Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 49:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 49:)

ὁμοίων γὰρ ὄντων καὶ πρὸσ ἄλληλα τὸν αὐτὸν τρόπον ἐχόντων τοῦ τε παθητικοῦ καὶ τοῦ ποιητικοῦ ταὐτὸ πέφυκε γίνεσθαι. πῶσ οὖν οὐδεὶσ συνεχῶσ ἥδεται; ἢ κάμνει; πάντα γὰρ τὰ ἀνθρώπεια ἀδυνατεῖ συνεχῶσ ἐνεργεῖν. οὐ γίνεται οὖν οὐδ’ ἡδονή·