Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 261:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 261:)

ἡ δὲ στάσισ ἀπόφασισ τοῦ ἰέναι βούλεται εἶναι, διὰ δὲ τὸν καλλωπισμὸν "στάσισ" ὠνόμασται. τὸ δὲ οὖν ῥῶ τὸ στοιχεῖον, ὥσπερ λέγω, καλὸν ἔδοξεν ὄργανον εἶναι τῆσ κινήσεωσ τῷ τὰ ὀνόματα τιθεμένῳ πρὸσ τὸ ἀφομοιοῦν τῇ φορᾷ, πολλαχοῦ γοῦν χρῆται αὐτῷ εἰσ αὐτήν· πρῶτον μὲν ἐν αὐτῷ τῷ "ῥεῖν" καὶ "ῥοῇ" διὰ τούτου τοῦ γράμματοσ τὴν φορὰν μιμεῖται, εἶτα ἐν τῷ "τρόμῳ," εἶτα ἐν τῷ "τρέχειν," ἔτι δὲ ἐν τοῖσ τοιοῖσδε ῥήμασιν οἱο͂ν "κρούειν," "θραύειν," "ἐρείκειν," "θρύπτειν," "κερματίζειν," "ῥυμβεῖν," πάντα ταῦτα τὸ πολὺ ἀπεικάζει διὰ τοῦ ῥῶ. ἑώ<ρα> γὰρ οἶμαι τὴν γλῶτταν ἐν τούτῳ ἥκιστα μένουσαν, μάλιστα δὲ σειομένην·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION