헬라어 문장 검색 - ΥνκνοώΕλεγψαν́11́1́

(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, section)

Θέογνισ· ά Μεγαρεὺσ τῶν ἐν Σικελία Μεγάρων, γεγονὼσ ἐν τῇ· νθ Ὀλυμπιάδι. ἔγραψεν ἐλεγείαν εἰσ Τοὺσ Σωθέντασ τῶν Συρακουσίων ἐν τῇ Πολιορκίᾳ, Γνώμασ δί’ ἐλεγείασ εἰσ ἔπη βώ, καὶ πρὸσ Κύρνον τὸν αὐτοῦ ἐρώμενον Γνωμολογίαν δί’ ἐλεγείων, καὶ ἑτέρασ ὑποθήκασ, παραινετικάσ, τὰ πάντα ἐπικῶσ. ὅτι μὲν παραινέσεισ ἔγραψε Θέογνισ· ἀλλ’ ἐν μέσῳ τούτων παρεσπαρμέναι μιαρίαι καὶ παιδικοὶ ἔρωτεσ καὶ ἄλλα ὅσα ὁ ἐνάρετοσ ἀποστρέφεται βίοσ. β́ τραγῳδοποιητὴσ πάνυ ψυχρόσ, ἐκ τῶν λ́, ὃσ καὶ Χιὼν ἐλέγετο. ἔστι δὲ καὶ ποιητὴσ Θέογνισ· οὗτοσ δ’ ἦν Μεγαρεύσ. "πιστὸσ ἀνὴρ χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι ͅ ἄξιοσ ἐν χαλεπῇ, Κύρνε, διχοστασίῃ 1. περὶ Θεόγνιδοσ καὶ τῆσ κατ’ αὐτὸν ταύτησ ἱστορίασ ἀμφιβολία πολλὴ ἐγένετο τοῖσ παλαιοῖσ. καὶ οἱ μέν φασιν αὐτὸν ἐκ Μεγάρων γεγενῆσθαι τῆσ Ἀττικῆσ· οὕτωσ ὁ Δίδυμοσ, ἐπιφυόμενοσ τῷ Πλάτωνι ὡσ παριστοροῦντι· οἱ δὲ ὅτι ἐκ Σικελίασ· εἰ δὲ καὶ μὴ εἰή ἐκ Σικελίασ, οὐδὲν λυμαίνεται τὸ προκείμενον, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον· οὐ γὰρ ὑπὲρ Ἀττικοῦ ὡσ Ἀθηναῖοσ λέγει, ἀλλὰ καίτοι πρὸσ Ἀθηναῖον αὐτὸν παραβάλλων τὸν Τυρταῖον, τὸ ἀληθὲσ περὶ τὴν κρίσιν ἐφύλαξε καὶ τὸν Θέογνιν καὶ ξένον ὄντα προέκρινε. τί δὲ ἐκώλυεν αὐτὸν ἐκ ταύτησ μὲν εἶναι τῆσ Μεγαρίδοσ, ἀπελθόντα δὲ εἰσ Σικελίαν, ὡσ ἡ ἱστορία ἔχει, γενέσθαι νόμῳ Μεγαρέα ἐκεῖ, ὡσ καὶ τὸν Τυρταῖον Λακεδαιμόνιον; Μέγαρα· πόλισ περὶ τὸν Ἰσθμόν, μέση Πελοποννήσου καὶ Ἀττικῆσ καὶ Βοιωτίασ . . . ἀφ’ ἧσ Θέογνισ ὁ τὰσ Παραινέσεισ γράψασ. δοκεῖ μοι οὐ πᾶσα ποίησισ βασιλεῖ πρέπειν, ὥσπερ οὐδὲ στολή. τὰ μὲν οὖν ἄλλα ποίηματα ἔγωγε ἡγοῦμαι τὰ μὲν συμποτικὰ αὐτῶν, τὰ δὲ ἐρωτικά, τὰ δὲ ἐγκώμια ἀθλητῶν καὶ ἵππων νικώντων, τὰ δ’ ἐπὶ τοῖσ τεθνεῶσι θρήνουσ, τὰ δὲ γέλωτοσ ἕνεκεν ἢ λοιδορίασ πεποιημένα, ὥσπερ τὰ τῶν κωμῳδοδιδασκάλων καὶ τὰ τοῦ Παρίου ποιητοῦ· ἴσωσ δέ τινα αὐτῶν καὶ δημοτικὰ λέγοιτ’ ἄν, συμβουλεύοντα καὶ παραινοῦντα τοῖσ πολλοῖσ καὶ ἰδιώταισ, καθάπερ οἶμαι τὰ Φωκυλίδου καὶ Θεόγνιδοσ. οἶσθα δὲ ὅτι οὐ μόνον σοί τε καὶ τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ πολιτικοῖσ τοῦτο δοκεῖ τοτὲ μὲν εἶναι διδακτόν, τοτὲ δ’ οὔ, ἀλλὰ καὶ Θέογνιν τὸν ποιητὴν οἶσθ’ ὅτι ταὐτὰ ταῦτα λέγει; ἐν ποίοισ ἔπεσιν; ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ, οὗ λέγει· σημεῖον δ’ ἄν τισ ποιήσαιτο τὴν Ἡσιόδου καὶ Θεόγνιδοσ καὶ Φωκυλίδου ποίησιν. καὶ γὰρ τούτουσ φασὶ μὲν ἀρίστουσ γεγενῆσθαι συμβούλουσ τῷ βίῳ τῷ τῶν ἀνθρώπων, ταῦτα δὲ λέγοντεσ αἱροῦνται συνδιατρίβειν ταῖσ ἀλλήλων ἀνοίαισ μᾶλλον ἢ ταῖσ ἐκείνων ὑποθήκαισ. ἔτι δὲ εἴ τισ ἐκλέξειε τῶν προεχόντων ποιητῶν τὰσ καλουμένασ γνώμασ ἐφ’ αἷσ ἐκεῖνοι μάλιστ’ ἐσπούδασαν, ὁμοίωσ ἂν καὶ πρὸσ ταύτασ διατεθεῖεν· ἥδιον γὰρ ἂν κωμῳδίασ τῆσ φαυλοτάτησ ἢ τῶν οὕτω τεχνικῶσ πεποιημένων ἀκούσειαν. Ξενοφῶντοσ ἐκ τοῦπερὶ Θεόγνιδοσ· Θεόγνιδόσ ἐστιν ἔπη τοῦ Μεγαρέωσ· οὗτοσ δὲ ὁ ποιητὴσ περὶ οὐδενὸσ ἄλλου λόγον πεποίηται ἢ περὶ ἀρετῆσ καὶ κακίασ ἀνθρώπων, καὶ ἔστιν ἡ ποίησισ σύγγραμμα περὶ ἀνθρώπων ὥσπερ εἴ τισ ἱππικὸσ ὢν συγγράψειεν περὶ ἱππικῆσ. ἡ οὖν ἀρχή μοι δοκεῖ τῆσ ποιήσεωσ ὀρθῶσ ἔχειν· ἄρχεται γὰρ πρῶτον ἀπὸ τοῦ εὖ γενέσθαι. ᾤετο γὰρ οὔτε ἄνθρπον οὔτε τῶν ἄλλων οὐδὲν ἂν ἀγαθὸν εἶναι, εἰ μὴ τὰ γεννήσοντα ἀγαθὰ εἰή. ἔδοξεν οὖν αὐτῷ παραδείγμασι τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ χρήσασθαι, ὅσα μὴ εἰκῆ τρέφεται ἀλλὰ μετὰ τέχνησ ἕκαστα θεραπεύεται ὅπωσ γενναιότατα ἔσονται. δηλοῖ δ’ ἐν τοῖσδε τοῖσ ἔπεσι· . ταῦτα τὰ ἔπη λέγει τοὺσ ἀνθρώπουσ οὐκ ἐπίστασθαι γεννᾶν ἐξ ἀλλήλων, κᾆτα γίγνεσθαι τὸ γένοσ τῶν ἀνθρώπων κάκιον ἀεὶ μειγνύμενον τὸ χεῖρον τῷ βελτίονι. οἱ δὲ πολλοὶ ἐκ τούτων τῶν ἐπῶν οἰόνται τὸν ποιητὴν πολυπραγμοσύνην τῶν ἀνθρώπων κατηγορεῖν, καὶ ἀντὶ χρημάτων ἀγένειαν καὶ κακίαν ἀντικαταλλάττεσθαι εἰδότασ· ἐμοὶ δὲ δοκεῖ ἄγνοιαν κατηγορεῖν περὶ τὸν αὑτῶν βίον. κατὰ τὸν Θέογνιν 434, καὶ ἔδει ἂν τούτουσ πορίσασθαι . . . ὁ μὲν ἐν Δήλῳ παρὰ τῷ θεῷ τὴν αὑτοῦ γνώμην ἀποφηνάμενοσ, συνέγραψεν ἐπὶ τὸ προπύλαιον τοῦ Λητῴου, διελὼν ὑπάρχοντα πάντα τῷ αὐτῷ, τό τε ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ ἡδύ, ποιήσασ· "Καλλιστον τὸ δικαιότατον, λῷστον δ’ ὑγιαίνειν· . καὶ παροιμιαζόμενοί φαμεν· τὰ δ’ Ἐμπεδοκλέουσ ἔπη καὶ Παρμενίδου καὶ Θηριακὰ Νικάνδρου καὶ Γνωμολογίαι Θεόγνιδοσ λόγοι εἰσὶ κιχράμενοι παρὰ ποιητικῆσ ὥσπερ ὄχημα τὸ μέτρον καὶ τὸν ὄγχον, ἵνα τὸ πεζὸν διαφύγωσιν. "Πῶσ οὖν σὺ πένησ ὢν φλυαρεῖσ τοσαῦτα καὶ καταδολεσχεῖσ ἡμῶν; ΕΡΜΗΣ καὶ ΠΛΟΨΤΟΣ· ΕΡ. ὑπερορᾶσθαι νομίζοντεσ ὑπὸ σοῦ, ὅτεπερ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἑώρασαὐτούσ. π. Ἀντισθένουσ· φέρονται δ’ αὐτοῦ συγγράμματα τόμοι δέκα· . . τόμοσ δεύτεροσ ἐν ᾧ . . . Περὶ Δικαιοσύνησ καὶ Ἀνδρείασ, Προτρεπτικὸσ πρῶτοσ, δεύτεροσ, τρίτοσ, Περὶ Θεόγνιδοσ δ́ έ. Ἐπικούρου· · εἰ μὲν γὰρ πεποιθὼσ τοῦτό φησι, πῶσ οὐκ ἀπέρχεται τοῦ ζῆν; ἐπὶ νοῦν λαμβάνοντεσ τὰ εἰρημένα ὑπὸ τοῦ τὸν Χείρωνα πεποιηκὄτοσ, εἴτε Φερεκράτησ ἐστὶν εἴτε Νικόμαχοσ ὁ ῥυθμικὸσ ἢ ὅστισ δήποτε· μηδὲ σύ γ’ ἄνδρα φίλον καλέσασ ἐπὶ δαῖτα θάλειαν ἀχθοῦ ὁρῶν παρέοντα· κακὸσ γὰρ ἀνὴρ τόδε ῥέζει· ἀλλὰ μάλ’ εὔκηλοσ τέρπου φρένα τέρπε τ’ ἐκεῖνον. νῦν δὲ τούτων μὲν οὐδ’ ὅλωσ μέμνηνται, τὰ δὲ ἑξῆσ αὐτῶν ἐκμανθάνουσιν, ἅπερ πάντα ἐκ τῶν εἰσ Ἡσίοδον ἀναφερομένων Μεγάλων Ηοἴων πεπαρῴδηται· ἡμῶν δ’ ἤν τινά τισ καλέσῃ θύων ἐπὶ δεῖπνον, ἀχθόμεθ’ ἢν ἔλθῃ καὶ ὑπερβλέπομεν παρεόντα χὤττι τάχιστα θύραζ’ ἐξελθεῖν βουλόμεθ’ αὐτόν. εἶτα γνούσ πωσ τοῦθ’ ὑποδεῖται, κᾆτά τισ εἶπε τῶν ξυμπινόντων· Ἤδη σύ; τί οὐχ ὑποπίνεισ; οὐχ ὑπολύσεισ αὐτόν; ὁ δ’ ἄχθεται αὐτὸσ ὁ θύων τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺσ ἔλεξ’ ἐλεγεῖα· μηδένα μήτ’ ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ’ ἡμῖν μήθ’ εὕδοντ’ ἐπέγειρε, Σιμωνίδη · οὐ γὰρ ἑτοίμωσ τοιαυτὶ λέγομεν δειπνίζοντεσ φίλον ἄνδρα; Ξενοφάνησ δὲ καὶ Σόλων καὶ Θέογνισ καὶ Φωκυλίδησ, ἔτι δὲ Περιάνδροσ ὁ Κορίνθιοσ ἐλεγειοποιὸσ καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὴ προσάγοντεσ πρὸσ τὰ ποιήματα μελῳδίαν ἐκπονοῦσι <τελείουσ> τοὺσ στίχουσ τοῖσ ἀριθμοῖσ καὶ τῇ τάξει τῶν μέτρων καὶ σκοποῦσιν ὁπῶσ αὐτῶν μηθεὶσ μήτε ἀκέφαλοσ ἔσται μήτε λαγαρὸσ μήτε μείουροσ. λέγω μὴν ὅτι ποιηταί τε ἡμῖν εἰσί τινεσ ἐπῶν ἑξαμέτρων πάμπολλοι καὶ τριμέτρων καὶ πάντων δὴ τῶν λεγομένων μέτρων, οἱ μὲν ἐπὶ σπουδήν, οἱ δ’ ἐπὶ γέλωτα ὡρμηκότεσ. ἐν οἷσ φασι δεῖν οἱ πολλάκισ μύριοι τοὺσ ὀρθῶσ παιδευομένουσ τῶν νέων τρέφειν καὶ διακορεῖσ ποιεῖν, πολυηκόουσ τ’ ἐν ταῖσ ἀναγνώσεσι ποιοῦντασ καὶ πολυμαθεῖσ, ὅλουσ ποιητὰσ ἐκμανθάνοντασ· οἱ δὲ ἐκ πάντων κεφάλαια ἐκλέξαντεσ καί τινασ ὅλασ ῥήσεισ εἰσ ταὐτὸ συναγαγόντεσ ἐκμανθάνειν φασὶ δεῖν εἰσ μνήμην τιθεμένουσ, εἰ μέλλει τισ ἀγαθὸσ ἡμῖν καὶ σοφὸσ ἐκ πολυπειρίασ καὶ πολυμαθίασ γενέσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Θεόγνιδος, section

(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, section)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION