헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί3́5́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 5)

ὁ μέντοι Τιθραύστησ, καταμαθεῖν δοκῶν τὸν Ἀγησίλαον καταφρονοῦντα τῶν βασιλέωσ πραγμάτων καὶ οὐδαμῇ διανοούμενον ἀπιέναι ἐκ τῆσ Ἀσίασ, ἀλλὰ μᾶλλον ἐλπίδασ ἔχοντα μεγάλασ αἱρήσειν βασιλέα, ἀπορῶν τί χρῷτο τοῖσ πράγμασι, πέμπει Τιμοκράτην τὸν Ῥόδιον εἰσ Ἑλλάδα, δοὺσ χρυσίον εἰσ πεντήκοντα τάλαντα ἀργυρίου, καὶ κελεύει πειρᾶσθαι πιστὰ τὰ μέγιστα λαμβάνοντα διδόναι τοῖσ προεστηκόσιν ἐν ταῖσ πόλεσιν ἐφ’ ᾧτε πόλεμον ἐξοίσειν πρὸσ Λακεδαιμονίουσ. ἐκεῖνοσ δ’ ἐλθὼν δίδωσιν ἐν Θήβαισ μὲν Ἀνδροκλείδᾳ τε καὶ Ἰσμηνίᾳ καὶ Γαλαξιδώρῳ, ἐν Κορίνθῳ δὲ Τιμολάῳ τε καὶ Πολυάνθει, ἐν Ἄργει δὲ Κύλωνί τε καὶ τοῖσ μετ’ αὐτοῦ. Ἀθηναῖοι δὲ καὶ οὐ μεταλαβόντεσ τούτου τοῦ χρυσίου ὅμωσ πρόθυμοι ἦσαν εἰσ τὸν πόλεμον, νομίζοντέσ τε αὐτῶν ἄρχεσθαι.

οἱ μὲν δὴ δεξάμενοι τὰ χρήματα εἰσ τὰσ οἰκείασ πόλεισ διέβαλλον τοὺσ Λακεδαιμονίουσ· ἐπεὶ δὲ ταύτασ εἰσ μῖσοσ αὐτῶν προήγαγον, συνίστασαν καὶ τὰσ μεγίστασ πόλεισ πρὸσ ἀλλήλασ. γιγνώσκοντεσ δὲ οἱ ἐν ταῖσ Θήβαισ προεστῶτεσ ὅτι εἰ μή τισ ἄρξει πολέμου, οὐκ ἐθελήσουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι λύειν τὰσ σπονδὰσ πρὸσ τοὺσ συμμάχουσ, πείθουσι Λοκροὺσ τοὺσ Ὀπουντίουσ, ἐκ τῆσ ἀμφισβητησίμου χώρασ Φωκεῦσί τε καὶ ἑαυτοῖσ, χρήματα τελέσαι, νομίζοντεσ τοὺσ Φωκέασ τούτου γενομένου ἐμβαλεῖν εἰσ τὴν Λοκρίδα.

καὶ οὐκ ἐψεύσθησαν, ἀλλ’ εὐθὺσ οἱ Φωκεῖσ ἐμβαλόντεσ εἰσ τὴν Λοκρίδα πολλαπλάσια χρήματα ἔλαβον. οἱ οὖν περὶ τὸν Ἀνδροκλείδαν ταχὺ ἔπεισαν τοὺσ Θηβαίουσ βοηθεῖν τοῖσ Λοκροῖσ, ὡσ οὐκ εἰσ τὴν ἀμφισβητήσιμον, ἀλλ’ εἰσ τὴν ὁμολογουμένην φίλην τε καὶ σύμμαχον εἶναι Λοκρίδα ἐμβεβληκότων αὐτῶν.

ἐπεὶ δὲ οἱ Θηβαῖοι ἀντεμβαλόντεσ εἰσ τὴν Φωκίδα ἐδῄουν τὴν χώραν, εὐθὺσ οἱ Φωκεῖσ πέμπουσι πρέσβεισ εἰσ Λακεδαίμονα καὶ ἠξίουν βοηθεῖν αὑτοῖσ, διδάσκοντεσ ὡσ οὐκ ἤρξαντο πολέμου, ἀλλ’ ἀμυνόμενοι ἦλθον ἐπὶ τοὺσ Λοκρούσ. οἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι ἄσμενοι ἔλαβον πρόφασιν στρατεύειν ἐπὶ τοὺσ Θηβαίουσ, πάλαι ὀργιζόμενοι αὐτοῖσ τῆσ τε ἀντιλήψεωσ τῆσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ δεκάτησ ἐν Δεκελείᾳ καὶ τοῦ ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ μὴ ἐθελῆσαι ἀκολουθῆσαι.

ᾐτιῶντο δ’ αὐτοὺσ καὶ Κορινθίουσ πεῖσαι μὴ συστρατεύειν. ἀνεμιμνῄσκοντο δὲ καὶ ὡσ θύειν τ’ ἐν Αὐλίδι τὸν Ἀγησίλαον οὐκ εἰών καὶ τὰ τεθυμένα ἱερὰ ὡσ ἔρριψαν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ καὶ ὅτι οὐδ’ εἰσ τὴν Ἀσίαν Ἀγησιλάῳ συνεστράτευον. ἐλογίζοντο δὲ καὶ καλὸν καιρὸν εἶναι τοῦ ἐξάγειν στρατιὰν ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ παῦσαι τῆσ εἰσ αὐτοὺσ ὕβρεωσ· τά τε γὰρ ἐν τῇ Ἀσίᾳ καλῶσ σφίσιν ἔχειν, κρατοῦντοσ Ἀγησιλάου, καὶ ἐν τῇ Ἑλλάδι οὐδένα ἄλλον πόλεμον ἐμποδὼν σφίσιν εἶναι. οὕτω δὲ γιγνωσκούσησ τῆσ πόλεωσ τῶν Λακεδαιμονίων φρουρὰν μὲν οἱ ἔφοροι ἔφαινον, Λύσανδρον δ’ ἐξέπεμψαν εἰσ Φωκέασ καὶ ἐκέλευσαν αὐτούσ τε τοὺσ Φωκέασ ἄγοντα παρεῖναι καὶ Οἰταίουσ καὶ Ἡρακλεώτασ καὶ Μηλιέασ καὶ Αἰνιᾶνασ εἰσ Ἁλίαρτον.

ἐκεῖσε δὲ καὶ Παυσανίασ, ὅσπερ ἔμελλεν ἡγεῖσθαι, συνετίθετο παρέσεσθαι εἰσ ῥητὴν ἡμέραν, ἔχων Λακεδαιμονίουσ τε καὶ τοὺσ ἄλλουσ Πελοποννησίουσ. καὶ ὁ μὲν Λύσανδροσ τά τε ἄλλα τὰ κελευόμενα ἔπραττε καὶ προσέτι Ὀρχομενίουσ ἀπέστησε Θηβαίων. ὁ δὲ Παυσανίασ, ἐπεὶ τὰ διαβατήρια ἐγένετο αὐτῷ, καθεζόμενοσ ἐν Τεγέᾳ τούσ τε ξεναγοὺσ διέπεμπε καὶ τοὺσ ἐκ τῶν περιοικίδων στρατιώτασ περιέμενεν.

ἐπεί γε μὴν δῆλον τοῖσ Θηβαίοισ ἐγένετο ὅτι ἐμβαλοῖεν οἱ Λακεδαιμόνιοι εἰσ τὴν χώραν αὐτῶν, πρέσβεισ ἔπεμψαν Ἀθήναζε λέγοντασ τοιάδε. ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἃ μὲν μέμφεσθε ἡμῖν ὡσ ψηφισαμένων χαλεπὰ περὶ ὑμῶν ἐν τῇ καταλύσει τοῦ πολέμου, οὐκ ὀρθῶσ μέμφεσθε·

οὐ γὰρ ἡ πόλισ ἐκεῖνα ἐψηφίσατο, ἀλλ’ εἷσ ἀνὴρ εἶπεν, ὃσ ἔτυχε τότε ἐν τοῖσ συμμάχοισ καθήμενοσ. ὅτε δὲ παρεκάλουν ἡμᾶσ οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ, τότε ἅπασα ἡ πόλισ ἀπεψηφίσατο μὴ συστρατεύειν αὐτοῖσ. δι’ ὑμᾶσ οὖν οὐχ ἥκιστα ὀργιζομένων ἡμῖν τῶν Λακεδαιμονίων, δίκαιον εἶναι νομίζομεν βοηθεῖν ὑμᾶσ τῇ πόλει ἡμῶν. πολὺ δ’ ἔτι μᾶλλον ἀξιοῦμεν, ὅσοι τῶν ἐν ἄστει ἐγένεσθε, προθύμωσ ἐπὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἰέναι.

ἐκεῖνοι γὰρ καταστήσαντεσ ὑμᾶσ εἰσ ὀλιγαρχίαν καὶ εἰσ ἔχθραν τῷ δήμῳ, ἀφικόμενοι πολλῇ δυνάμει ὡσ ὑμῖν σύμμαχοι παρέδοσαν ὑμᾶσ τῷ πλήθει· ὥστε τὸ μὲν ἐπ’ ἐκείνοισ εἶναι ἀπολώλατε, ὁ δὲ δῆμοσ οὑτοσὶ ὑμᾶσ ἔσωσε. καὶ μὴν ὅτι μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, βούλοισθ’ ἂν τὴν ἀρχὴν ἣν πρότερον ἐκέκτησθε ἀναλαβεῖν πάντεσ ἐπιστάμεθα·

τοῦτο δὲ πῶσ μᾶλλον εἰκὸσ γενέσθαι ἢ εἰ αὐτοὶ τοῖσ ὑπ’ ἐκείνων ἀδικουμένοισ βοηθοῖτε; ὅτι δὲ πολλῶν ἄρχουσι, μὴ φοβηθῆτε, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον διὰ τοῦτο θαρρεῖτε, ἐνθυμούμενοι ὅτι καὶ ὑμεῖσ ὅτε πλείστων ἤρχετε, τότε πλείστουσ ἐχθροὺσ ἐκέκτησθε. ἀλλ’ ἑώσ μὲν οὐκ εἶχον ὅποι ἀποσταῖεν, ἔκρυπτον τὴν πρὸσ ὑμᾶσ ἔχθραν· ἐπεὶ δέ γε Λακεδαιμόνιοι προύστησαν, τότε ἔφηναν οἱᾶ περὶ ὑμῶν ἐγίγνωσκον. καὶ νῦν γε, ἂν φανεροὶ γενώμεθα ἡμεῖσ τε καὶ ὑμεῖσ συνασπιδοῦντεσ ἐναντία τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, εὖ ἴστε, ἀναφανήσονται πολλοὶ οἱ μισοῦντεσ αὐτούσ.

ὡσ δὲ ἀληθῆ λέγομεν, ἐὰν ἀναλογίσησθε, αὐτίκα γνώσεσθε. τίσ γὰρ ἤδη καταλείπεται αὐτοῖσ εὐμενήσ; οὐκ Ἀργεῖοι μὲν ἀεί ποτε δυσμενεῖσ αὐτοῖσ ὑπάρχουσιν; Ἠλεῖοί γε μὴν νῦν ἐστερημένοι καὶ χώρασ πολλῆσ καὶ πόλεων ἐχθροὶ αὐτοῖσ προσγεγένηνται.

Κορινθίουσ δὲ καὶ Ἀρκάδασ καὶ Ἀχαιοὺσ τί φῶμεν, οἳ ἐν μὲν τῷ πρὸσ ὑμᾶσ πολέμῳ μάλα λιπαρούμενοι ὑπ’ ἐκείνων πάντων καὶ πόνων καὶ κινδύνων καὶ τῶν δαπανημάτων μετεῖχον, ἐπεὶ δ’ ἔπραξαν ἃ ἐβούλοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι, ποίασ ἢ ἀρχῆσ ἢ τιμῆσ ἢ ποίων χρημάτων μεταδεδώκασιν αὐτοῖσ; ἀλλὰ τοὺσ μὲν εἵλωτασ ἁρμοστὰσ ἀξιοῦσι καθιστάναι, τῶν δὲ συμμάχων ἐλευθέρων ὄντων, ἐπεὶ ηὐτύχησαν, δεσπόται ἀναπεφήνασιν. ἀλλὰ μὴν καὶ οὓσ ὑμῶν ἀπέστησαν φανεροί εἰσιν ἐξηπατηκότεσ·

ἀντὶ γὰρ ἐλευθερίασ διπλῆν αὐτοῖσ δουλείαν παρεσχήκασιν· ὑπό τε γὰρ τῶν ἁρμοστῶν τυραννοῦνται καὶ ὑπὸ δέκα ἀνδρῶν, οὓσ Λύσανδροσ κατέστησεν ἐν ἑκάστῃ πόλει. ὅ γε μὴν τῆσ Ἀσίασ βασιλεὺσ καὶ τὰ μέγιστ’ αὐτοῖσ συμβαλλόμενοσ εἰσ τὸ ὑμῶν κρατῆσαι νῦν τί διάφορον πάσχει ἢ εἰ μεθ’ ὑμῶν κατεπολέμησεν αὐτούσ; πῶσ οὖν οὐκ εἰκόσ, ἐὰν ὑμεῖσ αὖ προστῆτε τῶν οὕτω φανερῶσ ἀδικουμένων, νῦν ὑμᾶσ πολὺ ἤδη μεγίστουσ τῶν πώποτε γενέσθαι;

ὅτε μὲν γὰρ ἤρχετε, τῶν κατὰ θάλατταν μόνων δήπου ἡγεῖσθε· νῦν δὲ πάντων καὶ ἡμῶν καὶ Πελοποννησίων καὶ ὧν πρόσθεν ἤρχετε καὶ αὐτοῦ βασιλέωσ τοῦ μεγίστην δύναμιν ἔχοντοσ ἡγεμόνεσ ἂν γένοισθε. καίτοι ἦμεν πολλοῦ ἄξιοι καὶ ἐκείνοισ σύμμαχοι, ὡσ ὑμεῖσ ἐπίστασθε· νῦν δέ γε εἰκὸσ τῷ παντὶ ἐρρωμενεστέρωσ ὑμῖν συμμαχεῖν ἡμᾶσ ἢ τότε Λακεδαιμονίοισ· οὐδὲ γὰρ ὑπὲρ νησιωτῶν ἢ Συρακοσίων οὐδ’ ὑπὲρ ἀλλοτρίων, ὥσπερ τότε, ἀλλ’ ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν ἀδικουμένων βοηθήσομεν. καὶ τοῦτο μέντοι χρὴ εὖ εἰδέναι, ὅτι ἡ Λακεδαιμονίων πλεονεξία πολὺ εὐκαταλυτωτέρα ἐστὶ τῆσ ὑμετέρασ γενομένησ ἀρχῆσ.

ὑμεῖσ μὲν γὰρ ἔχοντεσ ναυτικὸν οὐκ ἐχόντων ἤρχετε, οὗτοι δὲ ὀλίγοι ὄντεσ πολλαπλασίων ὄντων καὶ οὐδὲν χεῖρον ὡπλισμένων πλεονεκτοῦσι. ταῦτ’ οὖν λέγομεν ἡμεῖσ· εὖ γε μέντοι ἐπίστασθε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι νομίζομεν ἐπὶ πολὺ μείζω ἀγαθὰ παρακαλεῖν ὑμᾶσ τῇ ὑμετέρᾳ πόλει ἢ τῇ ἡμετέρᾳ. ὁ μὲν ταῦτ’ εἰπὼν ἐπαύσατο.

τῶν δ’ Ἀθηναίων πάμπολλοι μὲν συνηγόρευον, πάντεσ δ’ ἐψηφίσαντο βοηθεῖν αὐτοῖσ. Θρασύβουλοσ δὲ ἀποκρινάμενοσ τὸ ψήφισμα καὶ τοῦτο ἐνεδείκνυτο, ὅτι ἀτειχίστου τοῦ Πειραιῶσ ὄντοσ ὅμωσ παρακινδυνεύσοιεν χάριτα αὐτοῖσ ἀποδοῦναι μείζονα ἢ ἔλαβον. ὑμεῖσ μὲν γάρ, ἔφη, οὐ συνεστρατεύσατε ἐφ’ ἡμᾶσ, ἡμεῖσ δέ γε μεθ’ ὑμῶν μαχούμεθα ἐκείνοισ, ἂν ἰώσιν ἐφ’ ὑμᾶσ. οἱ μὲν δὴ Θηβαῖοι ἀπελθόντεσ παρεσκευάζοντο ὡσ ἀμυνούμενοι, οἱ δ’ Ἀθηναῖοι ὡσ βοηθήσοντεσ.

καὶ μὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι οὐκέτι ἔμελλον, ἀλλὰ Παυσανίασ μὲν ὁ βασιλεὺσ ἐπορεύετο εἰσ τὴν Βοιωτίαν τό τε οἴκοθεν ἔχων στράτευμα καὶ τὸ ἐκ Πελοποννήσου, πλὴν Κορίνθιοι οὐκ ἠκολούθουν αὐτοῖσ. ὁ δὲ Λύσανδροσ, ἄγων τὸ ἀπὸ Φωκέων καὶ Ὀρχομενοῦ καὶ τῶν κατ’ ἐκεῖνα χωρίων στράτευμα, ἔφθη τὸν Παυσανίαν ἐν τῷ Ἁλιάρτῳ γενόμενοσ. ἥκων δὲ οὐκέτι ἡσυχίαν ἔχων ἀνέμενε τὸ ἀπὸ Λακεδαίμονοσ στράτευμα, ἀλλὰ σὺν οἷσ εἶχεν ᾔει πρὸσ τὸ τεῖχοσ τῶν Ἁλιαρτίων.

καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἔπειθεν αὐτοὺσ ἀφίστασθαι καὶ αὐτονόμουσ γίγνεσθαι· ἐπεὶ δὲ τῶν Θηβαίων τινὲσ ὄντεσ ἐν τῷ τείχει διεκώλυον, προσέβαλε πρὸσ τὸ τεῖχοσ. ἀκούσαντεσ δὲ ταῦτα οἱ Θηβαῖοι, δρόμῳ ἐβοήθουν οἵ τε ὁπλῖται καὶ οἱ ἱππεῖσ.

ὁπότερα μὲν οὖν, εἴτε λαθόντεσ τὸν Λύσανδρον ἐπέπεσον αὐτῷ εἴτε καὶ αἰσθόμενοσ προσιόντασ ὡσ κρατήσων ὑπέμενεν, ἄδηλον· τοῦτο δ’ οὖν σαφέσ, ὅτι παρὰ τὸ τεῖχοσ ἡ μάχη ἐγένετο· καὶ τροπαῖον ἕστηκε πρὸσ τὰσ πύλασ τῶν Ἁλιαρτίων. ἐπεὶ δὲ ἀποθανόντοσ Λυσάνδρου ἔφευγον οἱ ἄλλοι πρὸσ τὸ ὄροσ, ἐδίωκον ἐρρωμένωσ οἱ Θηβαῖοι. ὡσ δὲ ἄνω ἤδη ἦσαν διώκοντεσ καὶ δυσχωρία τε καὶ στενοπορία ὑπελάμβανεν αὐτούσ, ὑποστρέψαντεσ οἱ ὁπλῖται ἠκόντιζόν τε καὶ ἔβαλλον.

ὡσ δὲ ἔπεσον αὐτῶν δύο ἢ τρεῖσ οἱ πρῶτοι καὶ ἐπὶ τοὺσ λοιποὺσ ἐπεκυλίνδουν πέτρουσ εἰσ τὸ κάταντεσ καὶ πολλῇ προθυμίᾳ ἐνέκειντο, ἐτρέφθησαν οἱ Θηβαῖοι ἀπὸ τοῦ κατάντουσ καὶ ἀποθνῄσκουσιν αὐτῶν πλείουσ ἢ διακόσιοι. ταύτῃ μὲν οὖν τῇ ἡμέρᾳ οἱ Θηβαῖοι ἠθύμουν, νομίζοντεσ οὐκ ἐλάττω κακὰ πεπονθέναι ἢ πεποιηκέναι·

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐπεὶ ᾔσθοντο ἀπεληλυθότασ ἐν νυκτὶ τούσ τε Φωκέασ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ οἴκαδε ἑκάστουσ, ἐκ τούτου μεῖζον δὴ ἐφρόνουν ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ. ἐπεὶ δ’ αὖ ὁ Παυσανίασ ἀνεφαίνετο ἔχων τὸ ἐκ Λακεδαίμονοσ στράτευμα, πάλιν αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι, καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν. ὡσ δὲ τῇ ὑστεραίᾳ οἵ τε Ἀθηναῖοι ἐλθόντεσ συμπαρετάξαντο ὅ τε Παυσανίασ οὐ προσῆγεν οὐδὲ ἐμάχετο, ἐκ τούτου τὸ μὲν Θηβαίων πολὺ μεῖζον φρόνημα ἐγίγνετο·

ὁ δὲ Παυσανίασ συγκαλέσασ πολεμάρχουσ καὶ πεντηκοντῆρασ ἐβουλεύετο πότερον μάχην συνάπτοι ἢ ὑπόσπονδον τόν τε Λύσανδρον ἀναιροῖτο καὶ τοὺσ μετ’ αὐτοῦ πεσόντασ. λογιζόμενοσ δ’ ὁ Παυσανίασ καὶ οἱ ἄλλοι <οἱ> ἐν τέλει Λακεδαιμονίων ὡσ Λύσανδροσ τετελευτηκὼσ εἰή καὶ τὸ μετ’ αὐτοῦ στράτευμα ἡττημένον ἀποκεχωρήκοι, καὶ Κορίνθιοι μὲν παντάπασιν οὐκ ἠκολούθουν αὐτοῖσ, οἱ δὲ παρόντεσ οὐ προθύμωσ στρατεύοιντο·

ἐλογίζοντο δὲ καὶ τὸ ἱππικὸν ὡσ τὸ μὲν ἀντίπαλον πολύ, τὸ δὲ αὑτῶν ὀλίγον εἰή, τὸ δὲ μέγιστον, ὅτι οἱ νεκροὶ ὑπὸ τῷ τείχει ἔκειντο, ὥστε οὐδὲ κρείττοσιν οὖσι διὰ τοὺσ ἀπὸ τῶν πύργων ῥᾴδιον εἰή ἀνελέσθαι· διὰ οὖν πάντα ταῦτα ἔδοξεν αὐτοῖσ τοὺσ νεκροὺσ ὑποσπόνδουσ ἀναιρεῖσθαι. οἱ μέντοι Θηβαῖοι εἶπαν ὅτι οὐκ ἂν ὑποδοῖεν τοὺσ νεκρούσ, εἰ μὴ ἐφ’ ᾧτε ἀπιέναι ἐκ τῆσ χώρασ.

οἱ δὲ ἄσμενοί τε ταῦτα ἤκουσαν καὶ ἀνελόμενοι τοὺσ νεκροὺσ ἀπῇσαν ἐκ τῆσ Βοιωτίασ. τούτων δὲ πραχθέντων οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι ἀθύμωσ ἀπῇσαν, οἱ δὲ Θηβαῖοι μάλα ὑβριστικῶσ, εἰ καὶ μικρόν τισ τῶν χωρίων του ἐπιβαίη, παίοντεσ ἐδίωκον εἰσ τὰσ ὁδούσ. αὕτη μὲν δὴ οὕτωσ ἡ στρατιὰ τῶν Λακεδαιμονίων διελύθη. ὁ μέντοι Παυσανίασ ἐπεὶ ἀφίκετο οἴκαδε, ἐκρίνετο περὶ θανάτου.

κατηγορουμένου δ’ αὐτοῦ καὶ ὅτι ὑστερήσειεν εἰσ Ἁλίαρτον τοῦ Λυσάνδρου, συνθέμενοσ εἰσ τὴν αὐτὴν ἡμέραν παρέσεσθαι, καὶ ὅτι ὑποσπόνδουσ ἀλλ’ οὐ μάχῃ ἐπειρᾶτο τοὺσ νεκροὺσ ἀναιρεῖσθαι, καὶ ὅτι τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων λαβὼν ἐν τῷ Πειραιεῖ ἀνῆκε, καὶ πρὸσ τούτοισ οὐ παρόντοσ ἐν τῇ δίκῃ, θάνατοσ αὐτοῦ κατεγνώσθη· καὶ ἔφυγεν εἰσ Τεγέαν, καὶ ἐτελεύτησε μέντοι ἐκεῖ νόσῳ. κατὰ μὲν οὖν τὴν Ἑλλάδα ταῦτ’ ἐπράχθη.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 5

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Γ, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION