Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 12:

μᾶλλον γὰρ ἕλοιτ’ ἂν τὰ χρήματα τῆσ καλῆσ πράξεωσ, τοῦτο δ’ οὐκ ἐλευθερίου. οὐδὲ λήψεται δὲ ὅθεν μὴ δεῖ· οὐ γάρ ἐστι τοῦ μὴ τιμῶντοσ τὰ χρήματα ἡ τοιαύτη λῆψισ. οὐκ ἂν εἰή δὲ οὐδ’ αἰτητικόσ· οὐ γάρ ἐστι τοῦ εὖ ποιοῦντοσ εὐχερῶσ εὐεργετεῖσθαι. ὅθεν δὲ δεῖ, λήψεται, οἱο͂ν ἀπὸ τῶν ἰδίων κτημάτων, οὐχ ὡσ καλὸν ἀλλ’ ὡσ ἀναγκαῖον, ὅπωσ ἔχῃ διδόναι.