Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Θεόγνιδος, section

(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, section)

Θέογνισ· ά Μεγαρεὺσ τῶν ἐν Σικελία Μεγάρων, γεγονὼσ ἐν τῇ· νθ Ὀλυμπιάδι. ἔγραψεν ἐλεγείαν εἰσ Τοὺσ Σωθέντασ τῶν Συρακουσίων ἐν τῇ Πολιορκίᾳ, Γνώμασ δί’ ἐλεγείασ εἰσ ἔπη βώ, καὶ πρὸσ Κύρνον τὸν αὐτοῦ ἐρώμενον Γνωμολογίαν δί’ ἐλεγείων, καὶ ἑτέρασ ὑποθήκασ, παραινετικάσ, τὰ πάντα ἐπικῶσ. ὅτι μὲν παραινέσεισ ἔγραψε Θέογνισ· ἀλλ’ ἐν μέσῳ τούτων παρεσπαρμέναι μιαρίαι καὶ παιδικοὶ ἔρωτεσ καὶ ἄλλα ὅσα ὁ ἐνάρετοσ ἀποστρέφεται βίοσ. β́ τραγῳδοποιητὴσ πάνυ ψυχρόσ, ἐκ τῶν λ́, ὃσ καὶ Χιὼν ἐλέγετο. ἔστι δὲ καὶ ποιητὴσ Θέογνισ· οὗτοσ δ’ ἦν Μεγαρεύσ. "πιστὸσ ἀνὴρ χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι ͅ ἄξιοσ ἐν χαλεπῇ, Κύρνε, διχοστασίῃ 1. περὶ Θεόγνιδοσ καὶ τῆσ κατ’ αὐτὸν ταύτησ ἱστορίασ ἀμφιβολία πολλὴ ἐγένετο τοῖσ παλαιοῖσ. καὶ οἱ μέν φασιν αὐτὸν ἐκ Μεγάρων γεγενῆσθαι τῆσ Ἀττικῆσ· οὕτωσ ὁ Δίδυμοσ, ἐπιφυόμενοσ τῷ Πλάτωνι ὡσ παριστοροῦντι· οἱ δὲ ὅτι ἐκ Σικελίασ· εἰ δὲ καὶ μὴ εἰή ἐκ Σικελίασ, οὐδὲν λυμαίνεται τὸ προκείμενον, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον· οὐ γὰρ ὑπὲρ Ἀττικοῦ ὡσ Ἀθηναῖοσ λέγει, ἀλλὰ καίτοι πρὸσ Ἀθηναῖον αὐτὸν παραβάλλων τὸν Τυρταῖον, τὸ ἀληθὲσ περὶ τὴν κρίσιν ἐφύλαξε καὶ τὸν Θέογνιν καὶ ξένον ὄντα προέκρινε. τί δὲ ἐκώλυεν αὐτὸν ἐκ ταύτησ μὲν εἶναι τῆσ Μεγαρίδοσ, ἀπελθόντα δὲ εἰσ Σικελίαν, ὡσ ἡ ἱστορία ἔχει, γενέσθαι νόμῳ Μεγαρέα ἐκεῖ, ὡσ καὶ τὸν Τυρταῖον Λακεδαιμόνιον; Μέγαρα· πόλισ περὶ τὸν Ἰσθμόν, μέση Πελοποννήσου καὶ Ἀττικῆσ καὶ Βοιωτίασ . . . ἀφ’ ἧσ Θέογνισ ὁ τὰσ Παραινέσεισ γράψασ. δοκεῖ μοι οὐ πᾶσα ποίησισ βασιλεῖ πρέπειν, ὥσπερ οὐδὲ στολή. τὰ μὲν οὖν ἄλλα ποίηματα ἔγωγε ἡγοῦμαι τὰ μὲν συμποτικὰ αὐτῶν, τὰ δὲ ἐρωτικά, τὰ δὲ ἐγκώμια ἀθλητῶν καὶ ἵππων νικώντων, τὰ δ’ ἐπὶ τοῖσ τεθνεῶσι θρήνουσ, τὰ δὲ γέλωτοσ ἕνεκεν ἢ λοιδορίασ πεποιημένα, ὥσπερ τὰ τῶν κωμῳδοδιδασκάλων καὶ τὰ τοῦ Παρίου ποιητοῦ· ἴσωσ δέ τινα αὐτῶν καὶ δημοτικὰ λέγοιτ’ ἄν, συμβουλεύοντα καὶ παραινοῦντα τοῖσ πολλοῖσ καὶ ἰδιώταισ, καθάπερ οἶμαι τὰ Φωκυλίδου καὶ Θεόγνιδοσ. οἶσθα δὲ ὅτι οὐ μόνον σοί τε καὶ τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ πολιτικοῖσ τοῦτο δοκεῖ τοτὲ μὲν εἶναι διδακτόν, τοτὲ δ’ οὔ, ἀλλὰ καὶ Θέογνιν τὸν ποιητὴν οἶσθ’ ὅτι ταὐτὰ ταῦτα λέγει; ἐν ποίοισ ἔπεσιν; ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ, οὗ λέγει· σημεῖον δ’ ἄν τισ ποιήσαιτο τὴν Ἡσιόδου καὶ Θεόγνιδοσ καὶ Φωκυλίδου ποίησιν. καὶ γὰρ τούτουσ φασὶ μὲν ἀρίστουσ γεγενῆσθαι συμβούλουσ τῷ βίῳ τῷ τῶν ἀνθρώπων, ταῦτα δὲ λέγοντεσ αἱροῦνται συνδιατρίβειν ταῖσ ἀλλήλων ἀνοίαισ μᾶλλον ἢ ταῖσ ἐκείνων ὑποθήκαισ. ἔτι δὲ εἴ τισ ἐκλέξειε τῶν προεχόντων ποιητῶν τὰσ καλουμένασ γνώμασ ἐφ’ αἷσ ἐκεῖνοι μάλιστ’ ἐσπούδασαν, ὁμοίωσ ἂν καὶ πρὸσ ταύτασ διατεθεῖεν· ἥδιον γὰρ ἂν κωμῳδίασ τῆσ φαυλοτάτησ ἢ τῶν οὕτω τεχνικῶσ πεποιημένων ἀκούσειαν. Ξενοφῶντοσ ἐκ τοῦπερὶ Θεόγνιδοσ· Θεόγνιδόσ ἐστιν ἔπη τοῦ Μεγαρέωσ· οὗτοσ δὲ ὁ ποιητὴσ περὶ οὐδενὸσ ἄλλου λόγον πεποίηται ἢ περὶ ἀρετῆσ καὶ κακίασ ἀνθρώπων, καὶ ἔστιν ἡ ποίησισ σύγγραμμα περὶ ἀνθρώπων ὥσπερ εἴ τισ ἱππικὸσ ὢν συγγράψειεν περὶ ἱππικῆσ. ἡ οὖν ἀρχή μοι δοκεῖ τῆσ ποιήσεωσ ὀρθῶσ ἔχειν· ἄρχεται γὰρ πρῶτον ἀπὸ τοῦ εὖ γενέσθαι. ᾤετο γὰρ οὔτε ἄνθρπον οὔτε τῶν ἄλλων οὐδὲν ἂν ἀγαθὸν εἶναι, εἰ μὴ τὰ γεννήσοντα ἀγαθὰ εἰή. ἔδοξεν οὖν αὐτῷ παραδείγμασι τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ χρήσασθαι, ὅσα μὴ εἰκῆ τρέφεται ἀλλὰ μετὰ τέχνησ ἕκαστα θεραπεύεται ὅπωσ γενναιότατα ἔσονται. δηλοῖ δ’ ἐν τοῖσδε τοῖσ ἔπεσι· . ταῦτα τὰ ἔπη λέγει τοὺσ ἀνθρώπουσ οὐκ ἐπίστασθαι γεννᾶν ἐξ ἀλλήλων, κᾆτα γίγνεσθαι τὸ γένοσ τῶν ἀνθρώπων κάκιον ἀεὶ μειγνύμενον τὸ χεῖρον τῷ βελτίονι. οἱ δὲ πολλοὶ ἐκ τούτων τῶν ἐπῶν οἰόνται τὸν ποιητὴν πολυπραγμοσύνην τῶν ἀνθρώπων κατηγορεῖν, καὶ ἀντὶ χρημάτων ἀγένειαν καὶ κακίαν ἀντικαταλλάττεσθαι εἰδότασ· ἐμοὶ δὲ δοκεῖ ἄγνοιαν κατηγορεῖν περὶ τὸν αὑτῶν βίον. κατὰ τὸν Θέογνιν 434, καὶ ἔδει ἂν τούτουσ πορίσασθαι . . . ὁ μὲν ἐν Δήλῳ παρὰ τῷ θεῷ τὴν αὑτοῦ γνώμην ἀποφηνάμενοσ, συνέγραψεν ἐπὶ τὸ προπύλαιον τοῦ Λητῴου, διελὼν ὑπάρχοντα πάντα τῷ αὐτῷ, τό τε ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ ἡδύ, ποιήσασ· "Καλλιστον τὸ δικαιότατον, λῷστον δ’ ὑγιαίνειν· . καὶ παροιμιαζόμενοί φαμεν· τὰ δ’ Ἐμπεδοκλέουσ ἔπη καὶ Παρμενίδου καὶ Θηριακὰ Νικάνδρου καὶ Γνωμολογίαι Θεόγνιδοσ λόγοι εἰσὶ κιχράμενοι παρὰ ποιητικῆσ ὥσπερ ὄχημα τὸ μέτρον καὶ τὸν ὄγχον, ἵνα τὸ πεζὸν διαφύγωσιν. "Πῶσ οὖν σὺ πένησ ὢν φλυαρεῖσ τοσαῦτα καὶ καταδολεσχεῖσ ἡμῶν; ΕΡΜΗΣ καὶ ΠΛΟΨΤΟΣ· ΕΡ. ὑπερορᾶσθαι νομίζοντεσ ὑπὸ σοῦ, ὅτεπερ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἑώρασαὐτούσ. π. Ἀντισθένουσ· φέρονται δ’ αὐτοῦ συγγράμματα τόμοι δέκα· . . τόμοσ δεύτεροσ ἐν ᾧ . . . Περὶ Δικαιοσύνησ καὶ Ἀνδρείασ, Προτρεπτικὸσ πρῶτοσ, δεύτεροσ, τρίτοσ, Περὶ Θεόγνιδοσ δ́ έ. Ἐπικούρου· · εἰ μὲν γὰρ πεποιθὼσ τοῦτό φησι, πῶσ οὐκ ἀπέρχεται τοῦ ζῆν; ἐπὶ νοῦν λαμβάνοντεσ τὰ εἰρημένα ὑπὸ τοῦ τὸν Χείρωνα πεποιηκὄτοσ, εἴτε Φερεκράτησ ἐστὶν εἴτε Νικόμαχοσ ὁ ῥυθμικὸσ ἢ ὅστισ δήποτε· μηδὲ σύ γ’ ἄνδρα φίλον καλέσασ ἐπὶ δαῖτα θάλειαν ἀχθοῦ ὁρῶν παρέοντα· κακὸσ γὰρ ἀνὴρ τόδε ῥέζει· ἀλλὰ μάλ’ εὔκηλοσ τέρπου φρένα τέρπε τ’ ἐκεῖνον. νῦν δὲ τούτων μὲν οὐδ’ ὅλωσ μέμνηνται, τὰ δὲ ἑξῆσ αὐτῶν ἐκμανθάνουσιν, ἅπερ πάντα ἐκ τῶν εἰσ Ἡσίοδον ἀναφερομένων Μεγάλων Ηοἴων πεπαρῴδηται· ἡμῶν δ’ ἤν τινά τισ καλέσῃ θύων ἐπὶ δεῖπνον, ἀχθόμεθ’ ἢν ἔλθῃ καὶ ὑπερβλέπομεν παρεόντα χὤττι τάχιστα θύραζ’ ἐξελθεῖν βουλόμεθ’ αὐτόν. εἶτα γνούσ πωσ τοῦθ’ ὑποδεῖται, κᾆτά τισ εἶπε τῶν ξυμπινόντων· Ἤδη σύ; τί οὐχ ὑποπίνεισ; οὐχ ὑπολύσεισ αὐτόν; ὁ δ’ ἄχθεται αὐτὸσ ὁ θύων τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺσ ἔλεξ’ ἐλεγεῖα· μηδένα μήτ’ ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ’ ἡμῖν μήθ’ εὕδοντ’ ἐπέγειρε, Σιμωνίδη · οὐ γὰρ ἑτοίμωσ τοιαυτὶ λέγομεν δειπνίζοντεσ φίλον ἄνδρα; Ξενοφάνησ δὲ καὶ Σόλων καὶ Θέογνισ καὶ Φωκυλίδησ, ἔτι δὲ Περιάνδροσ ὁ Κορίνθιοσ ἐλεγειοποιὸσ καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὴ προσάγοντεσ πρὸσ τὰ ποιήματα μελῳδίαν ἐκπονοῦσι <τελείουσ> τοὺσ στίχουσ τοῖσ ἀριθμοῖσ καὶ τῇ τάξει τῶν μέτρων καὶ σκοποῦσιν ὁπῶσ αὐτῶν μηθεὶσ μήτε ἀκέφαλοσ ἔσται μήτε λαγαρὸσ μήτε μείουροσ. λέγω μὴν ὅτι ποιηταί τε ἡμῖν εἰσί τινεσ ἐπῶν ἑξαμέτρων πάμπολλοι καὶ τριμέτρων καὶ πάντων δὴ τῶν λεγομένων μέτρων, οἱ μὲν ἐπὶ σπουδήν, οἱ δ’ ἐπὶ γέλωτα ὡρμηκότεσ. ἐν οἷσ φασι δεῖν οἱ πολλάκισ μύριοι τοὺσ ὀρθῶσ παιδευομένουσ τῶν νέων τρέφειν καὶ διακορεῖσ ποιεῖν, πολυηκόουσ τ’ ἐν ταῖσ ἀναγνώσεσι ποιοῦντασ καὶ πολυμαθεῖσ, ὅλουσ ποιητὰσ ἐκμανθάνοντασ· οἱ δὲ ἐκ πάντων κεφάλαια ἐκλέξαντεσ καί τινασ ὅλασ ῥήσεισ εἰσ ταὐτὸ συναγαγόντεσ ἐκμανθάνειν φασὶ δεῖν εἰσ μνήμην τιθεμένουσ, εἰ μέλλει τισ ἀγαθὸσ ἡμῖν καὶ σοφὸσ ἐκ πολυπειρίασ καὶ πολυμαθίασ γενέσθαι.

상위

Elegy and Iambus, Volume I (비가)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION