Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics

(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics)

οὔτοι μὰ τὴν Ὁμίχλην ἔτ’ ἐνταυθοῖ μενεῖσ· ἀλλ’ ἔσθι’ ἐλθὼν τοὺσ Μεγακλέουσ κίονασ. ὦ δαιμόνιε, τί χρῆμα πάσχεισ ὦ πάτερ; οὐκ εὖ φρονεῖσ μὰ τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον. ἰδού γ’ ἰδού, Δί’ Ὀλύμπιον· τῆσ μωρίασ, τὸν Δία νομίζειν ὄντα τηλικουτονί. τί δὲ τοῦτ’ ἐγέλασασ ἐτεόν; ἐνθυμούμενοσ ὅτι παιδάριον εἶ καὶ φρονεῖσ ἀρχαιϊκά. ὅμωσ γε μὴν πρόσελθ’, ἵν’ εἰδῇσ πλείονα, καί σοι φράσω τι πρᾶγμ’ ὃ μαθὼν ἀνὴρ ἔσει. ὅπωσ δὲ τοῦτο μὴ διδάξεισ μηδένα. ἰδού· τί ἔστιν; ὤμοσασ νυνὶ Δία. ἔγωγ’. ὁρᾷσ οὖν ὡσ ἀγαθὸν τὸ μανθάνειν; οὐκ ἔστιν ὦ Φειδιππίδη Ζεύσ. ἀλλὰ τίσ; Δῖνοσ βασιλεύει τὸν Δί’ ἐξεληλακώσ. αἰβοῖ τί ληρεῖσ; ἴσθι τοῦθ’ οὕτωσ ἔχον. τίσ φησι ταῦτα; Σωκράτησ ὁ Μήλιοσ καὶ Χαιρεφῶν, ὃσ οἶδε τὰ ψυλλῶν ἴχνη. σὺ δ’ ἐσ τοσοῦτον τῶν μανιῶν ἐλήλυθασ ὥστ’ ἀνδράσιν πείθει χολῶσιν; εὐστόμει καὶ μηδὲν εἴπῃσ φλαῦρον ἄνδρασ δεξιοὺσ καὶ νοῦν ἔχοντασ· ὧν ὑπὸ τῆσ φειδωλίασ ἀπεκείρατ’ οὐδεὶσ πώποτ’ οὐδ’ ἠλείψατο, οὐδ’ ἐσ βαλανεῖον ἦλθε λουσόμενοσ· σὺ δὲ ὥσπερ τεθνεῶτοσ καταλόει μου τὸν βίον. ἀλλ’ ὡσ τάχιστ’ ἐλθὼν ὑπὲρ ἐμοῦ μάνθανε. τί δ’ ἂν παρ’ ἐκείνων καὶ μάθοι χρηστόν τισ ἄν; ἄληθεσ; ὅσαπερ ἔστ’ ἐν ἀνθρώποισ σοφά· γνώσει δὲ σαυτὸν ὡσ ἀμαθὴσ εἶ καὶ παχύσ. ἀλλ’ ἐπανάμεινόν μ’ ὀλίγον ἐνταυθοῖ χρόνον. οἴμοι τί δράσω παραφρονοῦντοσ τοῦ πατρόσ; πότερον παρανοίασ αὐτὸν εἰσαγαγὼν ἕλω, ἢ τοῖσ σοροπηγοῖσ τὴν μανίαν αὐτοῦ φράσω; φέρ’ ἴδω, σὺ τοῦτον τί ὀνομάζεισ; εἰπέ μοι. ἀλεκτρυόνα. καλῶσ γε. ταυτηνὶ δὲ τί; ἀλεκτρυόν’. ἄμφω ταὐτό; καταγέλαστοσ εἶ. μή νυν τὸ λοιπόν, ἀλλὰ τήνδε μὲν καλεῖν ἀλεκτρύαιναν τουτονὶ δ’ ἀλέκτορα. ἀλεκτρύαιναν; ταῦτ’ ἔμαθεσ τὰ δεξιὰ εἴσω παρελθὼν ἄρτι παρὰ τοὺσ γηγενεῖσ; χἄτερά γε πόλλ’· ἀλλ’ ὅ τι μάθοιμ’ ἑκάστοτε, ἐπελανθανόμην ἂν εὐθὺσ ὑπὸ πλήθουσ ἐτῶν. διὰ ταῦτα δὴ καὶ θοἰμάτιον ἀπώλεσασ; ἀλλ’ οὐκ ἀπολώλεκ’, ἀλλὰ καταπεφρόντικα. τὰσ δ’ ἐμβάδασ ποῖ τέτροφασ ὦνόητε σύ; ὥσπερ Περικλέησ ἐσ τὸ δέον ἀπώλεσα. ἀλλ’ ἴθι βάδιζ’, ἰώμεν· εἶτα τῷ πατρὶ πιθόμενοσ ἐξάμαρτε· κἀγώ τοί ποτε, οἶδ’, ἑξέτει σοι τραυλίσαντι πιθόμενοσ, ὃν πρῶτον ὀβολὸν ἔλαβον ἡλιαστικόν, τούτου ’πριάμην σοι Διασίοισ ἁμαξίδα. ἦ μὴν σὺ τούτοισ τῷ χρόνῳ ποτ’ ἀχθέσει. εὖ γ’ ὅτι ἐπείσθησ. δεῦρο δεῦρ’ ὦ Σώκρατεσ, ἔξελθ’· ἄγω γάρ σοι τὸν υἱὸν τουτονὶ ἄκοντ’ ἀναπείσασ. νηπύτιοσ γάρ ἐστ’ ἔτι, καὶ τῶν κρεμαθρῶν οὔπω τρίβων τῶν ἐνθάδε. αὐτὸσ τρίβων εἰήσ ἄν, εἰ κρέμαιό γε. οὐκ ἐσ κόρακασ; καταρᾷ σὺ τῷ διδασκάλῳ; ἰδοὺ κρέμαι’, ὡσ ἠλίθιον ἐφθέγξατο καὶ τοῖσι χείλεσιν διερρυηκόσιν. πῶσ ἂν μάθοι ποθ’ οὗτοσ ἀπόφυξιν δίκησ ἢ κλῆσιν ἢ χαύνωσιν ἀναπειστηρίαν; καίτοι γε ταλάντου τοῦτ’ ἔμαθεν Ὑπέρβολοσ. ἀμέλει δίδασκε· θυμόσοφόσ ἐστιν φύσει· εὐθύσ γέ τοι παιδάριον ὄν τυννουτονὶ ἔπλαττεν ἔνδον οἰκίασ ναῦσ τ’ ἔγλυφεν, ἁμαξίδασ τε σκυτίνασ ἠργάζετο, κἀκ τῶν σιδίων βατράχουσ ἐποίει πῶσ δοκεῖσ. ὅπωσ δ’ ἐκείνω τὼ λόγω μαθήσεται, τὸν κρείττον’ ὅστισ ἐστὶ καὶ τὸν ἥττονα, ὃσ τἄδικα λέγων ἀνατρέπει τὸν κρείττονα· ἐὰν δὲ μή, τὸν γοῦν ἄδικον πάσῃ τέχνῃ. αὐτὸσ μαθήσεται παρ’ αὐτοῖν τοῖν λόγοιν. ἐγὼ δ’ ἀπέσομαι. τοῦτό νυν μέμνησ’, ὅπωσ πρὸσ πάντα τὰ δίκαι’ ἀντιλέγειν δυνήσεται.

상위

Clouds

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION