Strabo, Geography, book 16, chapter 1 30:

γίνεται δ ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ καὶ ἄσφαλτος πολλή, περὶ ἧς Ἐρατοσθένης μὲν οὕτως εἴρηκεν ὅτι "ἡ μὲν "ὑγρὰ ἣν καλοῦσι νάφθαν, γίνεται ἐν τῇ Σουσίδι, ἡ δὲ "ξηρὰ δυναμένη πήττεσθαι ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ:? ταύτης "δ ἐστὶν ἡ πηγὴ τοῦ Εὐφράτου πλησίον: πλημμύροντος δὲ τούτου κατὰ τὰς τῶν χιόνων τήξεις καὶ αὐτὴ "πληροῦται καὶ ὑπέρχυσιν εἰς τὸν ποταμὸν λαμβάνει: "ἐνταῦθα δὲ συνίστανται βῶλοι μεγάλαι πρὸς τὰς "οἰκοδομὰς ἐπιτήδειαι τὰς διὰ τῆς ὀπτῆς πλίνθου. " ἄλλοι δὲ καὶ τὴν ὑγρὰν ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ γίνεσθαί φασι. περὶ μὲν οὖν τῆς ξηρᾶς εἴρηται πόσον τὸ χρήσιμον τὸ ἐκ τῶν οἰκοδομιῶν μάλιστα: φασὶ δὲ καὶ πλοῖα πλέκεσθαι, ἐμπλασθέντα δ ἀσφάλτῳ πυκνοῦσθαι. τὴν δὲ ὑγρὰν ἣν νάφθαν καλοῦσι, παράδοξον ἔχειν συμβαίνει τὴν φύσιν: προσαχθεὶς γὰρ ὁ νάφθας πυρὶ πλησίον ἀναρπάζει τὸ πῦρ, κἂν ἐπιχρίσας αὐτῷ σῶμα προσαγάγῃς, φλέγεται: σβέσαι δ ὕδατι οὐχ οἱό῀ν τε ἐκκαίεται γὰρ μᾶλλον πλὴν εἰ πάνυ πολλῷ, ἀλλὰ πηλῷ καὶ ὄξει καὶ στυπτηρίᾳ καὶ ἰξῷ πνιγεὶς σβέννυται. πείρας δὲ χάριν φασὶν Ἀλέξανδρον ἐν λουτρῷ προσχέαι παιδὶ τοῦ νάφθα καὶ προσαγαγεῖν λύχνον: φλεγόμενον δὲ τὸν παῖδα ἐγγὺς ἐλθεῖν τοῦ ἀπολέσθαι, πλὴν πολλῷ σφόδρα καταντλοῦντες τῷ ὕδατι ἐξίσχυσαν καὶ διέσωσαν οἱ περιεστῶτες. Ποσειδώνιος δέ φησι τοῦ ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ νάφθα τὰς πηγὰς τὰς μὲν εἶναι λευκοῦ τὰς δὲ μέλανος: τούτων δὲ τὰς μὲν εἶναι θείου ὑγροῦ λέγω δὲ τὰς τοῦ λευκοῦ: ταύτας δ εἶναι τὰς ἐπισπώσας τὰς φλόγας, τὰς δὲ τοῦ μέλανος ἀσφάλτου ὑγρᾶς, ᾧ ἀντ ἐλαίου τοὺς λύχνους κάουσι.?