Plutarch, De curiositate, section 2

(플루타르코스, De curiositate, section 2)

νῦν δ’ ὥσπερ ἐν τῷ μύθῳ τὴν Λάμιαν λέγουσιν οἴκοι μὲν εὕδειν τυφλήν, ἐν ἀγγείῳ τινὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἔχουσαν ἀποκειμένουσ, ἔξω δὲ προϊοῦσαν ἐπιτίθεσθαι καὶ βλέπειν· οὕτωσ ἡμῶν ἕκαστοσ ἔξω καὶ πρὸσ ἑτέρουσ τῇ κακονοίᾳ τὴν περιεργίαν ὥσπερ ὀφθαλμὸν ἐντίθησι·

τοῖσ δ’ ἑαυτῶν ἁμαρτήμασι καὶ κακοῖσ πολλάκισ περιπταίομεν ὑπ’ ἀγνοίασ, ὄψιν ἐπ’ αὐτὰ καὶ φῶσ οὐ ποριζόμενοι.

διὸ καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ ὠφελιμώτερόσ ἐστιν ὁ πολυπράγμων· τὰ γὰρ ἐκείνων ἐλέγχει καὶ προφέρεται καὶ δείκνυσιν αὐτοῖσ ἃ δεῖ φυλάξασθαι καὶ διορθῶσαι, τῶν δ’ οἴκοι τὰ πλεῖστα παρορᾷ διὰ τὴν περὶ τὰ ἔξω πτόησιν. ὁ μὲν γὰρ Ὀδυσσεὺσ οὐδὲ τῇ μητρὶ διαλεχθῆναι πρότερον ὑπέμεινεν ἢ πυθέσθαι παρὰ τοῦ μάντεωσ, ὧν ἕνεκ’ ἦλθεν εἰσ Αἵδου·

ἔτρεψεν αὑτόν, καὶ τὰσ ἄλλασ γυναῖκασ ἀνέκρινε, τίσ ἡ Τυρὼ καί τίσ ἡ καλὴ Χλωρὶσ καὶ διὰ τί Ἐπικάστη Ἐπικάστη ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφ’ ὑψηλοῖο μελάθρου ἡμεῖσ δὲ τὰ καθ’ αὑτοὺσ ἐν πολλῇ ῥᾳθυμίᾳ καὶ ἀγνοίᾳ θέμενοι καὶ ἀμελήσαντεσ ἑτέρουσ γενεαλογοῦμεν, ὅτι τοῦ γείτονοσ ὁ πάπποσ ἦν Σύροσ, Θρᾷττα δ’ ἡ τήθη·

ὁ δεῖνα δ’’ ὀφείλει τάλαντα τρία καὶ τοὺσ τόκουσ οὐκ ἀπέδωκεν.

ἐξετάζομεν δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα πόθεν ἡ γυνὴ τοῦ δεῖνοσ ἐπανήρχετο, τί δ’ ὁ δεῖνα καὶ ὁ δεῖνα καθ’ ἑαυτοὺσ ἐν τῇ γωνίᾳ διελέγοντο. Σωκράτησ δὲ περιῄει διαπορῶν, τί Πυθαγόρασ λὲγων ἔπειθε·

καὶ Ἀρίστιπποσ Ὀλυμπίασιν Ἰσχομάχῳ συμβαλὼν ἠρώτα τί Σωκράτησ διαλεγόμενοσ οὕτω τοὺσ Ἀθηναίουσ διατίθησι· τὰ ἑαυτοῦ κακὰ καὶ ἀπαλλαγῆναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION