Plutarch, De curiositate, section 7

(플루타르코스, De curiositate, section 7)

αὐτὸν κακῶν ἀνακάλυψισ, ὥστε πολλοὺσ ἀποθανεῖν ἂν πρότερον ἢ δεῖξαί τι τῶν ἀπορρήτων νοσημάτων ἰατροῖσ. φέρε γὰρ Ἡρόφιλον ἢ Ἐρασίστρατον ἢ τὸν Ἀσκληπιὸν αὐτόν, ὅτ’ ἦν ἄνθρωποσ, ἔχοντα τὰ φάρμακα καὶ τὰ ὄργανα, κατ’ οἰκίαν παριστάμενον ἀνακρίνειν, μή τισ ἔχει; σύριγγα περὶ δακτύλιον ἢ γυνὴ καρκίνον ἐν ὑστέρᾳ·

καίτοι σωτήριόν ἐστι τῆσ τέχνησ ταύτησ τὸ πολύπραγμον ἀλλὰ πᾶσ ἄν τισ, οἶμαι, τὸν τοιοῦτον ἀπήλασεν, ὅτι τὴν χρείαν οὐ περιμένων ἄκλητοσ ἐπ’ ἀλλοτρίων κακῶν ἔρχεται κατανόησιν. οἱ δὲ πολυπράγμονεσ αὐτὰ ταῦτα καὶ τὰ τούτων ἔτι χείρονα ζητοῦσιν, οὐ θεραπεύοντεσ ἀλλὰ μόνον ἀνακαλύπτοντεσ·

ὅθεν μισοῦνται δικαίωσ.

καὶ γὰρ τοὺσ τελώνασ βαρυνόμεθα καὶ δυσχεραίνομεν, οὐχ ὅταν τὰ ἐμφανῆ τῶν εἰσαγομένων ἐκλέγωσιν, ἀλλ’ ὅταν τὰ κεκρυμμένα ζητοῦντεσ ἐν ἀλλοτρίοισ σκεύεσι καὶ φορτίοισ ἀναστρέφωνται· ποιεῖν ὁ νόμοσ δίδωσιν αὐτοῖσ, καὶ βλάπτονται μὴ ποιοῦντεσ.

οἱ δὲ πολυπράγμονεσ ἀπολλύουσι καὶ προϊένται τὰ αὑτῶν ἀσχολούμενοι περὶ τἀλλότρια καὶ σπανίωσ μὲν εἰσ ἀγρὸν βαδίζουσι, τὸ ἥσυχον καὶ σιωπηρὸν τῆσ ἐρημίασ οὐ φέροντεσ ἐὰν δὲ καὶ παραβάλωσι διὰ χρόνου, ταῖσ τῶν γειτόνων ἀμπέλοισ ἐμβλέπουσι μᾶλλον ἢ ταῖσ ἰδίαισ·

καὶ πυνθάνονται πόσοι βόεσ τοῦ γείτονοσ;

ἀποτεθνήκασιν ἢ πόσοσ οἶνοσ ὀξίνησ γέγονε· ταχὺ δὲ τούτων ἐμπλησθέντεσ ἀποτρέχουσιν. οὐδὲ τὸν αὐτομάτωσ ἐρχόμενον ἐκ πόλεωσ λόγον ἡδέωσ προσδέχεται, λέγων εἶτά μοι σκάπτων ἐρεῖ, ἐφ’ οἷσ γεγόνασιν αἱ διαλύσεισ·

ταῦτα γὰρ πολυπραγμονῶν νῦν ὁ κατάρατοσ περιπατεῖ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION