Lucian, Alexander, (no name) 50:

ἐνίοτε δὲ μήτε ἐρομένου τινὸσ μήτε πεμφθέντοσ, ἀλλ’ οὐδὲ ὅλωσ ὄντοσ ἐχρησμῴδει πρὸσ ἔκπληξιν τῶν ἀνοήτων, οἱο͂ν καὶ τοῦτο Δίζεαι ὅστισ σὴν ἄλοχον μάλα πάγχυ λεληθὼσ Καλλιγένειαν ὑπὲρ λεχέων σαλαγεῖ κατὰ δῶμα ; δοῦλοσ Πρωτογένησ, τῷ δὴ σύ γε πάντα πέποιθασ. ὤπυιεσ γὰρ ἐκεῖνον, ὁ δ’ αὖθισ σὴν παράκοιτιν, ἀντίδοσιν ταύτην ὕβρεωσ ἄκρην ^ ἀποτίνων. ἀλλ’ ἐπὶ σοὶ δὴ φάρμακ’ ἀπ’ αὐτῶν λυγρὰ τέτυκται, ὡσ μήτ’ εἰσαϊοίσ μήτ’ εἰσοράοισ ἃ ποιοῦσιν. εὑρήσεισ δὲ κάτω ὑπὸ σῷ λέχει ἀγχόθι τοίχου πρὸσ κεφαλῆσ. καὶ σὴ θεράπαινα σύνοιδε Καλυψώ. τίσ οὐκ ἂν. Δημόκριτοσ διεταράχθη ἀκούσασ ὀνόματα καὶ τόπουσ ἀκριβῶσ, εἶτα μετ’ ὀλίγον κατέπτυσεν ἄν, συνεὶσ τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν ;