Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 286:

φανερὸν οἶμαι καὶ τοῦτο ῥητορικῇ δοτέον ὄν. τὸ δ’ εἴτε διὰ πειθοῦσ εἴτε καὶ διά τινοσ βίασ δεῖ πράττειν πρόσ τινασ ὁτιοῦν ἢ καὶ τὸ παράπαν <ἡσυχίαν> ἔχειν, τοῦτ’ αὖ ποίᾳ προσθήσομεν ἐπιστήμῃ; τῇ τῆσ πειστικῆσ ἀρχούσῃ καὶ λεκτικῆσ. εἰή δ’ ἂν οὐκ ἄλλη τισ, ὡσ οἶμαι, πλὴν ἡ τοῦ πολιτικοῦ δύναμισ. κάλλιστ’ εἴρηκασ. καὶ τοῦτο μὲν ἐοίκε ταχὺ κεχωρίσθαι πολιτικῆσ τὸ ῥητορικόν, ὡσ ἕτερον εἶδοσ ὄν, ὑπηρετοῦν μὴν ταύτῃ. ναί. τί δὲ περὶ τῆσ τοιᾶσδ’ αὖ δυνάμεωσ διανοητέον;