Euripides, Suppliants, episode 5:

(에우리피데스, Suppliants, episode 5:)

ἀλλ’, ὦ μάταιοι, γνῶτε τἀνθρώπων κακά· παλαίσμαθ’ ἡμῶν ὁ βίοσ· εὐτυχοῦσι δὲ οἳ μὲν τάχ’, οἳ δ’ ἐσαῦθισ, οἳ δ’ ἤδη βροτῶν, τρυφᾷ δ’ ὁ δαίμων· πρόσ τε γὰρ τοῦ δυστυχοῦσ, ὡσ εὐτυχήσῃ, τίμιοσ γεραίρεται, ὅ τ’ ὄλβιόσ νιν πνεῦμα δειμαίνων λιπεῖν ὑψηλὸν αἴρει. γνόντασ οὖν χρεὼν τάδε ἀδικουμένουσ τε μέτρια μὴ θυμῷ φέρειν ἀδικεῖν τε τοιαῦθ’ οἱᾶ μὴ βλάψαι πόλιν. πῶσ οὖν ἂν εἰή; τοὺσ ὀλωλότασ νεκροὺσ θάψαι δὸσ ἡμῖν τοῖσ θέλουσιν εὐσεβεῖν. ἢ δῆλα τἀνθένδ’· εἶμι καὶ θάψω βίᾳ. οὐ γάρ ποτ’ εἰσ Ἕλληνασ ἐξοισθήσεται ὡσ εἰσ ἔμ’ ἐλθὼν καὶ πόλιν Πανδίονοσ νόμοσ παλαιὸσ δαιμόνων διεφθάρη. θάρσει· τὸ γάρ τοι τῆσ Δίκησ σῴζων φάοσ πολλοὺσ ὑπεκφύγοισ ἂν ἀνθρώπων ψόγουσ. βούλῃ συνάψω μῦθον ἐν βραχεῖ σέθεν; λέγ’, εἴ τι βούλῃ· καὶ γὰρ οὐ σιγηλὸσ εἶ. οὐκ ἄν ποτ’ ἐκ γῆσ παῖδασ Ἀργείων λάβοισ. κἀμοῦ νυν ἀντάκουσον, εἰ βούλῃ, πάλιν. κλύοιμ’ ἄν· οὐ γὰρ ἀλλὰ δεῖ δοῦναι μέροσ. θάψω νεκροὺσ γῆσ ἐξελὼν Ἀσωπίασ. ἐν ἀσπίσιν σοι πρῶτα κινδυνευτέον. πολλοὺσ ἔτλην δὴ χἁτέρουσ ἄλλουσ πόνουσ. ἦ πᾶσιν οὖν <σ’> ἔφυσεν ἐξαρκεῖν πατήρ; ὅσοι γ’ ὑβρισταί· χρηστὰ δ’ οὐ κολάζομεν. πράσσειν σὺ πόλλ’ εἰώθασ ἥ τε σὴ πόλισ. τοιγὰρ πονοῦσα πολλὰ πόλλ’ εὐδαιμονεῖ. ἔλθ’, ὥσ σε λόγχη σπαρτὸσ ἐν πόλει λάβῃ. τίσ δ’ ἐκ δράκοντοσ θοῦροσ ἂν γένοιτ’ Ἄρησ; γνώσῃ σὺ πάσχων· νῦν δ’ ἔτ’ εἶ νεανίασ. οὔτοι μ’ ἐπαρεῖσ ὥστε θυμῶσαι φρένασ τοῖσ σοῖσι κόμποισ· ἀλλ’ ἀποστέλλου χθονόσ, λόγουσ ματαίουσ οὕσπερ ἠνέγκω λαβών. περαίνομεν γὰρ οὐδέν. ὁρμᾶσθαι χρεὼν πάντ’ ἄνδρ’ ὁπλίτην ἁρμάτων τ’ ἐπεμβάτην, μοναμπύκων τε φάλαρα κινεῖσθαι στόμα ἀφρῷ καταστάζοντα Καδμείαν χθόνα. χωρήσομαι γὰρ ἑπτὰ πρὸσ Κάδμου πύλασ αὐτὸσ σίδηρον ὀξὺν ἐν χεροῖν ἔχων αὐτόσ τε κῆρυξ. σοὶ δὲ προστάσσω μένειν, Ἄδραστε, κἀμοὶ μὴ ἀναμίγνυσθαι τύχασ τὰσ σάσ. ἐγὼ γὰρ δαίμονοσ τοὐμοῦ μέτα στρατηλατήσω καινὸσ ἐν καινῷ δορί. ἓν δεῖ μόνον μοι· τοὺσ θεοὺσ ἔχειν, ὅσοι δίκην σέβονται· ταῦτα γὰρ ξυνόνθ’ ὁμοῦ νίκην δίδωσιν. ἁρετὴ δ’ οὐδὲν λέγει βροτοῖσιν, ἢ μὴ τὸν θεὸν χρῄζοντ’ ἔχῃ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION