Plutarch, De genio Socratis, section 30

(플루타르코스, De genio Socratis, section 30)

ὡρ́α μὲν οὖν ἦν καθ’ ἣν ἅνθρωποι μάλιστα περὶ δεῖπνόν εἰσι, τὸ δὲ πνεῦμα μᾶλλον ἐπιτεῖνον ἤδη νιφετὸν ὑπεκίνει ψεκάδι λεπτῇ μεμιγμένον· ὥστε πολλὴν ἐρημίαν εἶναι διὰ τῶν στενωπῶν διεξιοῦσιν.

οἱ μὲν οὖν ἐπὶ τὸν Λεοντίδην καὶ τὸν Ὑπάτην ταχθέντεσ ἐγγὺσ ἀλλήλων οἰκοῦντασ, ἐν ἱματίοισ ἐξῄεσαν ἔχοντεσ οὐδὲν ἕτερον τῶν ὅπλων ἢ μάχαιραν ἕκαστοσ ἑ̓ν δὲ τούτοισ ἦν καὶ Πελοπίδασ καὶ Δαμοκλείδασ καὶ Κηφισόδωροσ̓· ἔνιοι δὲ καὶ χιτώνια τῶν γυναικείων ἀμπεχόμενοι, μεθύοντασ ἀπομιμούμενοι κώμῳ χρωμένουσ μετὰ γυναικῶν.

καθάπερ δρᾶμα τὴν πρᾶξιν ἡμῶν ἀπ’ ἀρχῆσ διαποικίλλουσα κινδυνώδεσιν ἐπεισοδίοισ, εἰσ αὐτὸ συνέδραμε τὸ ἔργον, ὀξὺν ἐπιφέρουσα καὶ δεινὸν ἀνελπίστου περιπετείασ ἀγῶνα.

οἰκίαν, εἰσ ἣν παρεληλύθεισαν, καὶ τοὺσ συμπράττοντασ αὐτοῖσ.

ἢδη δ’ καὶ τῇ μέθῃ κατακεκλυσμένοσ Ἀρχίασ καὶ τῇ προσδοκίᾳ τῶν γυναικῶν ἀνεπτοημένοσ, ἐδέξατο μὲν τὴν ἐπιστολήν, τοῦ δὲ γραμματοφόρου φήσαντοσ ὑπέρ τινων σπουδαίων αὐτῷ γεγράφθαι· ἔφη.

καὶ τὴν μὲν ἐπιστολὴν ὑπέθηκεν ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον, αἰτήσασ δὲ ποτήριον ἐκέλευσεν ἐγχεῖν, καὶ τὸν Φυλλίδαν ἐξέπεμπε συνεχῶσ ἐπὶ θύρασ σκεψόμενον εἰ τὰ γύναια πρόσεισι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION