Plato, Laws, book 7 197:

τοῦ πέρι; λέγ’ ὅτι καὶ φῄσ, ὦ ξένε. λέγω δή· μᾶλλον δὲ ἐρωτῶν σοι δείξω. καί μοι σμικρὸν ἀπόκριναι· γιγνώσκεισ που μῆκοσ; τί μήν; τί δέ; πλάτοσ; πάντωσ. ἦ καὶ ταῦτα ὅτι δύ’ ἐστόν, καὶ τρίτον τούτων βάθοσ; πῶσ γὰρ οὔ; ἆρ’ οὖν οὐ δοκεῖ σοι ταῦτα εἶναι πάντα μετρητὰ πρὸσ ἄλληλα; ναί. μῆκόσ τε οἶμαι πρὸσ μῆκοσ, καὶ πλάτοσ πρὸσ πλάτοσ, καὶ βάθοσ ὡσαύτωσ δυνατὸν εἶναι μετρεῖν φύσει.