헬라어 문장 검색 - ΥνκνοώΓρεεκΑν

(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 40)

ὁππότε Παμμεδέοντοσ ἐὺσ πάισ, ὄρχαμοσ ἀνδρῶν, ὃσ πᾶσι θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἀνάσσει, ἀσπαλιεῦσιν ἐείπε μαθητῇσιν πινυτοῖσι· οὔποτε, τόφρα κέκευθε τεθρήμερον ἄπλετοσ αἰᾶ.

ἀλλ’ ἄνεὠ ^ μὲν ἔκειτο, μεμυκὼσ χείλεα σιγῇ, σῶμά τε πυθόμενοσ καὶ ὀστέα καὶ χρόα καλόν, ψυχὴ δ’ ἐκ ῥεθέων πταμένη ἀίδόσδε κατῆλθεν, ἄρρητον δὲ φίλοισι γόον καὶ πένθοσ ἔθηκεν, ἐκ πάντων δὲ μάλιστα Μάρθῃ Μαρίῃ τε ὁμαίμοισ αὐτοκασιγνήταισ· ψυχῆσ γὰρ φιλέεσκον ἀδελφεόν, ὅστισ ἔκειτο μεσσόθι ἐν νεκάδεσσιν ἀκήριοσ, ἄψυχοσ αὕτωσ.

τοῦ πότμον γοόωσαι ὀδυρόμεναί τε ἐθρήνευν, σήματοσ ἔκτοθι οὖσαι καὶ ἑζόμεναι περὶ τύμβῳ. ὄφρα μὲν ἠέλιοσ τρίτον ἠνυσεν ἦμαρ ἐσ αἰᾶν, τόφρα δὲ κἀν νεκάδεσσιν ἐτήκετο Λάζαροσ ἄπνουσ· εὐπατρίδῃσι φίλοισ, οἳ πὰρ θεοῦ ἐκγεγάαντο, οἳ πέρι μὲν βουλῇ μερόπων, πέρι δ’ ἠο͂ν ἁπάντων, οὓσ ἔκπαγλ’ ἐφίλησ1’, ὡσεὶ θεοῦ υἱᾶσ ἐόντασ, ὧν καὶ ἀπὸ γλώσσησ γλυκίων μέλιτοσ ῥέεν αὐδὴ, καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν ὦ φίλοι ἀγλαόθυμοι, ἐπεὶ θεὸσ ἐστὶ σὺν ἄμμι, κέκλυτέ μευ πάντεσ τε ὅσοι θεὸν ἔνδον ἔχοιτε, ὄφρ’ εἴπω τά με θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσι κελεύει·

δεῦτ’ ἐσ Βηθανίην, ὅθι Λάζαρον ἔλλιπε θυμόσ, σπεύσομεν ὅττι τάχιστ’, ὄφρα κλέοσ ἄφθιτον ἴσχω·

ἀνστῆσαι γὰρ ἔπειμι καὶ ἐξ Ἐρέβευσ φίλον ἁμόν.

τὸν δ’ αὖτε προσέειπον εὐήνορεσ ἀγλαόθυμοι· "ἰόμεν, ὡσ ἐκέλευσασ, ἀλίγκιε πατρὸσ ἑοῖο. εἶπον ὃ δ’ αὐτὸσ ἔβαινε, καὶ ἡγεμόνευε μαθηταῖσ. ἠύτε ἔθνεα εἶσι μελισσάων ἀδινάων, πέτρησ ἐκ γλαφυρῆσ αἰεὶ νέον ἐρχομενάων ὣσ εἵποντο ὄπισθε θεοῦ μεγάλοιο μαθηταί.

ἀλλ’ ὅτε δὴ ῥ’ ἱκάνοντο πολυκλαύστῳ ἐνὶ τύμβῳ, καὶ τότε δὴ λίσσοντο κυλινδόμεναι παρὰ ποσσὶν Χριστὸν παμμεδέοντα κασίγνηταί τε ἔται τε· Γουνούμεσθὰ σ1’, ἄναξ, ὃσ ὑπέρτατα δώματα ναίεισ·

Λάζαρον ὃν φιλέεσκεσ, ἐν ἔγκασιν ἤλυθεν ᾅδου· εἰ γὰρ τῇδε ἐήσθα, ἄναξ νεκάδων Αἰ̈δωνεὺσ οὔποτ’ ἔτλη μεῖναι, ἐπειὴ πολὺ φέρτατοσ ἦσθα· ἀλλὰ καὶ ὣσ ἐθέλων δύνασαι πάλιν αὐτὸν ἐγεῖραι.

καὶ τότε δὴ ὕψιστοσ ἀμείβετο· "ποῦ ποτε κεῖται; αἳ δ’ ἄρα ὀτραλέωσ ἀνὰ ἠρίον ἤλυθον ἄρδην δὴ τότ’ ἐπεὶ δεῖξαν θεῷ αὐτὸν σῆμά τε λυγρόν, εἶπεν ἄρ’· "Λάζαρε, δεῦρ’ ἴθι, κλῦθι ἐμεῖο, καὶ ἔρχεο ἔξω.

ὡσ οὖν νεκρὸσ ἄκουσε θεοῖο Λόγου φήσαντοσ, λυσιμελὴσ ἀνέδυ, πεπεδημένοσ, ἔμπνουσ, ὀδωδώσ. τὸν καὶ ἰδόντεσ ὅμιλοι ἐθάμβεον ἐν κραδίῃσιν.

αὐτίκα δ’ ὑψιμέδοντα ἐκύδαινον θεὸν ἐσθλόν, καὶ κλέοσ ἄφθιτον ἔσχε πατὴρ μέγασ υἱο͂σ ἐῆοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 40

(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 40)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION