Strabo, Geography, book 15, chapter 1 74:

(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 74:)

ἀρίστη δ’ ὁμολογεῖται πᾶσα ἡ τοῦ Ὑπάνιοσ πέραν· οὐκ ἀκριβοῦνται δέ, ἀλλὰ διὰ τὴν ἄγνοιαν καὶ τὸν ἐκτοπισμὸν λέγεται πάντ’ ἐπὶ τὸ μεῖζον ἢ τὸ τερατωδέστερον· οἱᾶ τὰ τῶν χρυσωρύχων μυρμήκων καὶ ἄλλων θηρίων τε καὶ ἀνθρώπων ἰδιομόρφων καὶ δυνάμεσί τισιν ἐξηλλαγμένων, ὡσ τοὺσ Σῆρασ μακροβίουσ φασὶ πέρα καὶ διακοσίων ἐτῶν παρατείνοντασ. λέγουσι δὲ καὶ ἀριστοκρατικήν τινα σύνταξιν πολιτείασ αὐτόθι ἐκ πεντακισχιλίων βουλευτῶν συνεστῶσαν, ὧν ἕκαστον παρέχεσθαι τῷ κοινῷ ἐλέφαντα. καὶ τίγρεισ δ’ ἐν τοῖσ Πρασίοισ φησὶν ὁ Μεγασθένησ μεγίστουσ γίνεσθαι, σχεδὸν δέ τι καὶ διπλασίουσ λεόντων, δυνατοὺσ δὲ ὥστε τῶν ἡμέρων τινὰ ἀγόμενον ὑπὸ τεττάρων τῷ ὀπισθίῳ σκέλει δραξάμενον ἡμιόνου βιάσασθαι καὶ ἑλκύσαι πρὸσ ἑαυτόν. κερκοπιθήκουσ δὲ μείζουσ τῶν μεγίστων κυνῶν, λευκοὺσ πλὴν τοῦ προσώπου, τοῦτο δ’ εἶναι μέλαν, παρ’ ἄλλοισ δ’ ἀνάπαλιν· τὰσ δὲ κέρκουσ μείζουσ δυεῖν πηχέων· ἡμερωτάτουσ δὲ καὶ οὐ κακοήθεισ περὶ ἐπιθέσεισ καὶ κλοπάσ. λίθουσ δ’ ὀρύττεσθαι λιβανόχρουσ γλυκυτέρουσ σύκων ἢ μέλιτοσ. ἀλλαχοῦ δὲ διπήχεισ ὄφεισ ὑμενοπτέρουσ ὥσπερ αἱ νυκτερίδεσ· καὶ τούτουσ δὲ νύκτωρ πέτεσθαι, σταλαγμοὺσ ἀφιέντασ οὔρων, τοὺσ δὲ ἱδρώτων, διασήποντασ τὸν χρῶτα τοῦ μὴ φυλαξαμένου· καὶ σκορπίουσ εἶναι πτηνούσ, ὑπερβάλλοντασ μεγέθεσι· φύεσθαι δὲ καὶ ἔβενον· εἶναι δὲ καὶ κύνασ ἀλκίμουσ, οὐ πρότερον μεθιέντασ τὸ δηχθὲν πρὶν εἰσ τοὺσ ῥώθωνασ ὕδωρ καταχυθῆναι· ἐνίουσ δ’ ὑπὸ προθυμίασ ἐν τῷ δήγματι διαστρέφεσθαι τοὺσ ὀφθαλμούσ, τοῖσ δὲ καὶ ἐκπίπτειν, κατασχεθῆναι δὲ καὶ λέοντα ὑπὸ κυνὸσ καὶ ταῦρον, τὸν δὲ ταῦρον καὶ ἀποθανεῖν κρατούμενον τοῦ ῥύγχουσ πρότερον ἢ ἀφεθῆναι.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION