ καμπτομένουσ ὑπὸ τῶν παθῶν καὶ συνεφελκομένουσ τοῖσ ἁμαρτήμασιν, εἶτα πάλιν ἀντιτείνοντασ καὶ βιαζομένουσ. "τὸν μὲν γὰρ σύνδεσμον οἱᾶ χαλινὸν τῷ ἀλόγῳ τῆσ ψυχῆσ ἐμβεβλημένον, ὅταν ἀντισπάσῃ, τὴν λεγομένην μεταμέλειαν ἐπάγειν ταῖσ ἁμαρτίαισ καὶ τὴν ἐπὶ ταῖσ ἡδοναῖσ, ὅσαι παράνομοι καὶ ἀκρατεῖσ, αἰσχύνην, ἀλγηδόνα καὶ πληγὴν οὖσαν ἐνθένδε τῆσ ψυχῆσ ὑπὸ τοῦ κρατοῦντοσ καὶ ἄρχοντοσ ἐπιστομιζομένησ· "μέχρι ἂν οὕτω κολαζομένη πειθήνιοσ γένηται καὶ συνήθησ ὥσπερ θρέμμα πρᾶον ἄνευ πληγῆσ καὶ ἀλγηδόνοσ ὑπὸ συμβόλων ὀξέωσ καὶ σημείων, αἰσθανομένη τοῦ δαίμονοσ. "αὗται μὲν οὖν ὀψέ ποτε καὶ βραδέωσ ἄγονται καὶ καθίστανται πρὸσ τὸ δέον. "ἐκ δὲ τῶν εὐηνίων ἐκείνων καὶ κατηκόων εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ καὶ γενέσεωσ τοῦ οἰκείου δαίμονοσ καὶ τὸ μαντικόν ἐστι καὶ θεοκλυτούμενον γένοσ· "ὧν τὴν Ἑρμοδώρου τοῦ Κλαζομενίου ψυχὴν ἀκήκοασ δήπουθεν, ὡσ ἀπολείπουσα παντάπασι τὸ σῶμα νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν ἐπλανᾶτο πολὺν τόπον, εἶτ’ αὖθισ ἐπανῄει, πολλοῖσ τῶν μακρὰν λεγομένων καὶ πραττομένων ἐντυχοῦσα καὶ παραγενομένη· "μέχρι οὗ τὸ σῶμα, τῆσ γυναικὸσ προδούσησ, λαβόντεσ οἱ ἐχθροὶ ψυχῆσ ἔρημον οἴκοι κατέπρησαν. "τοῦτο· "μὲν οὖν οὐκ ἀληθέσ ἐστιν· "οὐ γὰρ ἐξέβαινεν ἡ ψυχὴ τοῦ σώματοσ, ὑπείκουσα δ’ ἀεὶ καὶ χαλῶσα τῷ δαίμονι τὸν σύνδεσμον ἐδίδου περιδρομὴν καὶ περιφοίτησιν, ὥστε πολλὰ συνορῶντα καὶ κατακούοντα τῶν ἐκτὸσ εἰσαγγέλλειν. "οἱ δ’ ἀφανίσαντεσ τὸ σῶμα κοιμωμένου μέχρι νῦν δίκην ἐν τῷ ταρτάρῳ τίνουσι. "ταῦτα δ’ εἴσῃ φάναι σαφέστερον, ὦ νεανία, τρίτῳ μηνὶ · "νῦν δ’ ἄπιθι παυσαμένησ δὲ τῆσ φωνῆσ, βούλεσθαι μὲν αὑτὸν ὁ Τίμαρχοσ ἔφη θεάσασθαι περιστρέφοντα, τίσ ὁ φθεγγόμενοσ εἰή· "σφόδρα δὲ τὴν κεφαλὴν αὖθισ ἀλγήσασ, καθάπερ βίᾳ συμπιεσθεῖσαν, οὐδὲν ἔτι γιγνώσκειν οὐδ’ αἰσθάνεσθαι τῶν καθ’ ἑαυτόν· "εἶτα μέντοι μετὰ μικρὸν ἀνενεγκὼν ὁρᾶν αὑτὸν ἐν Τροφωνίου παρὰ τὴν εἴσοδον, οὗπερ ἐξ ἀρχῆσ κατεκλίθη, κείμενον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De genio Socratis, section 22

(플루타르코스, De genio Socratis, section 22)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION