헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜεμοραβ́4́05́

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 5)

ὡσ δὲ καὶ πρακτικωτέρουσ ἐποίει τοὺσ συνόντασ ἑαυτῷ, νῦν αὖ τοῦτο λέξω. νομίζων γὰρ ἐγκράτειαν ὑπάρχειν ἀγαθὸν εἶναι τῷ μέλλοντι καλόν τι πράξειν, πρῶτον μὲν αὐτὸσ φανερὸσ ἦν τοῖσ συνοῦσιν ἠσκηκὼσ αὑτὸν μάλιστα πάντων ἀνθρώπων, ἔπειτα διαλεγόμενοσ προετρέπετο πάντων μάλιστα τοὺσ συνόντασ πρὸσ ἐγκράτειαν. ἀεὶ μὲν οὖν περὶ τῶν πρὸσ ἀρετὴν χρησίμων αὐτόσ τε διετέλει μεμνημένοσ καὶ τοὺσ συνόντασ πάντασ ὑπομιμνῄσκων·

οἶδα δέ ποτε αὐτὸν καὶ πρὸσ Εὐθύδημον περὶ ἐγκρατείασ τοιάδε διαλεχθέντα· εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Εὐθύδημε, ἆρα καλὸν καὶ μεγαλεῖον νομίζεισ εἶναι καὶ ἀνδρὶ καὶ πόλει κτῆμα ἐλευθερίαν; ὡσ οἱο͂́ν τέ γε μάλιστα, ἔφη. ὅστισ οὖν ἄρχεται ὑπὸ τῶν διὰ τοῦ σώματοσ ἡδονῶν καὶ διὰ ταύτασ μὴ δύναται πράττειν τὰ βέλτιστα, νομίζεισ τοῦτον ἐλεύθερον εἶναι;

ἥκιστα, ἔφη. ἴσωσ γὰρ ἐλευθέριον φαίνεταί σοι τὸ πράττειν τὰ βέλτιστα, εἶτα τὸ ἔχειν τοὺσ κωλύσοντασ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν ἀνελεύθερον νομίζεισ; παντάπασί γ’, ἔφη.

παντάπασιν ἄρα σοι δοκοῦσιν οἱ ἀκρατεῖσ ἀνελεύθεροι εἶναι; νὴ τὸν Δί’ εἰκότωσ. πότερα δέ σοι δοκοῦσιν οἱ ἀκρατεῖσ κωλύεσθαι μόνον τὰ κάλλιστα πράττειν ἢ καὶ ἀναγκάζεσθαι τὰ αἴσχιστα ποιεῖν; οὐδὲν ἧττον ἔμοιγ’, ἔφη, δοκοῦσι ταῦτα ἀναγκάζεσθαι ἢ ἐκεῖνα κωλύεσθαι. ποίουσ δέ τινασ δεσπότασ ἡγῇ τοὺσ τὰ μὲν ἄριστα κωλύοντασ, τὰ δὲ κάκιστα ἀναγκάζοντασ;

ὡσ δυνατὸν νὴ Δί’, ἔφη, κακίστουσ. δουλείαν δὲ ποίαν κακίστην νομίζεισ εἶναι; ἐγὼ μέν, ἔφη, τὴν παρὰ τοῖσ κακίστοισ δεσπόταισ. τὴν κακίστην ἄρα δουλείαν οἱ ἀκρατεῖσ δουλεύουσιν; ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη.

σοφίαν δὲ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν οὐ δοκεῖ σοι ἀπείργουσα τῶν ἀνθρώπων ἡ ἀκρασία εἰσ τοὐναντίον αὐτοὺσ ἐμβάλλειν; ἢ οὐ δοκεῖ σοι προσέχειν τε τοῖσ ὠφελοῦσι καὶ καταμανθάνειν αὐτὰ κωλύειν, ἀφέλκουσα ἐπὶ τὰ ἡδέα, καὶ πολλάκισ αἰσθανομένουσ τῶν ἀγαθῶν τε καὶ τῶν κακῶν ἐκπλήξασα ποιεῖν τὸ χεῖρον ἀντὶ τοῦ βελτίονοσ αἱρεῖσθαι; γίγνεται τοῦτ’, ἔφη. σωφροσύνησ δέ, ὦ Εὐθύδημε, τίνι ἂν φαίημεν ἧττον ἢ τῷ ἀκρατεῖ προσήκειν;

αὐτὰ γὰρ δήπου τὰ ἐναντία σωφροσύνησ καὶ ἀκρασίασ ἔργα ἐστίν. ὁμολογῶ καὶ τοῦτο, ἔφη. τοῦ δ’ ἐπιμελεῖσθαι ὧν προσήκει οἰεί τι κωλυτικώτερον εἶναι ἀκρασίασ; οὔκουν ἔγωγ’, ἔφη. τοῦ δὲ ἀντὶ τῶν ὠφελούντων τὰ βλάπτοντα προαιρεῖσθαι ποιοῦντοσ καὶ τούτων μὲν ἐπιμελεῖσθαι, ἐκείνων δὲ ἀμελεῖν πείθοντοσ καὶ τοῖσ σωφρονοῦσι τὰ ἐναντία ποιεῖν ἀναγκάζοντεσ οἰεί τι ἀνθρώπῳ κάκιον εἶναι; οὐδέν, ἔφη.

οὐκοῦν τὴν ἐγκράτειαν τῶν ἐναντίων ἢ τὴν ἀκρασίαν εἰκὸσ τοῖσ ἀνθρώποισ αἰτίαν εἶναι; πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. οὐκοῦν καὶ τῶν ἐναντίων τὸ αἴτιον εἰκὸσ ἄριστον εἶναι; εἰκὸσ γάρ, ἔφη. ἐοίκεν ἄρ’, ἔφη, ὦ Εὐθύδημε, ἄριστον ἀνθρώπῳ ἐγκράτεια εἶναι; εἰκότωσ γάρ, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ.

παντάπασιν, ἔφη, ἀληθῆ λέγεισ. ἐκεῖνο δέ, ὦ Εὐθύδημε, ἤδη πώποτε ἐνεθυμήθησ; ποῖον; ἔφη. ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἡδέα, ἐφ’ ἅπερ μόνα δοκεῖ ἡ ἀκρασία τοὺσ ἀνθρώπουσ ἄγειν, αὐτὴ μὲν οὐ δύναται ἄγειν, ἡ δ’ ἐγκράτεια πάντων μάλιστα ἥδεσθαι ποιεῖ. πῶσ; ἔφη. ἡ μὲν ἀκρασία οὐκ ἐῶσα καρτερεῖν οὔτε λιμὸν οὔτε δίψοσ οὔτε ἀφροδισίων ἐπιθυμίαν οὔτε ἀγρυπνίαν, δι’ ὧν μόνων ἔστιν ἡδέωσ μὲν φαγεῖν τε καὶ πιεῖν καὶ ἀφροδισιάσαι, ἡδέωσ δ’ ἀναπαύσασθαί τε καὶ κοιμηθῆναι, περιμείναντασ καὶ ἀνασχομένουσ, ἑώσ ἂν ταῦτα ὡσ ἔνι ἥδιστα γένηται, κωλύει τοῖσ ἀναγκαιοτάτοισ τε καὶ συνεχεστάτοισ ἀξιολόγωσ ἥδεσθαι· ἡ δ’ ἐγκράτεια μόνη ποιοῦσα καρτερεῖν τὰ εἰρημένα μόνη καὶ ἥδεσθαι ποιεῖ ἀξίωσ μνήμησ ἐπὶ τοῖσ εἰρημένοισ. ἀλλὰ μὴν τοῦ μαθεῖν τι καλὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ τοῦ ἐπιμεληθῆναι τῶν τοιούτων τινόσ, δι’ ὧν ἄν τισ καὶ τὸ ἑαυτοῦ σῶμα καλῶσ διοικήσειε καὶ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον καλῶσ οἰκονομήσειε καὶ φίλοισ καὶ πόλει ὠφέλιμοσ γένοιτο καὶ ἐχθρῶν κρατήσειεν, ἀφ’ ὧν οὐ μόνον ὠφέλειαι, ἀλλὰ καὶ ἡδοναὶ μέγισται γίγνονται, οἱ μὲν ἐγκρατεῖσ ἀπολαύουσι πράττοντεσ αὐτά, οἱ δ’ ἀκρατεῖσ οὐδενὸσ μετέχουσι.

τῷ γὰρ ἂν ἧττον φήσαιμεν τῶν τοιούτων προσήκειν, ἢ ᾧ ἥκιστα ἔξεστι ταῦτα πράττειν, κατεχομένῳ ἐπὶ τῷ σπουδάζειν περὶ τὰσ ἐγγυτάτω ἡδονάσ; καὶ ὁ Εὐθύδημοσ, δοκεῖσ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, λέγειν ὡσ ἀνδρὶ ἥττονι τῶν διὰ τοῦ σώματοσ ἡδονῶν πάμπαν οὐδεμιᾶσ ἀρετῆσ προσήκει.

τί γὰρ διαφέρει, ἔφη, ὦ Εὐθύδημε, ἄνθρωποσ ἀκρατὴσ θηρίου τοῦ ἀμαθεστάτου; ὅστισ γὰρ τὰ μὲν κράτιστα μὴ σκοπεῖ, τὰ ἥδιστα δ’ ἐκ παντὸσ τρόπου ζητεῖ ποιεῖν, τί ἂν διαφέροι τῶν ἀφρονεστάτων βοσκημάτων; ἀλλὰ τοῖσ ἐγκρατέσι μόνοισ ἔξεστι σκοπεῖν τὰ κράτιστα τῶν πραγμάτων, καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ διαλέγοντασ κατὰ γένη τὰ μὲν ἀγαθὰ προαιρεῖσθαι, τῶν δὲ κακῶν ἀπέχεσθαι. καὶ οὕτωσ ἔφη ἀρίστουσ τε καὶ εὐδαιμονεστάτουσ ἄνδρασ γίγνεσθαι καὶ διαλέγεσθαι δυνατωτάτουσ·

ἔφη δὲ καὶ τὸ διαλέγεσθαι ὀνομασθῆναι ἐκ τοῦ συνιόντασ κοινῇ βουλεύεσθαι διαλέγοντασ κατὰ γένη τὰ πράγματα. δεῖν οὖν πειρᾶσθαι ὅτι μάλιστα πρὸσ τοῦτο ἑαυτὸν ἕτοιμον παρασκευάζειν καὶ τούτου μάλιστα ἐπιμελεῖσθαι· ἐκ τούτου γὰρ γίγνεσθαι ἄνδρασ ἀρίστουσ τε καὶ ἡγεμονικωτάτουσ καὶ διαλεκτικωτάτουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 5

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION