Xenophon, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 6

(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 6)

ἐκ δὲ τούτου οἱ μὲν τὰ νικητήρια φιλήματα ἀπολαμβάνειν τὸν Κριτόβουλον ἐκέλευον, οἱ δὲ τὸν κύριον πείθειν, οἱ δὲ καὶ ἄλλα ἔσκωπτον. ὁ δὲ Ἑρμογένησ κἀνταῦθα ἐσιώπα. καὶ ὁ Σωκράτησ ὀνομάσασ αὐτόν, ἔχοισ ἄν, ἔφη, ὦ Ἑρμόγενεσ, εἰπεῖν ἡμῖν τί ἐστὶ παροινία; καὶ ὃσ ἀπεκρίνατο· εἰ μὲν ὅ τι ἐστὶν ἐρωτᾷσ, οὐκ οἶδα· τὸ μέντοι μοι δοκοῦν εἴποιμ’ ἄν. ἀλλ’, ὃ δοκεῖ, τοῦτ’, ἔφη.

τὸ τοίνυν παρ’ οἶνον λυπεῖν τοὺσ συνόντασ, τοῦτ’ ἐγὼ κρίνω παροινίαν. οἶσθ’ οὖν, ἔφη, ὅτι καὶ σὺ νῦν ἡμᾶσ λυπεῖσ σιωπῶν; ἦ καὶ ὅταν λέγητ’; ἔφη. οὐκ ἀλλ’ ὅταν διαλίπωμεν. ἦ οὖν λέληθέ σε ὅτι μεταξὺ τοῦ ὑμᾶσ λέγειν οὐδ’ ἂν τρίχα, μὴ ὅτι λόγον ἄν τισ παρείρειε; καὶ ὁ Σωκράτησ, ὦ Καλλία, ἔχοισ ἄν τι, ἔφη, ἀνδρὶ ἐλεγχομένῳ βοηθῆσαι;

ἔγωγ’, ἔφη. ὅταν γὰρ ὁ αὐλὸσ φθέγγηται, παντάπασι σιωπῶμεν. καὶ ὁ Ἑρμογένησ, ἦ οὖν βούλεσθε, ἔφη, ὥσπερ Νικόστρατοσ ὁ ὑποκριτὴσ τετράμετρα πρὸσ τὸν αὐλὸν κατέλεγεν, οὕτω καὶ ὑπὸ τοῦ αὐλοῦ ὑμῖν διαλέγωμαι; καὶ ὁ Σωκράτησ, πρὸσ τῶν θεῶν, ἔφη, Ἑρμόγενεσ, οὕτω ποίει.

οἶμαι γάρ, ὥσπερ ἡ ᾠδὴ ἡδίων πρὸσ τὸν αὐλόν, οὕτω καὶ τοὺσ σοὺσ λόγουσ ἡδύνεσθαι ἄν τι ὑπὸ τῶν φθόγγων, ἄλλωσ τε καὶ εἰ μορφάζοισ, ὥσπερ ἡ αὐλητρίσ, καὶ σὺ πρὸσ τὰ λεγόμενα. καὶ ὁ Καλλίασ ἔφη·

ὅταν οὖν ὁ Ἀντισθένησ ὅδ’ ἐλέγχῃ τινὰ ἐν τῷ συμποσίῳ, τί ἔσται τὸ αὔλημα; καὶ ὁ Ἀντισθένησ εἶπε· Τῷ μὲν ἐλεγχομένῳ οἶμαι ἄν, ἔφη, πρέπειν συριγμόν. τοιούτων δὲ λόγων ὄντων ὡσ ἑώρα ὁ Συρακόσιοσ τῶν μὲν αὑτοῦ ἐπιδειγμάτων ἀμελοῦντασ, ἀλλήλοισ δὲ ἡδομένουσ, φθονῶν τῷ Σωκράτει εἶπεν·

ἆρα σύ, ὦ Σώκρατεσ, ὁ φροντιστὴσ ἐπικαλούμενοσ; οὐκοῦν κάλλιον, ἔφη, ἢ εἰ ἀφρόντιστοσ ἐκαλούμην. εἰ μή γε ἐδόκεισ τῶν μετεώρων φροντιστὴσ εἶναι. οἶσθα οὖν, ἔφη ὁ Σωκράτησ, μετεωρότερόν τι τῶν θεῶν;

ἀλλ’ οὐ μὰ Δί’, ἔφη, οὐ τούτων σε λέγουσιν ἐπιμελεῖσθαι, ἀλλὰ τῶν ἀνωφελεστάτων. οὐκοῦν καὶ οὕτωσ ἄν, ἔφη, θεῶν ἐπιμελοίμην· ἄνωθεν μέν γε ὑόντεσ ὠφελοῦσιν, ἄνωθεν δὲ φῶσ παρέχουσιν. εἰ δὲ ψυχρὰ λέγω, σὺ αἴτιοσ, ἔφη, πράγματά μοι παρέχων. ταῦτα μέν, ἔφη, ἐά·

ἀλλ’ εἰπέ μοι πόσουσ ψύλλα πόδασ ἐμοῦ ἀπέχει. ταῦτα γάρ σέ φασι γεωμετρεῖν. καὶ ὁ Ἀντισθένησ εἶπε· σὺ μέντοι δεινὸσ εἶ, ὦ Φίλιππε, εἰκάζειν· οὐ δοκεῖ σοι ὁ ἀνὴρ οὗτοσ λοιδορεῖσθαι βουλομένῳ ἐοικέναι; ναὶ μὰ τὸν Δί’, ἔφη, καὶ ἄλλοισ γε πολλοῖσ. ἀλλ’ ὅμωσ, ἔφη ὁ Σωκράτησ, σὺ αὐτὸν μὴ εἴκαζε, ἵνα μὴ καὶ σὺ λοιδορουμένῳ ἐοίκῃσ.

ἀλλ’ εἴπερ γε τοῖσ πᾶσι καλοῖσ καὶ τοῖσ βελτίστοισ εἰκάζω αὐτόν, ἐπαινοῦντι μᾶλλον ἢ λοιδορουμένῳ δικαίωσ ἂν εἰκάζοι μέ τισ. καὶ νῦν σύγε λοιδορουμένῳ ἐοίκασ, εἰ πάντ’ αὐτοῦ βελτίων φῂσ εἶναι. ἀλλὰ βούλει πονηροτέροισ εἰκάζω αὐτόν;

μηδὲ πονηροτέροισ. ἀλλὰ μηδενί; μηδενὶ μηδὲ τούτων εἴκαζε. ἀλλ’ οὐ μέντοι γε σιωπῶν οἶδα ὅπωσ ἄξια τοῦ δείπνου ἐργάσομαι. καὶ ῥᾳδίωσ γ’, ἂν ἃ μὴ δεῖ λέγειν, ἔφη, σιωπᾷσ. αὕτη μὲν δὴ ἡ παροινία οὕτω κατεσβέσθη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION