Plato, Laws, book 12 125:

(플라톤, Laws, book 12 125:)

περὶ τελευτήσαντασ δή, εἴτε τισ ἄρρην εἴτε τισ θῆλυσ ᾖ, τὰ μὲν περὶ τὰ θεῖα νόμιμα τῶν τε ὑπὸ γῆσ θεῶν καὶ τῶν τῇδε, ὅσα προσήκει τελεῖσθαι, τοὺσ ἐξηγητὰσ γίγνεσθαι κυρίουσ φράζοντασ· θήκασ δ’ εἶναι τῶν χωρίων ὁπόσα μὲν ἐργάσιμα μηδαμοῦ, μήτε τι μέγα μήτε τι σμικρὸν μνῆμα, ἃ δὲ ἡ χώρα πρὸσ τοῦτ’ αὐτὸ μόνον φύσιν ἔχει, τὰ τῶν τετελευτηκότων σώματα μάλιστα ἀλυπήτωσ τοῖσ ζῶσι δεχομένη κρύπτειν, ταῦτα ἐκπληροῦν, τοῖσ δὲ ἀνθρώποισ ὅσα τροφὴν μήτηρ οὖσα ἡ γῆ πρὸσ ταῦτα πέφυκεν βούλεσθαι φέρειν, μήτε ζῶν μήτε τισ ἀποθανὼν στερείτω τὸν ζῶνθ’ ἡμῶν. χῶμα δὲ μὴ χοῦν ὑψηλότερον πέντε ἀνδρῶν ἔργον, ἐν πένθ’ ἡμέραισ ἀποτελούμενον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION