Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 32:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 32:)

ὁ μὲν οὖν ἄσωτοσ ἀπαιδαγώγητοσ γενόμενοσ εἰσ ταῦτα μεταβαίνει, τυχὼν δ’ ἐπιμελείασ εἰσ τὸ μέσον καὶ εἰσ τὸ δέον ἀφίκοιτ’ ἄν. ἡ δ’ ἀνελευθερία ἀνίατόσ τ’ ἐστίν δοκεῖ γὰρ τὸ γῆρασ καὶ πᾶσα ἀδυναμία ἀνελευθέρουσ ποιεῖν, καὶ συμφυέστερον τοῖσ ἀνθρώποισ τῆσ ἀσωτίασ·