Strabo, Geography, book 15, chapter 1 130:

(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 130:)

τὰ γοῦν λεχθέντα εἰσ τοῦτ’ ἔφη συντείνειν ὡσ εἰή λόγοσ ἄριστοσ, ὃσ ἡδονὴν καὶ λύπην ψυχῆσ ἀφαιρήσεται· καὶ ὅτι λύπη καὶ πόνοσ διαφέροι· τὸ μὲν γὰρ πολέμιον τὸ δὲ φίλιον αὐτοῖσ τά γε σώματα ἀσκοῦσι πρὸσ πόνον, ἵν’ αἱ γνῶμαι ῥωννύοιντο, ἀφ’ ὧν καὶ στάσεισ παύοιεν καὶ σύμβουλοι πᾶσιν ἀγαθῶν παρεῖεν καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ· καὶ δὴ καὶ Ταξίλῃ νῦν συμβουλεύσειε δέχεσθαι τὸν Ἀλέξανδρον· κρείττω μὲν γὰρ αὐτοῦ δεξάμενον εὖ πείσεσθαι, χείρω δὲ εὖ διαθήσειν. ταῦτ’ εἰπόντα ἐξερέσθαι εἰ καὶ ἐν τοῖσ Ἕλλησι λόγοι τοιοῦτοι λέγοιντο, εἰπόντοσ δ’ ὅτι καὶ Πυθαγόρασ τοιαῦτα λέγοι κελεύοι τε ἐμψύχων ἀπέχεσθαι, καὶ Σωκράτησ καὶ Διογένησ οὗ καὶ αὐτὸσ ἀκροάσαιτο, ἀποκρίνασθαι ὅτι τἆλλα μὲν νομίζοι φρονίμωσ αὐτοῖσ δοκεῖν, ἓν δ’ ἁμαρτάνειν νόμον πρὸ τῆσ φύσεωσ τιθεμένουσ· οὐ γὰρ [ἂν] αἰσχύνεσθαι γυμνοὺσ ὥσπερ αὐτὸν διάγειν ἀπὸ λιτῶν ζῶντασ· καὶ γὰρ οἰκίαν ἀρίστην εἶναι ἥτισ ἂν ἐπισκευῆσ ἐλαχίστησ δέηται· ἔφη δ’ αὐτοὺσ καὶ τῶν περὶ φύσιν πολλὰ ἐξετάσαι καὶ προσημασιῶν, ὄμβρων αὐχμῶν νόσων· ἀπιόντασ δ’ εἰσ τὴν πόλιν κατὰ τὰσ ἀγορὰσ σκεδάννυσθαι· ὅτῳ δ’ ἂν κομίζοντι σῦκα ἢ βότρυσ παρατύχωσι, λαμβάνειν δωρεὰν παρέχοντοσ· εἰ δ’ ἔλαιον εἰή, καταχεῖσθαι αὐτῶν καὶ ἀλείφεσθαι· ἅπασαν δὲ πλουσίαν οἰκίαν ἀνεῖσθαι αὐτοῖσ μέχρι γυναικωνίτιδοσ, εἰσιόντασ δὲ δείπνου κοινωνεῖν καὶ λόγων. αἴσχιστον δ’ αὐτοῖσ νομίζεσθαι νόσον σωματικήν· τὸν δ’ ὑπονοήσαντα καθ’ αὑτοῦ τοῦτο, ἐξάγειν ἑαυτὸν διὰ πυρὸσ νήσαντα πυράν, ὑπαλειψάμενον δὲ καὶ καθίσαντα ἐπὶ τὴν πυρὰν ὑφάψαι κελεύειν, ἀκίνητον δὲ καίεσθαι.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION