Strabo, Geography, Book 13, chapter 2

(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 2)

ἐπεὶ δὲ τῇ παραλίᾳ τῇ ἀπὸ Λεκτοῦ μέχρι Κανῶν ἀντιπαρατέταται νῆσοσ ἡ Λέσβοσ λόγου ἀξία πλείστου, περίκειται δὲ αὐτῇ καὶ νησία τὰ μὲν ἔξωθεν τὰ δὲ καὶ ἐντὸσ μεταξὺ αὐτῆσ τε καὶ τῆσ ἠπείρου, καιρὸσ ἤδη περὶ τούτων εἰπεῖν· καὶ γὰρ ταῦτά ἐστιν Αἰολικά, σχεδὸν δέ τι καὶ μητρόπολισ ἡ Λέσβοσ ὑπάρχει τῶν Αἰολικῶν πόλεων. ἀρκτέον δ’ ἀφ’ ὧνπερ καὶ τὴν παραλίαν ἐπήλθομεν τὴν κατ’ αὐτήν. ἀπὸ Λεκτοῦ τοίνυν ἐπὶ Ἄσσον πλέουσιν ἀρχὴ τῆσ Λεσβίασ ἐστὶ κατὰ Σίγριον τὸ πρὸσ ἄρκτον αὐτῆσ ἄκρον.

ἐνταῦθα δέ που καὶ Μήθυμνα πόλισ Λεσβίων ἐστὶν ἀπὸ ἑξήκοντα σταδίων τῆσ ἐκ Πολυμηδείου πρὸσ τὴν Ἄσσον παραλίασ. οὔσησ δὲ τῆσ περιμέτρου σταδίων χιλίων ἑκατὸν ἣν ἡ σύμπασα ἐκπληροῖ νῆσοσ, τὰ καθ’ ἕκαστα οὕτωσ ἔχει· ἀπὸ Μηθύμνησ εἰσ Μαλίαν τὸ νοτιώτατον ἄκρον ἐν δεξιᾷ ἔχουσι τὴν νῆσον, καθ’ ὃ αἱ Κάναι μάλιστα ἀντίκεινται τῇ νήσῳ καὶ συναπαρτίζουσι, στάδιοί εἰσι τριακόσιοι τετταράκοντα· ἐντεῦθεν δ’ ἐπὶ Σίγριον, ὅπερ ἐστὶ τῆσ νήσου τὸ μῆκοσ, πεντακόσιοι ἑξήκοντα· εἶτ’ ἐπὶ τὴν Μήθυμναν διακόσιοι δέκα. Μιτυλήνη δὲ κεῖται μεταξὺ Μηθύμνησ καὶ τῆσ Μαλίασ ἡ μεγίστη πόλισ, διέχουσα τῆσ Μαλίασ ἑβδομήκοντα σταδίουσ, τῶν δὲ Κανῶν ἑκατὸν εἴκοσιν, ὅσουσ καὶ τῶν Ἀργινουσσῶν, αἳ τρεῖσ μέν εἰσιν οὐ μεγάλαι νῆσοι, πλησιάζουσι δὲ τῇ ἠπείρῳ, παρακείμεναι ταῖσ Κάναισ. ἐν δὲ τῷ μεταξὺ Μιτυλήνησ καὶ τῆσ Μηθύμνησ κατὰ κώμην τῆσ Μηθυμναίασ καλουμένην Αἴγειρον στενωτάτη ἐστὶν ἡ νῆσοσ, ὑπέρβασιν ἔχουσα εἰσ τὸν Πυρραίων εὔριπον σταδίων εἴκοσιν. ἵδρυται δ’ ἡ Πύρρα ἐν τῷ ἑσπερίῳ πλευρῷ τῆσ Λέσβου, διέχουσα τῆσ Μαλίασ ἑκατόν. ἔχει δ’ ἡ Μιτυλήνη λιμένασ δύο, ὧν ὁ νότιοσ κλειστὸσ τριηρικὸσ ναυσὶ πεντήκοντα, ὁ δὲ βόρειοσ μέγασ καὶ βαθύσ, χώματι σκεπαζόμενοσ· πρόκειται δ’ ἀμφοῖν νησίον μέροσ τῆσ πόλεωσ ἔχον αὐτόθι συνοικούμενον· κατεσκεύασται δὲ τοῖσ πᾶσι καλῶσ. ἄνδρασ δ’ ἔσχεν ἐνδόξουσ τὸ παλαιὸν μὲν Πιττακόν, ἕνα τῶν ἑπτὰ σοφῶν, καὶ τὸν ποιητὴν Ἀλκαῖον καὶ τὸν ἀδελφὸν Ἀντιμενίδαν, ὅν φησιν Ἀλκαῖοσ Βαβυλωνίοισ συμμαχοῦντα τελέσαι μέγαν ἆθλον καὶ ἐκ πόνων αὐτοὺσ ῥύσασθαι κτείναντα ἄνδρα μαχαίταν βασιληίων παλαστὰν ὥσ φησιν ἀπολείποντα μόνον μίαν παχέων ἀπὺ πέμπων.

συνήκμασε δὲ τούτοισ καὶ ἡ Σαπφώ, θαυμαστόν τι χρῆμα· οὐ γὰρ ἴσμεν ἐν τῷ τοσούτῳ χρόνῳ τῷ μνημονευομένῳ φανεῖσάν τινα γυναῖκα ἐνάμιλλον οὐδὲ κατὰ μικρὸν ἐκείνῃ ποιήσεωσ χάριν. ἐτυραννήθη δὲ ἡ πόλισ κατὰ τοὺσ χρόνουσ τούτουσ ὑπὸ πλειόνων διὰ τὰσ διχοστασίασ, καὶ τὰ στασιωτικὰ καλούμενα τοῦ Ἀλκαίου ποιήματα περὶ τούτων ἐστίν· ἐν δὲ τοῖσ τυράννοισ καὶ ὁ Πιττακὸσ ἐγένετο. Ἀλκαῖοσ μὲν οὖν ὁμοίωσ ἐλοιδορεῖτο καὶ τούτῳ καὶ τοῖσ ἄλλοισ, Μυρσίλῳ καὶ Μελάγχρῳ καὶ τοῖσ Κλεανακτίδαισ καὶ ἄλλοισ τισίν, οὐδ’ αὐτὸσ καθαρεύων τῶν τοιούτων νεωτερισμῶν. Πιττακὸσ δ’ εἰσ μὲν τὴν τῶν δυναστειῶν κατάλυσιν ἐχρήσατο τῇ μοναρχίᾳ καὶ αὐτόσ, καταλύσασ δὲ ἀπέδωκε τὴν αὐτονομίαν τῇ πόλει. ὕστερον δ’ ἐγένετο χρόνοισ πολλοῖσ Διοφάνησ ὁ ῥήτωρ, καθ’ ἡμᾶσ δὲ Ποτάμων καὶ Λεσβοκλῆσ καὶ Κριναγόρασ καὶ ὁ συγγραφεὺσ Θεοφάνησ. οὗτοσ δὲ καὶ πολιτικὸσ ἀνὴρ ὑπῆρξε καὶ Πομπηίῳ τῷ Μάγνῳ κατέστη φίλοσ μάλιστα διὰ τὴν ἀρετὴν ταύτην, καὶ πάσασ συγκατώρθωσεν αὐτῷ τὰσ πράξεισ, ἀφ’ ὧν τήν τε πατρίδα ἐκόσμησε τὰ μὲν δι’ ἐκείνου τὰ δὲ δι’ ἑαυτοῦ, καὶ ἑαυτὸν πάντων τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ἀνέδειξεν· υἱόν τε ἀπέλιπε Μάρκον Πομπήιον, ὃν τῆσ Ἀσίασ ἐπίτροπον κατέστησέ ποτε Καῖσαρ ὁ Σεβαστόσ, καὶ νῦν ἐν τοῖσ πρώτοισ ἐξετάζεται τῶν Τιβερίου φίλων. Ἀθηναῖοι δ’ ἐκινδύνευσαν μὲν ἀνηκέστῳ ψόγῳ περιπεσεῖν ψηφισάμενοι Μιτυληναίουσ ἡβηδὸν ἀποσφαγῆναι, μετέγνωσαν δὲ καὶ ἔφθη μιᾷ θᾶττον ἡμέρᾳ τὸ ψήφισμα ἀφιγμένον ὡσ τοὺσ στρατηγοὺσ πρὶν ἢ πρᾶξαι τὸ προσταχθέν. ἡ δὲ Πύρρα κατέστραπται, τὸ δὲ προάστειον οἰκεῖται καὶ ἔχει λιμένα, ὅθεν εἰσ Μιτυλήνην ὑπέρβασισ σταδίων ὀγδοήκοντα.

εἶτ’ Ἔρεσοσ ἔστι μετὰ τὴν Πύρραν· ἵδρυται δ’ ἐπὶ λόφου καθήκει τε ἐπὶ θάλατταν· εἶτ’ ἐπὶ τὸ Σίγριον ἐντεῦθεν στάδιοι εἰκοσιοκτώ· ἐξ Ἐρέσου δ’ ἦσαν Θεόφραστόσ τε καὶ Φανίασ οἱ ἐκ τῶν περιπάτων φιλόσοφοι, Ἀριστοτέλουσ γνώριμοι. Τύρταμοσ δ’ ἐκαλεῖτο ἔμπροσθεν ὁ Θεόφραστοσ, μετωνόμασε δ’ αὐτὸν Ἀριστοτέλησ Θεόφραστον, ἅμα μὲν φεύγων τὴν τοῦ προτέρου ὀνόματοσ κακοφωνίαν, ἅμα δὲ τὸν τῆσ φράσεωσ αὐτοῦ ζῆλον ἐπισημαινόμενοσ· ἅπαντασ μὲν γὰρ λογίουσ ἐποίησε τοὺσ μαθητὰσ Ἀριστοτέλησ, λογιώτατον δὲ Θεόφραστον. Ἄντισσα δ’ ἐφεξῆσ ἐστι τῷ Σιγρίῳ πόλισ ἔχουσα λιμένα, ἔπειτα Μήθυμνα· ἐντεῦθεν δ’ ἦν Ἀρίων ὁ ἐπὶ τῷ δελφῖνι μυθευόμενοσ ὑπὸ τῶν περὶ Ἡρόδοτον εἰσ Ταίναρον σωθῆναι, καταποντωθεὶσ ὑπὸ τῶν λῃστῶν· οὗτοσ μὲν οὖν κιθαρῳδόσ. καὶ Τέρπανδρον δὲ τῆσ αὐτῆσ μουσικῆσ τεχνίτην γεγονέναι φασὶ καὶ τῆσ αὐτῆσ νήσου, τὸν πρῶτον ἀντὶ τῆσ τετραχόρδου λύρασ ἑπταχόρδῳ χρησάμενον, καθάπερ καὶ ἐν τοῖσ ἀναφερομένοισ ἔπεσιν εἰσ αὐτὸν λέγεται σοὶ δ’ ἡμεῖσ τετράγηρυν ἀποστρέψαντεσ ἀοιδὴν, ἑπτατόνῳ φόρμιγγι νέουσ κελαδήσομεν ὕμνουσ. καὶ Ἑλλάνικοσ δὲ Λέσβιοσ ὁ συγγραφεὺσ καὶ Καλλίασ ὁ τὴν Σαπφὼ καὶ τὸν Ἀλκαῖον ἐξηγησάμενοσ. κατὰ δὲ τὸν πορθμὸν τὸν μεταξὺ τῆσ Ἀσίασ καὶ τῆσ Λέσβου νησία ἐστὶ περὶ εἴκοσιν, ὡσ δὲ Τιμοσθένησ φησί, τετταράκοντα·

καλοῦνται δ’ Ἑκατόννησοι συνθέτωσ, ὡσ Πελοπόννησοσ, κατὰ ἔθοσ τι τοῦ <ν> γράμματοσ πλεονάζοντοσ ἐν τοῖσ τοιούτοισ, ὡσ Μυόννησοσ καὶ Προκόννησοσ λέγεται καὶ Ἁλόννησοσ, ὥστε Ἑκατόννησοί εἰσιν, οἱο͂ν Ἀπολλωνόννησοι· Ἕκατοσ γὰρ ὁ Ἀπόλλων· παρὰ πᾶσαν γὰρ δὴ τὴν παραλίαν ταύτην ὁ Ἀπόλλων ἐκτετίμηται μέχρι Τενέδου, Σμινθεὺσ ἢ Κιλλαῖοσ καλούμενοσ ἢ Γρυνεὺσ ἤ τινα ἄλλην ἐπωνυμίαν ἔχων. πλησίον δὲ τούτων ἐστὶ καὶ ἡ Πορδοσελήνη, πόλιν ὁμώνυμον ἔχουσα ἐν αὐτῇ· καὶ πρὸ τῆσ πόλεωσ ταύτησ ἄλλη νῆσοσ μείζων αὐτῆσ, καὶ πόλισ ὁμώνυμοσ ἔρημοσ, ἱερὸν ἅγιον ἔχουσα Ἀπόλλωνοσ. τὰσ δὲ δυσφημίασ τῶν ὀνομάτων φεύγοντέσ τινεσ ἐνταῦθα μὲν Ποροσελήνην δεῖν λέγειν φασί, τὸ δ’ Ἀσπορδηνὸν ὄροσ τὸ περὶ Πέργαμον, τραχὺ καὶ λυπρὸν ὄν, Ἀσπορηνόν, καὶ τὸ ἱερὸν τὸ ἐνταῦθα τῆσ μητρὸσ τῶν θεῶν Ἀσπορηνῆσ.

τί οὖν φήσομεν τὴν πόρδαλιν καὶ τὸν σαπέρδην καὶ τὸν Περδίκκαν καὶ τὸ Σιμωνίδου σὺν πορδακοῖσιν ἐκπεσόντεσ εἵμασιν ἀντὶ τοῦ διαβρόχοισ, καὶ ἐν τῇ ἀρχαίᾳ που κωμῳδίᾳ πορδακὸν τὸ χωρίον τὸ λιμνάζον; Διέχει δ’ ἡ Λέσβοσ τὸ ἴσον ἀπὸ τῆσ Τενέδου καὶ Λήμνου καὶ Χίου σχεδόν τι τῶν πεντακοσίων ἐνδοτέρω σταδίων.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION