Plato, Laws, book 9 103:

(플라톤, Laws, book 9 103:)

ἐὰν δὲ ἀστὸσ ξένον ἢ ξένοσ ἀστὸν ἀμυνόμενοσ κτείνῃ, κατὰ ταὐτὰ ἔστω τοῦ καθαρὸσ εἶναι. καὶ ἐὰν δοῦλοσ δοῦλον, ὡσαύτωσ· ἐὰν δὲ αὖ δοῦλοσ ἐλεύθερον ἀμυνόμενοσ ἀποκτείνῃ, καθάπερ ὁ κτείνασ πατέρα, τοῖσ αὐτοῖσ ἔνοχοσ ἔστω νόμοισ. ὃ δὲ περὶ τῆσ ἀφέσεωσ εἴρηται φόνου πατρί, ταὐτὸν τοῦτο ἔστω περὶ ἁπάσησ τῶν τοιούτων ἀφέσεωσ, ἐὰν ὁστισοῦν ὁτῳοῦν ἀφιῇ τοῦτο ἑκών, ὡσ ἀκουσίου γεγονότοσ τοῦ φόνου, οἵ τε καθαρμοὶ γιγνέσθωσαν τῷ δράσαντι καὶ ἐνιαυτὸσ εἷσ ἔστω τῆσ ἐκδημίασ ἐν νόμῳ. καὶ τὰ μὲν δὴ βίαιά τε καὶ ἀκούσια καὶ κατὰ τὸν θυμὸν γιγνόμενα περὶ φόνουσ μετρίωσ εἰρήσθω·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION