Plato, Laws, book 1 62:

(플라톤, Laws, book 1 62:)

οὐ γὰρ ἄν, ὦ Κλεινία, τηλικοῖσδε ἀνδράσιν πρέποι τὸ τοιοῦτον. οὐ γὰρ οὖν. εἰ μὲν τοίνυν ὀρθῶσ ἢ μή τισ ἐπιτιμᾷ τῇ τε Λακωνικῇ καὶ τῇ Κρητικῇ πολιτείᾳ, λόγοσ ἂν ἕτεροσ εἰή· τὰ δ’ οὖν λεγόμενα πρὸσ τῶν πολλῶν ἴσωσ ἐγὼ μᾶλλον ἔχοιμ’ ἂν ὑμῶν ἀμφοτέρων λέγειν. ὑμῖν μὲν γάρ, εἴπερ καὶ μετρίωσ κατεσκεύασται τὰ τῶν νόμων, εἷσ τῶν καλλίστων ἂν εἰή νόμων μὴ ζητεῖν τῶν νέων μηδένα ἐᾶν ποῖα καλῶσ αὐτῶν ἢ μὴ καλῶσ ἔχει, μιᾷ δὲ φωνῇ καὶ ἐξ ἑνὸσ στόματοσ πάντασ συμφωνεῖν ὡσ πάντα καλῶσ κεῖται θέντων θεῶν, καὶ ἐάν τισ ἄλλωσ λέγῃ, μὴ ἀνέχεσθαι τὸ παράπαν ἀκούοντασ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION