Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 324:

φήσω δὲ ἐγὼ οἶμαι καλλωπιζόμενοσ ὥσ τι ηὑρηκότων ἡμῶν καλόν. ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατεσ, οὐκ αἰσχρὸν εἶναι τὸ νῦν ἀποδεδειγμένον. "οὐκοῦν," φησί, "λέγεισ ὅτι αὖ τὸν ἄνθρωπον ὃν διανοούμεθα μόνον, ὁρῶμεν δ’ οὔ, ἵππον οὐκ ἄν ποτε οἰηθείημεν εἶναι, ὃν αὖ οὔτε ὁρῶμεν οὔτε ἁπτόμεθα, διανοούμεθα δὲ μόνον καὶ ἄλλ’ οὐδὲν αἰσθανόμεθα περὶ αὐτοῦ; ταῦτα οἶμαι φήσω λέγειν. καὶ ὀρθῶσ γε.